به مجلس شوخ بی پروای من مستانه میرقصد
بدستی شیشه ، بردست دگر پیمانه میرقصد
دلم را میبرد از عشوه جان من بقربانش
بصد ناز و ادا در بزم چون جانانه میرقصد
کله بشکسته و بند قبا بگشاده از مستی
زتاب می عرق در چهره بیباکانه میرقصد
بقصد قتل عاشق تیغ بر کف از سر مستی
به مجلس ترک شوخ من عجب ترکانه میرقصد
به بزم ای آتشین رخ گرم رقصی و دل زارم
بگرد شمع رخسار تو چون پروانه میرقصد
به مجلس آشنا گشتست با بیگانگان ایدل
ببین نا آشنای من ز من بیگانه میرقصد
چنین حسنی که دارد دلبرم از شوق دیدارش
بمسجد شیخ شهر و مست در میخانه میرقصد
چو خال زیر زلفش دید دل گردش برقص آمد
بگردد ام مرغی از برای دانه میرقصد
نوایی مطرب امشب میزند تمیور در بزمم
که از شوقش در و دیوار این کاشانه میرقصد