خرقه را در گرو ساغر لبریز کنیم

ما خراباتی و رندیم چه پرهیز کنیم؟

گر صبا بگذرد از تربت ما سوختگان

به هوای رخ زیبای تو گلبیز کنیم

ما که موریم مددگر رسد از خسرو عشق

تختهٔ مشق ستم، سینهٔ پروبزکنیم

گر رسد بر سر ما خسرو شیرین حرکات

سرچه باشد که غبار ره شبدیز کنیم؟

خون ما ریزد اگر ساقی گل چهره به خاک

نوحه بر خویش به بانگ طرب انگیز کنیم

فتنه می بارد از آن نرگس مستانه حزین

به که جا در شکن زلف دلاویز کنیم