به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجد همگر

مجد همگررباعی هاشمارهٔ ۲۴: بر ره بگماشت دوش مه پرتو را

1280عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بر ره بگماشت دوش مه پرتو را
تا کرد ز من نهفته ماه نو را
تاکی در و بام یار گیرد بر من
یارب تو گرفتار کن این شب رو را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۳: ای دوست مشو سبغه زبون گیران را 2شمارهٔ ۲۴: بر ره بگماشت دوش مه پرتو را 3شمارهٔ ۲۵: یکدم برم آرید بت خوشخو را 4شمارهٔ ۲۶: از من همه مهر آمد و انصاف و وفا 5شمارهٔ ۲۷: گرچه نفسی نزد وصالت با ما 6شمارهٔ ۲۸: تا باز گرفتی رخ چون ماه از ما 7شمارهٔ ۲۹: دیدم شب و روز رنج و بیداریها 8شمارهٔ ۳۰: گفتار مبر ز گوشم ای در خوشاب 9شمارهٔ ۳۱: گر باد وزد بر این دل ریش خراب 10شمارهٔ ۳۲: گویند شراب کم خور ای پیر خراب 11شمارهٔ ۳۳: در عشق تو گر شود مرا خاک نقاب 12شمارهٔ ۳۴: آن شد که دلم ز طبع چون آتش و آب 13شمارهٔ ۳۵: ای چرخ عنانم از سفر هیچ متاب 14شمارهٔ ۳۶: ای چرخ بیار هر چه داری ز عذاب 15شمارهٔ ۳۷: ای عکس رخت چو عکس آئینه در آب 16شمارهٔ ۳۸: درتو نگرم دو دیده ام گیرد آب 17شمارهٔ ۳۹: گفتم چو بد آمده ست فرجام شراب 18شمارهٔ ۴۰: این پای مرا که نیست پروای رکاب 19شمارهٔ ۴۱: ای دل به جهان به جز خرابی مطلب 20شمارهٔ ۴۲: ای دیدن خوک پیش دیدار تو خوب 21شمارهٔ ۴۳: ای لعل تو پرنکته شیرین غریب 22شمارهٔ ۴۴: چون تنگ دل آکنده شد از بس گله هات 23شمارهٔ ۴۵: ای قد خوش تو سرو شاداب حیات 24شمارهٔ ۴۶: ای وصل تو سرمایه اسباب حیات 25شمارهٔ ۴۷: ای خامه تو نهال سیراب حیات 26شمارهٔ ۴۸: خضری که به او گشاده شد باب حیات 27شمارهٔ ۴۹: افکند دلم به کوی دلداری رخت 28شمارهٔ ۵۰: آن روز که با من به عنایت بد بخت 29شمارهٔ ۵۱: گر کسری و دارا شوی از دولت و بخت 30شمارهٔ ۵۲: گر مه ز درت کلاف زرین اندوخت 31شمارهٔ ۵۳: دوش ازتف آه من شباهنگ بسوخت 32شمارهٔ ۵۴: تا دست قضا بر سرمن آتش بیخت 33شمارهٔ ۵۵: از غیرت شیرین قد چون نیشکرت 34شمارهٔ ۵۶: خواهم که به دیده و سرآیم به درت 35شمارهٔ ۵۷: تا ظن نبری که من نفورم زبرت 36شمارهٔ ۵۸: چون یاد کنم با دل ریش از سفرت 37شمارهٔ ۵۹: گفتی که به شیرمردی آرم زیرت 38شمارهٔ ۶۰: چون لاله مرا دلی ست پرخون پیوست 39شمارهٔ ۶۱: دل دوش ز سهم تیر آن نرگس مست 40شمارهٔ ۶۲: گرچه ز مه و مهر به رخ بردی دست 41شمارهٔ ۶۳: در راه تو سر باخته ام گام نخست 42شمارهٔ ۶۴: در سایه تو چو یافتم جای نشست 43شمارهٔ ۶۵: دی ماه تمام من مه نو می جست 44شمارهٔ ۶۶: گفتم که به اندیشه و با رای درست 45شمارهٔ ۶۷: ای سخت دل سنگ تو وی عهد تو سست 46شمارهٔ ۶۸: چون عهد شکستنت مرا گشت درست 47شمارهٔ ۶۹: آن مهر گسل با دگری زان پیوست 48شمارهٔ ۷۰: در آنکه زدی دست ره امن ببست 49شمارهٔ ۷۱: تا آن دل سنگین تو عهدم بشکست 50شمارهٔ ۷۲: چشم تو مرا به تیر مژگان خسته ست 51شمارهٔ ۷۳: گل پیش رخت ز رنگ و بو دست بشست 52شمارهٔ ۷۴: چون دست اجل شیشه عمرت بشکست 53شمارهٔ ۷۵: چون رای تو با رای مخالف شد راست 54شمارهٔ ۷۶: محرومی وصل تو دل و جانم کاست 55شمارهٔ ۷۷: گوژ از پی خیر مستراحی آراست 56شمارهٔ ۷۸: خاکی که به فرمان تو از ره برخاست 57شمارهٔ ۷۹: از دیدن روی منکلی مهرم خاست 58شمارهٔ ۸۰: دندان کژ تو راستی جانش بهاست 59شمارهٔ ۸۱: ای ساده سر پیر که پشت تو دوتاست 60شمارهٔ ۸۲: ای صحن سرائی که بهشتت همتاست 61شمارهٔ ۸۳: امشب که به عزم راه بر خواهی خاست 62شمارهٔ ۸۴: شاها کرمت قیام فرمود و رواست 63شمارهٔ ۸۵: در پارس به رایگان چو صد شهر تراست 64شمارهٔ ۸۶: ماهم به هوای باغ جوزا