گاهی صفتی از لب شیرین تو گویم

گاهی سخن از غنچۀ رنگین تو گویم

هر جا که روم بسکه پریشان بودم دل

هردم سخن از کاکل مشکین تو گویم

در وصف تو جا ناید بیضا بنمایم

چون حرف و ساعد سیمین تو گویم

آشفته تر از زلف پریشان تو گردد

با هر که غم طرۀ مشکین تو گویم

از هم گسلد رشتۀ پروین ز خجالت

ای ماه سخن چونکه ز پروین تو گویم

گه قهر و گهی لطف کنی با شۀ تیمور

جانا سخن از لطف تو و کین تو گویم