به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجد همگر

مجد همگررباعی هاشمارهٔ ۱۶۰: از عمر چه خوشتر است وصلت آنست

1310عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

از عمر چه خوشتر است وصلت آنست
وزجان چه عزیزتر لبت صد جانست
بویت اثر بهشت جاویدانست
خاک درت آب چشمه حیوانست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۵۹: دلبر به جفا قلب دل ریش شکست 2شمارهٔ ۱۶۰: از عمر چه خوشتر است وصلت آنست 3شمارهٔ ۱۶۱: از فرقت چشمت آب چشمم خونست 4شمارهٔ ۱۶۲: هر دم غمم ای جهانفروز افزون است 5شمارهٔ ۱۶۳: ای سرو سهی تازه نهالت چونست 6شمارهٔ ۱۶۴: در عشق دلم فراق بهر افتاده ست 7شمارهٔ ۱۶۵: چشمم که سرشک را روائی داده ست 8شمارهٔ ۱۶۶: چون نیست ترا مهر و وفا در رگ و پو ...9شمارهٔ ۱۶۷: زان غم که به رویم آمد از کرده دوس ...10شمارهٔ ۱۶۸: در کار جهان نگر گرت تکیه بر اوست 11شمارهٔ ۱۶۹: در دیده و دل نقش تو از بسکه نکوست 12شمارهٔ ۱۷۰: عشقش که چو جان است نهان در رگ و پ ...13شمارهٔ ۱۷۱: ای دل سر همتم که چون چرخ فروست 14شمارهٔ ۱۷۲: قصاب که در گردن جان چنبر اوست 15شمارهٔ ۱۷۳: ایزد که جهان ساخته قدرت اوست 16شمارهٔ ۱۷۴: طاووس توام جلوه گر حسن تو دوست 17شمارهٔ ۱۷۵: من بودم و شمع و ساغر یک من و دوست 18شمارهٔ ۱۷۶: چشمم به جنازه تو چون درنگریست 19شمارهٔ ۱۷۷: شه می دهدم نوید هر لحظه دویست 20شمارهٔ ۱۷۸: در عالم سفله از بنی آدم کیست 21شمارهٔ ۱۷۹: در خواب غرور خلق بیداری نیست 22شمارهٔ ۱۸۰: گر کوتهی عمر ز بیدادگریست 23شمارهٔ ۱۸۱: ز اخلاق هر آنچه در بشر می بایست 24شمارهٔ ۱۸۲: از چرخ کبود بر دلم زنگاریست 25شمارهٔ ۱۸۳: هر روز زمانه را ز نو بازاریست 26شمارهٔ ۱۸۴: از مرگ تو مهر و ماه و انجم بگریست 27شمارهٔ ۱۸۵: با دل غم آن صنم بگفتم بگریست 28شمارهٔ ۱۸۶: چشم شب دوش اشک به دامن بگریست 29شمارهٔ ۱۸۷: کس نیست که از غمت به زاری نگریست 30شمارهٔ ۱۸۸: می آمد و دزدیده مرا می نگریست 31شمارهٔ ۱۸۹: چون گل به میان خار می باید زیست 32شمارهٔ ۱۹۰: چون دید که تن را به غمش تاب ورکی ...33شمارهٔ ۱۹۱: دیدار تو مونس همه ساله کیست 34شمارهٔ ۱۹۲: هستت خبر ای جان که خریدار تو کیست 35شمارهٔ ۱۹۳: چون دوستی تو اصل دشمن کامی ست 36شمارهٔ ۱۹۴: زلف تو که دل در شکنش زندانیست 37شمارهٔ ۱۹۵: در سینه دلم که گنج لعل کانیست 38شمارهٔ ۱۹۶: گیرم که به مهر ما دل گرمت نیست 39شمارهٔ ۱۹۷: چشمت که چنو زهره افسونگر نیست 40شمارهٔ ۱۹۸: در عشق چو