ز دست رفت دلم تا نظر بروی تو کردم

ازان چو قبله نما روی دل بسوی تو کردم

سیاه روز و پریشان شب فراق تو گشتم

ز بس خیال س زلف مشکبوی تو کردم

ز پا فتادم و رفتم ز دست روز و شب ای مه

بکوه و باد یه از بس که جستجوی تو کردم

چو آئینه برخت لاف حسن را به جلا زد

بکذب دعویش آورده رو بروی تو کردم

بوصف ابرو و زلف و خط تو یکسر مو

فرو گذاشت نشد وصف مو بموی تو کردم

بهمرهی صبا صبحدم شۀ تیمور

هوای گشت گلستان بعزم بوی تو کردم