دور مشو زمن دمی ، بهر خدا جگی جگی

در فراق میکشد ، باز مرا جگی جگی

ای بت سرو ناز من ، با غضب و عتاب و قهر

از بر من اگر روی، باز بیا جگی جگی

صبح امید عاشقان ، گشته سیاه همچو شب

دور بکن ز روی خود ، زلف دوتا جگی جگی

ای ز غم تو جان من ، گشته ضعیف و ناتوان

بهر خدا نگاه کن ، جانب ما جگی جگی

گشته سیاه روز من ، از غم ماه عارضت

پرده ز روی خویشتن ، باز کشا جگی جگی

تا ز غضب نشسته یی ، آه دلم شکسته یی

خیز بعشوه و ادا ، جلوه نما جگی جگی

در برخود بخوان دمی، تیمور دل شکسته را

باز کردم بنزد ما تو بیا جگی جگی