برخاست 65شمارهٔ ۸۷: گر چه همه تن به ذکر شکرت گویاست 66شمارهٔ ۸۸: هندو نسب آن یار که سیفش لقب است 67شمارهٔ ۸۹: عمری که ازو تا به فنا یک وجب است 68شمارهٔ ۹۰: ای باغ اگر تو خرمی رخت کجاست 69شمارهٔ ۹۱: آن یار که راحت روان است کجاست 70شمارهٔ ۹۲: ای دوست ز دست من چه برخواهد خاست 71شمارهٔ ۹۳: از مایده غمت تنم آباد است 72شمارهٔ ۹۴: جانا دل من که گنج اسرار خداست 73شمارهٔ ۹۵: اشکم نه غم زمانه خونین کرده است 74شمارهٔ ۹۶: وصلت که غم جراحت جاوید است 75شمارهٔ ۹۷: یاری دارم که عبرت ماه و خور است 76شمارهٔ ۹۸: تا چشم من از نور رخت بیخبر است 77شمارهٔ ۹۹: در باغ شدی و گل به دست تو در است 78شمارهٔ ۱۰۰: ماهم چو به دیدن مه نو برخاست 79شمارهٔ ۱۰۱: کارم همه جانسپاری و ترک سر است 80شمارهٔ ۱۰۲: از بس که ز دیو و دد مرا آزار است 81شمارهٔ ۱۰۳: از اشک رخم نمونه گلزار است 82شمارهٔ ۱۰۴: از بسکه وجود پیش چشمم خوار است 83شمارهٔ ۱۰۵: بی روی توام ز لاله زار آزار است 84شمارهٔ ۱۰۶: بی دیدنت از دیده مرا آزار است 85شمارهٔ ۱۰۷: از فرقت تو در تنم از جان بار است 86شمارهٔ ۱۰۸: آن تازه صنوبرش که خوشرفتار است 87شمارهٔ ۱۰۹: چشمت ز زمانه فتنه انگیزتر است 88شمارهٔ ۱۱۰: هر روز گل وفات پژمرده تر است 89شمارهٔ ۱۱۱: ای شمع نه عاشقی رخت زرد چراست 90شمارهٔ ۱۱۲: در عشق تو صبر و چاره سازی خطر است 91شمارهٔ ۱۱۳: هم زلف سمن سای تو عنبر بیز است 92شمارهٔ ۱۱۴: دل در برم از فراق دیوانه وش است 93شمارهٔ ۱۱۵: وه وه که جفاهای تو بردن چه خوش اس ...94شمارهٔ ۱۱۶: پیوسته ز دیده در کنارم اشک است 95شمارهٔ ۱۱۷: بی باغ رخ تو عمر من بی برگ است 96شمارهٔ ۱۱۸: دریای سرشک دیده پرنم ماست 97شمارهٔ ۱۱۹: گفته ست یکی حکیم کامل حکم است 98شمارهٔ ۱۲۰: ماهی که هنوز در دل فاخر ماست 99شمارهٔ ۱۲۱: زین شور و شری که از غمت در سر ماس ...100شمارهٔ ۱۲۲: افسانه شهر قصه مشکل ماست 101شمارهٔ ۱۲۳: از حسرت چهره ایکه باغ دلم است 102شمارهٔ ۱۲۴: تا عشق تو همنشین دل ماست 103شمارهٔ ۱۲۵: یاد تو شب و روز قرین دل ماست 104شمارهٔ ۱۲۶: این ابر که چون حادثه پیوسته ماست 105شمارهٔ ۱۲۷: امشب شب برسر زدن و زاریم است 106شمارهٔ ۱۲۸: آن گوهر جان که در دریائی ماست 107شمارهٔ ۱۲۹: برخیز و بده باده چه جای سخن است 108شمارهٔ ۱۳۰: تا ظن نبری که عشق در نقصان است 109شمارهٔ ۱۳۱: دستی که هزار درد را درمان است 110شمارهٔ ۱۳۲: نه از تو مرا بخت ظفر یافتن است 111شمارهٔ ۱۳۳: زانجا که فریب طبع دلدار من است 112شمارهٔ ۱۳۴: دیدار تو شمع عالم افروز من است 113شمارهٔ ۱۳۵: عشق تو که مرهم دل ریش من است 114شمارهٔ ۱۳۶: کاری که زهجران تو در پیش من است 115شمارهٔ ۱۳۷: جای غمت این دل پریشان من است 116شمارهٔ ۱۳۸: بی بزم تو باده اشک خونین من است 117شمارهٔ ۱۳۹: رخشنده رخت ماه سخنگوی من است 118شمارهٔ ۱۴۰: با عشق کهن تازه بدن خوی من است 119شمارهٔ ۱۴۱: وقت گل می گون و می گلگون است 120شمارهٔ ۱۴۲: شاها رخ و رای دلگشایت چون است 121شمارهٔ ۱۴۳: غصنی سخنان تو چو جان شیرین است 122شمارهٔ ۱۴۴: دی گفت مرا دلت چرا غمگین است 123شمارهٔ ۱۴۵: با حکم خدائی که قضایش این است 124شمارهٔ ۱۴۶: از من گل و مل دلبر خرگاهی خواست 125شمارهٔ ۱۴۷: شیرین من آنکه رشک نقش چینی ست 126شمارهٔ ۱۴۸: آئینه جانم آن رخ فرخ تست 127شمارهٔ ۱۴۹: هم حور بهشت ناشکیبا از تست 128شمارهٔ ۱۵۰: تا بر دل بردبار بار غم تست 129شمارهٔ ۱۵۱: گر صدر دل است شاهراه غم تست 130شمارهٔ ۱۵۲: زین سیم و زر جهان که پیرامن تست 131شمارهٔ ۱۵۳: خود هیچ ندانی که که دلداده تست 132شمارهٔ ۱۵۴: ای دل نه چنانکه رسم شیدائی تست 133شمارهٔ ۱۵۵: هر چند که شد تیزی بازار تو سست 134شمارهٔ ۱۵۶: سیمرغ شهی گزید و خاموش نشست 135شمارهٔ ۱۵۷: ای نفس چو کشت عمر در خوشه نشست 136شمارهٔ ۱۵۸: جانا دل دیوانه دگر بند شکست 137شمارهٔ ۱۵۹: دلبر به جفا قلب دل ریش شکست 138شمارهٔ ۱۶۰: از عمر چه خوشتر است وصلت آنست 139شمارهٔ ۱۶۱: از فرقت چشمت آب چشمم خونست 140شمارهٔ ۱۶۲: هر دم غمم ای جهانفروز افزون است 141شمارهٔ ۱۶۳: ای سرو سهی تازه نهالت چونست 142شمارهٔ ۱۶۴: در عشق دلم فراق بهر افتاده ست 143شمارهٔ ۱۶۵: چشمم که سرشک را روائی داده ست 144شمارهٔ ۱۶۶: چون نیست ترا مهر و وفا در رگ و پو ...145شمارهٔ ۱۶۷: زان غم که به رویم آمد از کرده دوس ...146شمارهٔ ۱۶۸: در کار جهان نگر گرت تکیه بر اوست 147شمارهٔ ۱۶۹: در دیده و دل نقش تو از بسکه نکوست 148شمارهٔ ۱۷۰: عشقش که چو جان است نهان در رگ و پ ...149شمارهٔ ۱۷۱: ای دل سر همتم که چون چرخ فروست 150شمارهٔ ۱۷۲: قصاب که در گردن جان چنبر اوست 151شمارهٔ ۱۷۳: ایزد که جهان ساخته قدرت اوست 152شمارهٔ ۱۷۴: طاووس توام جلوه گر حسن تو دوست 153شمارهٔ ۱۷۵: من بودم و شمع و ساغر یک من و دوست 154شمارهٔ ۱۷۶: چشمم به جنازه تو چون درنگریست 155شمارهٔ ۱۷۷: شه می دهدم نوید هر لحظه دویست 156شمارهٔ ۱۷۸: در عالم سفله از بنی آدم کیست 157شمارهٔ ۱۷۹: در خواب غرور خلق بیداری نیست 158شمارهٔ ۱۸۰: گر کوتهی عمر ز بیدادگریست 159شمارهٔ ۱۸۱: ز اخلاق هر آنچه در بشر می بایست 160شمارهٔ ۱۸۲: از چرخ کبود بر دلم زنگاریست 161شمارهٔ ۱۸۳: هر روز زمانه را ز نو بازاریست 162شمارهٔ ۱۸۴: از مرگ تو مهر و ماه و انجم بگریست 163شمارهٔ ۱۸۵: با دل غم آن صنم بگفتم بگریست 164شمارهٔ ۱۸۶: چشم شب دوش اشک به دامن بگریست 165شمارهٔ ۱۸۷: کس نیست که از غمت به زاری نگریست 166شمارهٔ ۱۸۸: می آمد و دزدیده مرا می نگریست 167شمارهٔ ۱۸۹: چون گل به میان خار می باید زیست 168شمارهٔ ۱۹۰: چون دید که تن را به غمش تاب ورکی ...169شمارهٔ ۱۹۱: دیدار تو مونس همه ساله کیست 170شمارهٔ ۱۹۲: هستت خبر ای جان که خریدار تو کیست 171شمارهٔ ۱۹۳: چون دوستی تو اصل دشمن کامی ست 172شمارهٔ ۱۹۴: زلف تو که دل در شکنش زندانیست 173شمارهٔ ۱۹۵: در سینه دلم که گنج لعل کانیست 174شمارهٔ ۱۹۶: گیرم که به مهر ما دل گرمت نیست 175شمارهٔ ۱۹۷: چشمت که چنو زهره افسونگر نیست 176شمارهٔ ۱۹۸: در عشق چو من سوخته غمخور نیست 177شمارهٔ ۱۹۹: ای دل غمم از غم کسی کمتر نیست 178شمارهٔ ۲۰۰: بی روی تو عیش و کامرانی خوش نیست 179شمارهٔ ۲۰۱: گفتی که دلت بر تن و جان مشفق نیست 180شمارهٔ ۲۰۲: گرچه چو تو حق شناس در عالم نیست 181شمارهٔ ۲۰۳: در بزم شهان چو آب من روشن نیست 182شمارهٔ ۲۰۴: غم کشت مرا و غمگسار آگه نیست 183شمارهٔ ۲۰۵: دلبر ز دل ممتحنم آگه نیست 184شمارهٔ ۲۰۶: سر نیست که در قبضه فرمان تو نیست 185شمارهٔ ۲۰۷: خلوتگه جان جز شکن موی تو نیست 186شمارهٔ ۲۰۸: دلها ز جفاهای تو بی گردی نیست 187شمارهٔ ۲۰۹: دل نیست که از غمت در او دردی نیست 188شمارهٔ ۲۱۰: بی کلک تو آب روی منشوری نیست 189شمارهٔ ۲۱۱: از وصل توام امید بهروزی نیست 190شمارهٔ ۲۱۲: روزی نبود که با منت جنگی نیست 191شمارهٔ ۲۱۳: در عشق به از رندی و خودکامی نیست 192شمارهٔ ۲۱۴: شاها چو تو در سپهر دین ماهی نیست 193شمارهٔ ۲۱۵: نه اهل بهشتی تو بدین سیرت زشت 194شمارهٔ ۲۱۶: دی بگذشتم چو بیهشان بردر و دشت 195شمارهٔ ۲۱۷: گرکسری و قارون شوی ای باد به مشت 196شمارهٔ ۲۱۸: در کوی تو آب چشمم از سر بگذشت 197شمارهٔ ۲۱۹: در نامه تو قلم چو گردن بفراشت 198شمارهٔ ۲۲۰: دلبر به گه وداع چون رو برداشت 199شمارهٔ ۲۲۱: تقدیر و قضا ترا چو آزرم نداشت 200شمارهٔ ۲۲۲: وصلت بگذشت و دیده با نم بگذاشت 201شمارهٔ ۲۲۳: زان نقش که بر دلم خیال تو نگاشت 202شمارهٔ ۲۲۴: عمری به امید و آرزویت بگذشت 203شمارهٔ ۲۲۵: عمری که در این هجر جگر سوز گذشت 204شمارهٔ ۲۲۶: ای عارض تو نخست بنیاد بهشت 205شمارهٔ ۲۲۷: ای روی تو در جهان نمودار بهشت 206شمارهٔ ۲۲۸: خاکی ز زمین که عطف دامانت برفت 207شمارهٔ ۲۲۹: از روزن خیمه گفت ماهم به نهفت 208شمارهٔ ۲۳۰: تا درد تو شد با دل حیرانم جفت 209شمارهٔ ۲۳۱: ای خاک ز درد دل نمی یارم گفت 210شمارهٔ ۲۳۲: با دل سخن خویش بگفتم به نهفت 211شمارهٔ ۲۳۳: عمری دلم اندر پی وصل تو شتافت 212شمارهٔ ۲۳۴: سرویست قدش ولیک روی از من تافت 213شمارهٔ ۲۳۵: دل در پی کام یکدم آرام نیافت 214شمارهٔ ۲۳۶: جان گر ز غمت با دل پرتاب برفت 215شمارهٔ ۲۳۷: دردا که دل عاقلم از دست برفت 216شمارهٔ ۲۳۸: دل با تو بسی به جان بکوشید و برفت 217شمارهٔ ۲۳۹: چون سوز توام در این دل ریش گرفت 218شمارهٔ ۲۴۰: عهدت حق صحبت و نشستم نگرفت 219شمارهٔ ۲۴۱: از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت 220شمارهٔ ۲۴۲: دی بر سر ره چو دلستانم می رفت 221شمارهٔ ۲۴۳: دی شاه بتان با رخ رنگین می رفت 222شمارهٔ ۲۴۴: چشمت کم ما گرفت بیگانه صفت 223شمارهٔ ۲۴۵: با تو سخنی که بی زبان جانم گفت 224شمارهٔ ۲۴۶: رفتم به سفر چو بود دوری کامت 225شمارهٔ ۲۴۷: بس بار بلا به جان کشیدم ز غمت 226شمارهٔ ۲۴۸: ای من به فدای آن تن چون سمنت 227شمارهٔ ۲۴۹: بشکست دلم زان دل چون سندانت 228شمارهٔ ۲۵۰: ای دور فلک نتیجه دورانت 229شمارهٔ ۲۵۱: یکچند به آوازه بدم مفتونت 230شمارهٔ ۲۵۲: ای خصم مدان رفتنش ا زنفرینت 231شمارهٔ ۲۵۳: ای رشک بنفشه سنبل پرچینت 232شمارهٔ ۲۵۴: نه سیم که جائی طلبم در کویت 233شمارهٔ ۲۵۵: نه برگ که خیمه ای زنم پهلویت 234شمارهٔ ۲۵۶: نه دست که گیرم شکنی از مویت 235شمارهٔ ۲۵۷: افکند مرا گردش دهر ازکویت 236شمارهٔ ۲۵۸: خورشید نخواهم که ببیند رویت 237شمارهٔ ۲۵۹: زلفت ستمی بر رخ سیمین ای کاج 238شمارهٔ ۲۶۰: چونان نکند بخت از آن طایفه کوچ 239شمارهٔ ۲۶۱: جانا سر زلفت ز پس و پشت مپیچ 240شمارهٔ ۲۶۲: رحم آر بر این سوخته باخته روح 241شمارهٔ ۲۶۳: اقبال همائی ست در این کاخ فراخ 242شمارهٔ ۲۶۴: ایام همین دماغ تو بنشاند 243شمارهٔ ۲۶۵: از آتش و آب دل و جانم فریاد 244شمارهٔ ۲۶۶: در توس شدم ز خاک فردوسی شاد 245شمارهٔ ۲۶۷: بادی که بدی همدم آن حور نژاد 246شمارهٔ ۲۶۸: ای باد که جان فدای پیغام تو باد 247شمارهٔ ۲۶۹: جز عنبر زلف هیچ لالات مباد 248شمارهٔ ۲۷۰: ای دل چو تو کس فتنه و شردوست مباد 249شمارهٔ ۲۷۱: دل جز بر تیر غمت آماج مباد 250شمارهٔ ۲۷۲: دل بی هوس تو ای دل افروز مباد 251شمارهٔ ۲۷۳: در بزم تو شمع طرب افروخته باد 252شمارهٔ ۲۷۴: اقبال غلام بخت پیروز تو باد 253شمارهٔ ۲۷۵: ای دل ز گلی که جفت صد خار افتاد 254شمارهٔ ۲۷۶: ایزد چو وفا و مهرجوئیت نداد 255شمارهٔ ۲۷۷: گیرم که مرا خدمت تو شاهی داد 256شمارهٔ ۲۷۸: گفتم که دل از تو در دمی شاد رساد 257شمارهٔ ۲۷۹: ازدرد منت گرد به دامن مرساد 258شمارهٔ ۲۸۰: از جور تو هیچ خسته نفرین مکناد 259شمارهٔ ۲۸۱: این رسم نگر که دهر پرشور نهاد 260شمارهٔ ۲۸۲: گردون که لطف در تن پاک تو نهاد 261شمارهٔ ۲۸۳: ترسا بچه ایکه باج از ارمن بستد 262شمارهٔ ۲۸۴: هر دل که در آن زلف چو شستت افتد 263شمارهٔ ۲۸۵: گر یک نظرت بر من حیران افتد 264شمارهٔ ۲۸۶: از حادثه هر کجا که بندی افتد 265شمارهٔ ۲۸۷: هر سفله که همرنگ اماجد گردد 266شمارهٔ ۲۸۸: آن روز که جان جفت کشاکش گردد 267شمارهٔ ۲۸۹: وقتی که چمن به کام بلبل گردد 268شمارهٔ ۲۹۰: هر سر که تو را بر خط فرمان گردد 269شمارهٔ ۲۹۱: بی نام تو نقش سکه وارون گردد 270شمارهٔ ۲۹۲: از بسکه ز گریه نامه تر می گردد 271شمارهٔ ۲۹۳: با دل گفتم که یار بر می گردد 272شمارهٔ ۲۹۴: تو می گذری و بر دلم می گذرد 273شمارهٔ ۲۹۵: آنچ از غم تو بر سر من می گذرد 274شمارهٔ ۲۹۶: عهدی کرده ست این فلک بیهده گرد 275شمارهٔ ۲۹۷: غیرت برم از زبان چو نام تو برد 276شمارهٔ ۲۹۸: گرچه ز جفای تو بسی دیدم درد 277شمارهٔ ۲۹۹: ظلمی ست بر آن دیده که در تو نگرد 278شمارهٔ ۳۰۰: نه پایم ازین پس ره کویت سپرد 279شمارهٔ ۳۰۱: گفتی دل دیوانه تو را شیدا کرد؟280شمارهٔ ۳۰۲: چون دست اجل تخته برهان بسترد 281شمارهٔ ۳۰۳: مرگ تو بر آورد ز ایوانم گرد 282شمارهٔ ۳۰۴: گفتم چو دلم لابه گری پیش آرد 283شمارهٔ ۳۰۵: هرگز نکنی میل و دلت نگذارد 284شمارهٔ ۳۰۶: آن درد که کوه را خروشان دارد 285شمارهٔ ۳۰۷: زلف تو که خون ریختن آئین دارد 286شمارهٔ ۳۰۸: با خوت که آدمی سرشتی دارد 287شمارهٔ ۳۰۹: گر چه دلم از جور تو داغی دارد 288شمارهٔ ۳۱۰: از وصل رخت هر که نشانی دارد 289شمارهٔ ۳۱۱: نه دل ز غمت ذوق جوانی دارد 290شمارهٔ ۳۱۲: دلدار ز سینه زنگ غم می سترد 291شمارهٔ ۳۱۳: ترسم که به گریه دیده آبم ببرد 292شمارهٔ ۳۱۴: چون بر دل موری ز تو ننشیند گرد 293شمارهٔ ۳۱۵: تا کی عمرت به خودپرستی گذرد 294شمارهٔ ۳۱۶: در عشق تو عمرم به ستم می گذرد 295شمارهٔ ۳۱۷: سودای تو تا در سر من ماوا کرد 296شمارهٔ ۳۱۸: گر چاره این تنگدلی باید کرد 297شمارهٔ ۳۱۹: عشق تو به شوریده سری فاشم کرد 298شمارهٔ ۳۲۰: محرم بدم و جور تو محرومم کرد 299شمارهٔ ۳۲۱: انگار که راز دل نهان دانم کرد 300شمارهٔ ۳۲۲: جانا غم دوری تو با ما آن کرد 301شمارهٔ ۳۲۳: با هجر چنان حریف خو نتوان کرد 302شمارهٔ ۳۲۴: کم نال دلا اگر شهت یاد نکرد 303شمارهٔ ۳۲۵: بر سنگدلت ناله و دم کار نکرد 304شمارهٔ ۳۲۶: دل با تو و صبر سازگاری که نکرد 305شمارهٔ ۳۲۷: سودای تو آتش دلم افزون کرد 306شمارهٔ ۳۲۸: قصه چه کنم که اشتیاق تو چه کرد 307شمارهٔ ۳۲۹: بر بام بدیدمش که جولان می کرد 308شمارهٔ ۳۳۰: ای دل اگر آغاز به می خواهی کرد 309شمارهٔ ۳۳۱: برهان که به مرگ خوب ناگاه بمرد 310شمارهٔ ۳۳۲: آن دد که چو دمنه در کمینگاه بمرد 311شمارهٔ ۳۳۳: دل بین که مرا غم که مهمان آورد 312شمارهٔ ۳۳۴: عشق آمد و بر دلم شبیخون آورد 313شمارهٔ ۳۳۵: تا هست غمت غمی دگر نتوان خورد 314شمارهٔ ۳۳۶: نپسندم کایزد به گناهت گیرد 315شمارهٔ ۳۳۷: گر سرو قد خوشت به بر در گیرد 316شمارهٔ ۳۳۸: هر شب سپه غم تو راهم گیرد 317شمارهٔ ۳۳۹: مگذار که کار دل قراری گیرد 318شمارهٔ ۳۴۰: نه در تو فغان و یاربم می گیرد 319شمارهٔ ۳۴۱: لافی ز تو پیش کس نمی یارم زد 320شمارهٔ ۳۴۲: دم بی رخ یار نازنین نتوان زد 321شمارهٔ ۳۴۳: بی بزم تو چشم جام می خون ریزد 322شمارهٔ ۳۴۴: آن روز که آوازه محشر خیزد 323شمارهٔ ۳۴۵: در هجر تو گر جان ز تنم برخیزد 324شمارهٔ ۳۴۶: شاها کرمت از پی آن برخیزد 325شمارهٔ ۳۴۷: اول سخنم چو از زبان برخیزد 326شمارهٔ ۳۴۸: گل کیست که در رونق خد تو رسد 327شمارهٔ ۳۴۹: گوئی که لبم بر لب نوش تو رسد 328شمارهٔ ۳۵۰: از عشق چو بر جوان ملامت باشد 329شمارهٔ ۳۵۱: تا گوش بود سوی سلامت باشد 330شمارهٔ ۳۵۲: گر بر سر گل تاج مکلل باشد 331شمارهٔ ۳۵۳: بشنو لغزی که سخت موزون باشد 332شمارهٔ ۳۵۴: گفتم شبه ار سفته بود به باشد 333شمارهٔ ۳۵۵: تا میل دلت به کین پرستی باشد 334شمارهٔ ۳۵۶: نه مهر تو از دلم به در خواهد شد 335شمارهٔ ۳۵۷: گردون که بدیهاش جوی کاست نشد 336شمارهٔ ۳۵۸: کو جان که ز بیداد فلک خسته نشد 337شمارهٔ ۳۵۹: در دل نفسی