روم چگونه بگلگشت گلستان بیتو
بروی گل نگرم سرو من چسان بیتو
چو دو رخم بنظر آید ای بهشتی روی
اگر روم بسوی روضۀ جنان بیتو
تویی چو راحت و آرام جان و دل جانا
بجان و دل نبود طاقت و توان بیتو
بگلشنی که نه بینم جمال روی ترا
چو عندلیب کنم ناله و فغان بیتو
و بال جان شودم زندگی چکار آید
چو خضر گر بودم عمر جاودان بیتو
ز سینه ام بلب از ضعف جان نمی آید
چنان ز غم شده ام زار و نا توان بیتو
جدا ز روی تو تیمورشاه گذشت ز جان
چکار آیدش ای سروناز، جان بیتو