در دل گذشت یاد لبت شد دهان لذیذ
آری ز شهد و قند بگردد زبان لذیذ
شیرینی دهان و لب لعل یار من
باشد بگفتگوی زبان در بیان لذیذ
جانا بیاد لعل لبت اهل عشق را
باشد مذاق و ردتو در کام جان لذیذ
کردیم امتحان شکر و شهد قندرا
نبود بمثل لعل لب دل ستان لذیذ
از حرف لعل او شده شیرین دهان من
آیا که هست لعل لب او چسان لذیذ
آسودگی بگوشۀ کنج قناعت است
باشد از آن بکام هما استخوان لذیذ
گردیده شعر من شه تیمور در مذاق
از نسبت قرائت شیرین لبان لذیذ