فغان که بیکس و بیمار در فراق تو ایم
باین دو درد گرفتار در فراق تو ایم
قرین حسرت بیحد جداز در گه تو
اسیر محنت بسیار در فراق تو ایم
چو شکر نعمت وصلت بجا نیاوردیم
بدرد هجر سزاوار در فراق تو ایم
بصد هزار بلا مبتلای وادی غم
ز دست چرخ ستمگار در فراق تو ایم
جداز همسنفان با هزار درد و الم
نشسته روی بدیوار در فراق تو ایم
ز جور چرخ و جفای رقیب و سستی بخت
فگار و غمزده و زار و بیقرار تو ایم
بیا که چون شۀ تیمور با هزاران غم
بکنج بیکسی افگار در فراق توایم