یاد تو گردیده نشد 338شمارهٔ ۳۶۰: یارم به تفرج چمن بیرون شد 339شمارهٔ ۳۶۱: بر تو به جوانی دلم من مفتون شد 340شمارهٔ ۳۶۲: بر نام تو چون نام رهی املی شد 341شمارهٔ ۳۶۳: از بسکه رخ نامه به خون تر می شد 342شمارهٔ ۳۶۴: بر یاد رخ و قد تو ای سرو بلند 343شمارهٔ ۳۶۵: غصنی چو فروع شرع را سایه فکند 344شمارهٔ ۳۶۶: گر برسر آتشم نشانی چو سپند 345شمارهٔ ۳۶۷: پستم کردی به محنت ای چرخ بلند 346شمارهٔ ۳۶۸: گریانم از اندوه و عدو بر من چند 347شمارهٔ ۳۶۹: ای شاه چگونه ای در آن خاک نژند 348شمارهٔ ۳۷۰: ای همچو سلیمانت سر و تاج بلند 349شمارهٔ ۳۷۱: ایزد چو نهان من و تو می داند 350شمارهٔ ۳۷۲: در جعبه روزگار یک تیر نماند 351شمارهٔ ۳۷۳: گر خواب خوش است عق مرگش خواند 352شمارهٔ ۳۷۴: عهدی دارد جهان که تا بتواند 353شمارهٔ ۳۷۵: در دیده ز گلزار رخت خار بماند 354شمارهٔ ۳۷۶: گلبرگ به روی چون بهارت ماند 355شمارهٔ ۳۷۷: نه ابر به چشم اشکبارم ماند 356شمارهٔ ۳۷۸: در دیده به جز اشک به دامن بنماند 357شمارهٔ ۳۷۹: ای نفس چو برگ کامرانیت نماند 358شمارهٔ ۳۸۰: ای دل چو شه ستوده آثار نماند 359شمارهٔ ۳۸۱: گیرم که وفا و عهد را نام نماند 360شمارهٔ ۳۸۲: جانا رمقی در دل شوریده نماند 361شمارهٔ ۳۸۳: خورشید بماناد اگر سایه نماند 362شمارهٔ ۳۸۴: گردون سیه دل که به کاسی ماند 363شمارهٔ ۳۸۵: تا گرد گلت سنبل تر کاشته اند 364شمارهٔ ۳۸۶: زان قصه دردم که یکی یار نخواند 365شمارهٔ ۳۸۷: اشک و دل خونین شده با هم یارند 366شمارهٔ ۳۸۸: خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند 367شمارهٔ ۳۸۹: مشتاقانت ز عافیت مهجورند 368شمارهٔ ۳۹۰: هرگز دل من یکدم بی غم نزند 369شمارهٔ ۳۹۱: آنانکه چهان کنند و مردم سوزند 370شمارهٔ ۳۹۲: یک چند نبودم ز وصالت خرسند 371شمارهٔ ۳۹۳: هر شب که مرا درد تو بیدار کند 372شمارهٔ ۳۹۴: والله که گر دل مرا خوش نکند 373شمارهٔ ۳۹۵: با من سگ گنجه پنجه در پنجه کند 374شمارهٔ ۳۹۶: گفتم که تو را ماه فلک می خوانند 375شمارهٔ ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند 376شمارهٔ ۳۹۸: آنم چو نمی دهی که مستان خواهند 377شمارهٔ ۳۹۹: فردا چو حساب من مسکین خواهند 378شمارهٔ ۴۰۰: از خاک چو رخت من بر افلاک نهند 379شمارهٔ ۴۰۱: چشم ارتن خویش غرقه در خون بیند 380شمارهٔ ۴۰۲: مسکین دلم از هجر تو آن می بیند 381شمارهٔ ۴۰۳: گر خسته دلی شبی به غم بنشیند 382شمارهٔ ۴۰۴: ای دل هوست به گفتگو ننشیند 383شمارهٔ ۴۰۵: گه گریه ز مهرت آشنائی بدهد 384شمارهٔ ۴۰۶: تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد 385شمارهٔ ۴۰۷: گفتم به یکی کله که خاکش فرسود 386شمارهٔ ۴۰۸: ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود 387شمارهٔ ۴۰۹: تا هجر تو داغ دل ریشم فرمود 388شمارهٔ ۴۱۰: آن دل که به دوری تو خرسند بود 389شمارهٔ ۴۱۱: روزی که ز عشق من ملالت نبود 390شمارهٔ ۴۱۲: می جز ز کف تو نوش لب خوش نبود 391شمارهٔ ۴۱۳: ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود 392شمارهٔ ۴۱۴: شاها فلک از در فسوس تو بود 393شمارهٔ ۴۱۵: تا جان دارم غمت ز جانم نرود 394شمارهٔ ۴۱۶: درد تو ز دل به داغ هجران نرود 395شمارهٔ ۴۱۷: ای نفس اگر خاک تو بر باد شود 396شمارهٔ ۴۱۸: در چشم سپهر سرمه شرم شود 397شمارهٔ ۴۱۹: ماهی که به مهرش دل خور گرم شود 398شمارهٔ ۴۲۰: کاری فلکا از تو میسر نشود 399شمارهٔ ۴۲۱: از خوی بدت که هیچ بهتر نشود 400شمارهٔ ۴۲۲: هرگز هوست زین دل مستم نشود 401شمارهٔ ۴۲۳: هرگز ز تو میل و آرزویم نشود 402شمارهٔ ۴۲۴: ریش دل من به هجر تو به نشود 403شمارهٔ ۴۲۵: خون گر ز لقب تاشی ات