در این دو هفته که با گل مدار می گذرد

پیاله گیر که ابر بهار می گذرد

به این خوشم که شب هجر، تیره روزان را

به یاد صبح بناگوش یار می گذرد

به حیرت از روش چشم می پرست توام

که دور مستی او در خمار می گذرد

از آن شبی که به زلف تو کرد شانه کشی

هنوز باد صبا مشکبار می گذرد

خجسته باد صباحی که میگساران را

به روی ساقی مشکین عذار می گذرد

حیات خواجهٔ دلمرده بین که روز و شبش

به فکر عالم ناپایدار می گذرد

ز دور چرخ چه اندیشم، از فلک چه کشم؟

مرا به گردش ساغر مدار می گذرد

چرا دراز نباشد شب فراق حزین ؟

سخن ز سلسلهٔ زلف یار می گذرد