آگاه شود 404شمارهٔ ۴۲۶: با هر که دلم به مهر پیوسته شود 405شمارهٔ ۴۲۷: حاشا که به بوسه خالت آلوده شود 406شمارهٔ ۴۲۸: تا سوسن آزاد زبان در تو کشید 407شمارهٔ ۴۲۹: زان سیم وزری که در دم گاز آید 408شمارهٔ ۴۳۰: شبها که دلم بی تو به فریاد آید 409شمارهٔ ۴۳۱: هر باد که از جانب بغداد آید 410شمارهٔ ۴۳۲: گر بر دلم از جور تو صد تیر آید 411شمارهٔ ۴۳۳: ابروی ترا ز ماه نو ننگ آید 412شمارهٔ ۴۳۴: از لطف تو قد سرو را حال آید 413شمارهٔ ۴۳۵: نه کار به آب دیده بر می آید 414شمارهٔ ۴۳۶: در نامه ز بس غم که به هر می آید 415شمارهٔ ۴۳۷: چون یاد ز یار دلکشم می آید 416شمارهٔ ۴۳۸: هر شب چو رهی زبون زغم می آید 417شمارهٔ ۴۳۹: گل آب شد از شرم چو روی تو بدید 418شمارهٔ ۴۴۰: دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید 419شمارهٔ ۴۴۱: گر روی تو را چو آینه بتوان دید 420شمارهٔ ۴۴۲: گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید 421شمارهٔ ۴۴۳: در ماتم شمس از شفق خون بچکید 422شمارهٔ ۴۴۴: دیدمش خوی از گل ترش می بارید 423شمارهٔ ۴۴۵: از بهر خدا به چشم جانش نگرید 424شمارهٔ ۴۴۶: یار از پی کار مشکلم می گرید 425شمارهٔ ۴۴۷: شمعی که ز سوز دل حزین می گرید 426شمارهٔ ۴۴۸: تا جان دارم دلم به کویت پوید 427شمارهٔ ۴۴۹: از جور تو دلبر ز دلم نیست خبر 428شمارهٔ ۴۵۰: از قطره آب رخنه گردد مرمر 429شمارهٔ ۴۵۱: نه صبر که تا به صلح باز آید یار 430شمارهٔ ۴۵۲: چشمی دارم چو ابر دی گوهر بار 431شمارهٔ ۴۵۳: بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار 432شمارهٔ ۴۵۴: بر سر مزن آن دست بلورین زنهار 433شمارهٔ ۴۵۵: اندیشه عشقت دم سرد آرد بار 434شمارهٔ ۴۵۶: ای دوست تو غم با من غمساز گذار 435شمارهٔ ۴۵۷: آزرده مکن دل از من ای مه زنهار 436شمارهٔ ۴۵۸: هر شب چو وزد بر دل من باد سحر 437شمارهٔ ۴۵۹: هر صبح شوم به خلوت آباد سحر 438شمارهٔ ۴۶۰: بر ما رقم خطا کشیدی آخر 439شمارهٔ ۴۶۱: عشق آمد و تازه کرد ریشم دیگر 440شمارهٔ ۴۶۲: ای نام من از عشق تو دیوانه شهر 441شمارهٔ ۴۶۳: حالیست عجب با توام ای طیره حور 442شمارهٔ ۴۶۴: آخر ز من ای عهد شکن یادآور 443شمارهٔ ۴۶۵: ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر 444شمارهٔ ۴۶۶: ای چون تو جوان نبوده در عالم پیر 445شمارهٔ ۴۶۷: یارب غم دلبر ز روانم برگیر 446شمارهٔ ۴۶۸: در کینه به جان بکوش و رک باز مگیر 447شمارهٔ ۴۶۹: با جوز عروس حجله بستند و سریر 448شمارهٔ ۴۷۰: زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز 449شمارهٔ ۴۷۱: ازبیخوابی در دل شبهای دراز 450شمارهٔ ۴۷۲: یکدم نشوی با من مسکین دمساز 451شمارهٔ ۴۷۳: برقی بودی که جستی ای مایه ناز 452شمارهٔ ۴۷۴: تا کی بود این فریب و مکر ای بد سا ...453شمارهٔ ۴۷۵: چون رشته تنم به تاب هجران مگذار 454شمارهٔ ۴۷۶: چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز 455شمارهٔ ۴۷۷: نومید بدم ز دیدنت عمر دراز 456شمارهٔ ۴۷۸: شمعم که ز دوری تو ای مایه ناز 457شمارهٔ ۴۷۹: شد جان عطا ز اوج گردون به فراز 458شمارهٔ ۴۸۰: آغاز غم تو ماجرائیست دراز 459شمارهٔ ۴۸۱: گفتم ای اجل با تو ستیزد هرگز 460شمارهٔ ۴۸۲: شمعم که ز دوری تو ای جان افروز 461شمارهٔ ۴۸۳: دل می گسلد ز عشق زنجیر هنوز 462شمارهٔ ۴۸۴: در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز 463شمارهٔ ۴۸۵: ای دوست در آن شکایتی یانه هنوز 464شمارهٔ ۴۸۶: ای دوست ز دوست تا توانی مگریز 465شمارهٔ ۴۸۷: ای نفس مزن به جور و بیداد نفس 466شمارهٔ ۴۸۸: جانا شکری زان لب شیرینم بس 467شمارهٔ ۴۸۹: در عشق خیال تو مرا محرم بس 468شمارهٔ ۴۹۰: ای صبح رخ از سوز شب تار بترس 469شمارهٔ ۴۹۱: گفتم به تو از ناله درویش بترس 470شمارهٔ ۴۹۲: درمان چو نجوئیم به دل درد مباش 471شمارهٔ ۴۹۳: ای تن ز شب دراز دلسوز مباش 472شمارهٔ ۴۹۴: گر عاشقی انده کش هجران می باش 473شمارهٔ ۴۹۵: یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش 474شمارهٔ ۴۹۶: سبحان لله قد و خط و رخسارش 475شمارهٔ ۴۹۷: سوگند به خاک قامت چالاکش 476شمارهٔ ۴۹۸: دلخسته ام از شنیدن احوالش 477شمارهٔ ۴۹۹: شمعی که ازوست عیش می خوران خوش 478شمارهٔ ۵۰۰: ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش 479شمارهٔ ۵۰۱: ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش 480شمارهٔ ۵۰۲: سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش 481شمارهٔ ۵۰۳: خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش 482شمارهٔ ۵۰۴: ای روی تو آراسته بی آرایش 483شمارهٔ ۵۰۵: ای جور تو از صبر من غمگین بیش 484شمارهٔ ۵۰۶: اکنون که تهی ست منزل من ز نشاط 485شمارهٔ ۵۰۷: از آتش دل شدم شب افروز چو شمع 486شمارهٔ ۵۰۸: جانا رخ من زرد شدا ز گرد فراق 487شمارهٔ ۵۰۹: خون کرد دلم را چو دل لاله فراق 488شمارهٔ ۵۱۰: عهد من دل شکسته زینگونه سبک 489شمارهٔ ۵۱۱: از نظم تباه دل نمی داری تنگ 490شمارهٔ ۵۱۲: ای سنگدل ار کوه ثباتی و درنگ 491شمارهٔ ۵۱۳: دلهاست ز چشم و دهن تنگ تو تنگ 492شمارهٔ ۵۱۴: نه عمر عزیز داد یک راحت دل 493شمارهٔ ۵۱۵: ره جوی و مکن تکیه بر این منزل گل 494شمارهٔ ۵۱۶: هرگز ز تو نگلسم محال است محال 495شمارهٔ ۵۱۷: ای یار چو اندیشه و مونس چو خیال 496شمارهٔ ۵۱۸: گشتم ز جفای فلک و گردش سال 497شمارهٔ ۵۱۹: رسوا شدم از دیده و شیدا از دل 498شمارهٔ ۵۲۰: ای کرده پر از خاک جفا مفرش دل 499شمارهٔ ۵۲۱: در عشق توام نه صبر برخاست نه دل 500شمارهٔ ۵۲۲: برخیز که غنچه در قماط است ای دل 501شمارهٔ ۵۲۳: این عمر کز و هست ملالی حاصل 502شمارهٔ ۵۲۴: آنکو رقم قضا بزد پیش از عقل 503شمارهٔ ۵۲۵: از عشق عنا یافتم از مهر الم 504شمارهٔ ۵۲۶: این کوزه که پر آب حیات است مدام 505شمارهٔ ۵۲۷: هر آه که من به صبحگاهی زده ام 506شمارهٔ ۵۲۸: من نیستم آن کسی که هستی طلبم 507شمارهٔ ۵۲۹: دوش از تو چو ناامید برگردیدم 508شمارهٔ ۵۳۰: هر چند که در تو بیشتر می نگرم 509شمارهٔ ۵۳۱: گفتی که به فریاد رسی یکبارم 510شمارهٔ ۵۳۲: دی گفت ز روی آزمون دلدارم 511شمارهٔ ۵۳۳: تا چند دریغ قلم رانده خورم 512شمارهٔ ۵۳۴: بر من چو گذر کند بت کشمیرم 513شمارهٔ ۵۳۵: نز روزه فرض و مستحب می ترسم 514شمارهٔ ۵۳۶: تا چند جفای این غم آباد کشم 515شمارهٔ ۵۳۷: زین دام بلا که در وی افتاد دلم 516شمارهٔ ۵۳۸: از بسکه رسد زخم غمت سوی دلم 517شمارهٔ ۵۳۹: شمعم که ز تست جانم ای جانانم 518شمارهٔ ۵۴۰: ترسم که شبی سحر دعائی بکنم 519شمارهٔ ۵۴۱: هجر تو تباه کرد حالم چکنم 520شمارهٔ ۵۴۲: در از لب گوهر شکنش می خواهم 521شمارهٔ ۵۴۳: هنگام وداع تا به منزل رفتیم 522شمارهٔ ۵۴۴: ما گرچه به نطق طوطی خوش نفسیم 523شمارهٔ ۵۴۵: ای چرخ ز گردش تو خرسند نیم 524شمارهٔ ۵۴۶: هر شب چو شباهنگ بگرید با من 525شمارهٔ ۵۴۷: در عشق تو کس تاب نیارد جز من 526شمارهٔ ۵۴۸: نه کارگر است چاره سازی با تو 527شمارهٔ ۵۴۹: آمد بنشست، گفت برخیز و برو!528شمارهٔ ۵۵۰: ما را نبود دلی که کار آید ازو 529شمارهٔ ۵۵۱: جانکاه منی و دل فزای همه ای 530شمارهٔ ۵۵۲: ای دل ز می غرور مستی تا کی 531شمارهٔ ۵۵۳: از سادگی و سلیمی و مسکینی 532شمارهٔ ۵۵۴: هر دم ز من دلشده بیزار شوی 533شمارهٔ ۵۵۵: نه عشق شنیده ام بدین رسوائی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