من سوخته غمخور نیست 41شمارهٔ ۱۹۹: ای دل غمم از غم کسی کمتر نیست 42شمارهٔ ۲۰۰: بی روی تو عیش و کامرانی خوش نیست 43شمارهٔ ۲۰۱: گفتی که دلت بر تن و جان مشفق نیست 44شمارهٔ ۲۰۲: گرچه چو تو حق شناس در عالم نیست 45شمارهٔ ۲۰۳: در بزم شهان چو آب من روشن نیست 46شمارهٔ ۲۰۴: غم کشت مرا و غمگسار آگه نیست 47شمارهٔ ۲۰۵: دلبر ز دل ممتحنم آگه نیست 48شمارهٔ ۲۰۶: سر نیست که در قبضه فرمان تو نیست 49شمارهٔ ۲۰۷: خلوتگه جان جز شکن موی تو نیست 50شمارهٔ ۲۰۸: دلها ز جفاهای تو بی گردی نیست 51شمارهٔ ۲۰۹: دل نیست که از غمت در او دردی نیست 52شمارهٔ ۲۱۰: بی کلک تو آب روی منشوری نیست 53شمارهٔ ۲۱۱: از وصل توام امید بهروزی نیست 54شمارهٔ ۲۱۲: روزی نبود که با منت جنگی نیست 55شمارهٔ ۲۱۳: در عشق به از رندی و خودکامی نیست 56شمارهٔ ۲۱۴: شاها چو تو در سپهر دین ماهی نیست 57شمارهٔ ۲۱۵: نه اهل بهشتی تو بدین سیرت زشت 58شمارهٔ ۲۱۶: دی بگذشتم چو بیهشان بردر و دشت 59شمارهٔ ۲۱۷: گرکسری و قارون شوی ای باد به مشت 60شمارهٔ ۲۱۸: در کوی تو آب چشمم از سر بگذشت 61شمارهٔ ۲۱۹: در نامه تو قلم چو گردن بفراشت 62شمارهٔ ۲۲۰: دلبر به گه وداع چون رو برداشت 63شمارهٔ ۲۲۱: تقدیر و قضا ترا چو آزرم نداشت 64شمارهٔ ۲۲۲: وصلت بگذشت و دیده با نم بگذاشت 65شمارهٔ ۲۲۳: زان نقش که بر دلم خیال تو نگاشت 66شمارهٔ ۲۲۴: عمری به امید و آرزویت بگذشت 67شمارهٔ ۲۲۵: عمری که در این هجر جگر سوز گذشت 68شمارهٔ ۲۲۶: ای عارض تو نخست بنیاد بهشت 69شمارهٔ ۲۲۷: ای روی تو در جهان نمودار بهشت 70شمارهٔ ۲۲۸: خاکی ز زمین که عطف دامانت برفت 71شمارهٔ ۲۲۹: از روزن خیمه گفت ماهم به نهفت 72شمارهٔ ۲۳۰: تا درد تو شد با دل حیرانم جفت 73شمارهٔ ۲۳۱: ای خاک ز درد دل نمی یارم گفت 74شمارهٔ ۲۳۲: با دل سخن خویش بگفتم به نهفت 75شمارهٔ ۲۳۳: عمری دلم اندر پی وصل تو شتافت 76شمارهٔ ۲۳۴: سرویست قدش ولیک روی از من تافت 77شمارهٔ ۲۳۵: دل در پی کام یکدم آرام نیافت 78شمارهٔ ۲۳۶: جان گر ز غمت با دل پرتاب برفت 79شمارهٔ ۲۳۷: دردا که دل عاقلم از دست برفت 80شمارهٔ ۲۳۸: دل با تو بسی به جان بکوشید و برفت 81شمارهٔ ۲۳۹: چون سوز توام در این دل ریش گرفت 82شمارهٔ ۲۴۰: عهدت حق صحبت و نشستم نگرفت 83شمارهٔ ۲۴۱: از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت 84شمارهٔ ۲۴۲: دی بر سر ره چو دلستانم می رفت 85شمارهٔ ۲۴۳: دی شاه بتان با رخ رنگین می رفت 86شمارهٔ ۲۴۴: چشمت کم ما گرفت بیگانه صفت 87شمارهٔ ۲۴۵: با تو سخنی که بی زبان جانم گفت 88شمارهٔ ۲۴۶: رفتم به سفر چو بود دوری کامت 89شمارهٔ ۲۴۷: بس بار بلا به جان کشیدم ز غمت 90شمارهٔ ۲۴۸: ای من به فدای آن تن چون سمنت 91شمارهٔ ۲۴۹: بشکست دلم زان دل چون سندانت 92شمارهٔ ۲۵۰: ای دور فلک نتیجه دورانت 93شمارهٔ ۲۵۱: یکچند به آوازه بدم مفتونت 94شمارهٔ ۲۵۲: ای خصم مدان رفتنش ا زنفرینت 95شمارهٔ ۲۵۳: ای رشک بنفشه سنبل پرچینت 96شمارهٔ ۲۵۴: نه سیم که جائی طلبم در کویت 97شمارهٔ ۲۵۵: نه برگ که خیمه ای زنم پهلویت 98شمارهٔ ۲۵۶: نه دست که گیرم شکنی از مویت 99شمارهٔ ۲۵۷: افکند مرا گردش دهر ازکویت 100شمارهٔ ۲۵۸: خورشید نخواهم که ببیند رویت 101شمارهٔ ۲۵۹: زلفت ستمی بر رخ سیمین ای کاج 102شمارهٔ ۲۶۰: چونان نکند بخت از آن طایفه کوچ 103شمارهٔ ۲۶۱: جانا سر زلفت ز پس و پشت مپیچ 104شمارهٔ ۲۶۲: رحم آر بر این سوخته باخته روح 105شمارهٔ ۲۶۳: اقبال همائی ست در این کاخ فراخ 106شمارهٔ ۲۶۴: ایام همین دماغ تو بنشاند 107شمارهٔ ۲۶۵: از آتش و آب دل و جانم فریاد 108شمارهٔ ۲۶۶: در توس شدم ز خاک فردوسی شاد 109شمارهٔ ۲۶۷: بادی که بدی همدم آن حور نژاد 110شمارهٔ ۲۶۸: ای باد که جان فدای پیغام تو باد 111شمارهٔ ۲۶۹: جز عنبر زلف هیچ لالات مباد 112شمارهٔ ۲۷۰: ای دل چو تو کس فتنه و شردوست مباد 113شمارهٔ ۲۷۱: دل جز بر تیر غمت آماج مباد 114شمارهٔ ۲۷۲: دل بی هوس تو ای دل افروز مباد 115شمارهٔ ۲۷۳: در بزم تو شمع طرب افروخته باد 116شمارهٔ ۲۷۴: اقبال غلام بخت پیروز تو باد 117شمارهٔ ۲۷۵: ای دل ز گلی که جفت صد خار افتاد 118شمارهٔ ۲۷۶: ایزد چو وفا و مهرجوئیت نداد 119شمارهٔ ۲۷۷: گیرم که مرا خدمت تو شاهی داد 120شمارهٔ ۲۷۸: گفتم که دل از تو در دمی شاد رساد 121شمارهٔ ۲۷۹: ازدرد منت گرد به دامن مرساد 122شمارهٔ ۲۸۰: از جور تو هیچ خسته نفرین مکناد 123شمارهٔ ۲۸۱: این رسم نگر که دهر پرشور نهاد 124شمارهٔ ۲۸۲: گردون که لطف در تن پاک تو نهاد 125شمارهٔ ۲۸۳: ترسا بچه ایکه باج از ارمن بستد 126شمارهٔ ۲۸۴: هر دل که در آن زلف چو شستت افتد 127شمارهٔ ۲۸۵: گر یک نظرت بر من حیران افتد 128شمارهٔ ۲۸۶: از حادثه هر کجا که بندی افتد 129شمارهٔ ۲۸۷: هر سفله که همرنگ اماجد گردد 130شمارهٔ ۲۸۸: آن روز که جان جفت کشاکش گردد 131شمارهٔ ۲۸۹: وقتی که چمن به کام بلبل گردد 132شمارهٔ ۲۹۰: هر سر که تو را بر خط فرمان گردد 133شمارهٔ ۲۹۱: بی نام تو نقش سکه وارون گردد 134شمارهٔ ۲۹۲: از بسکه ز گریه نامه تر می گردد 135شمارهٔ ۲۹۳: با دل گفتم که یار بر می گردد 136شمارهٔ ۲۹۴: تو می گذری و بر دلم می گذرد 137شمارهٔ ۲۹۵: آنچ از غم تو بر سر من می گذرد 138شمارهٔ ۲۹۶: عهدی کرده ست این فلک بیهده گرد 139شمارهٔ ۲۹۷: غیرت برم از زبان چو نام تو برد 140شمارهٔ ۲۹۸: گرچه ز جفای تو بسی دیدم درد 141شمارهٔ ۲۹۹: ظلمی ست بر آن دیده که در تو نگرد 142شمارهٔ ۳۰۰: نه پایم ازین پس ره کویت سپرد 143شمارهٔ ۳۰۱: گفتی دل دیوانه تو را شیدا کرد؟144شمارهٔ ۳۰۲: چون دست اجل تخته برهان بسترد 145شمارهٔ ۳۰۳: مرگ تو بر آورد ز ایوانم گرد 146شمارهٔ ۳۰۴: گفتم چو دلم لابه گری پیش آرد 147شمارهٔ ۳۰۵: هرگز نکنی میل و دلت نگذارد 148شمارهٔ ۳۰۶: آن درد که کوه را خروشان دارد 149شمارهٔ ۳۰۷: زلف تو که خون ریختن آئین دارد 150شمارهٔ ۳۰۸: با خوت که آدمی سرشتی دارد 151شمارهٔ ۳۰۹: گر چه دلم از جور تو داغی دارد 152شمارهٔ ۳۱۰: از وصل رخت هر که نشانی دارد 153شمارهٔ ۳۱۱: نه دل ز غمت ذوق جوانی دارد 154شمارهٔ ۳۱۲: دلدار ز سینه زنگ غم می سترد 155شمارهٔ ۳۱۳: ترسم که به گریه دیده آبم ببرد 156شمارهٔ ۳۱۴: چون بر دل موری ز تو ننشیند گرد 157شمارهٔ ۳۱۵: تا کی عمرت به خودپرستی گذرد 158شمارهٔ ۳۱۶: در عشق تو عمرم به ستم می گذرد 159شمارهٔ ۳۱۷: سودای تو تا در سر من ماوا کرد 160شمارهٔ ۳۱۸: گر چاره این تنگدلی باید کرد 161شمارهٔ ۳۱۹: عشق تو به شوریده سری فاشم کرد 162شمارهٔ ۳۲۰: محرم بدم و جور تو محرومم کرد 163شمارهٔ ۳۲۱: انگار که راز دل نهان دانم کرد 164شمارهٔ ۳۲۲: جانا غم دوری تو با ما آن کرد 165شمارهٔ ۳۲۳: با هجر چنان حریف خو نتوان کرد 166شمارهٔ ۳۲۴: کم نال دلا اگر شهت یاد نکرد 167شمارهٔ ۳۲۵: بر سنگدلت ناله و دم کار نکرد 168شمارهٔ ۳۲۶: دل با تو و صبر سازگاری که نکرد 169شمارهٔ ۳۲۷: سودای تو آتش دلم افزون کرد 170شمارهٔ ۳۲۸: قصه چه کنم که اشتیاق تو چه کرد 171شمارهٔ ۳۲۹: بر بام بدیدمش که جولان می کرد 172شمارهٔ ۳۳۰: ای دل اگر آغاز به می خواهی کرد 173شمارهٔ ۳۳۱: برهان که به مرگ خوب ناگاه بمرد 174شمارهٔ ۳۳۲: آن دد که چو دمنه در کمینگاه بمرد 175شمارهٔ ۳۳۳: دل بین که مرا غم که مهمان آورد 176شمارهٔ ۳۳۴: عشق آمد و بر دلم شبیخون آورد 177شمارهٔ ۳۳۵: تا هست غمت غمی دگر نتوان خورد 178شمارهٔ ۳۳۶: نپسندم کایزد به گناهت گیرد 179شمارهٔ ۳۳۷: گر سرو قد خوشت به بر در گیرد 180شمارهٔ ۳۳۸: هر شب سپه غم تو راهم گیرد 181شمارهٔ ۳۳۹: مگذار که کار دل قراری گیرد 182شمارهٔ ۳۴۰: نه در تو فغان و یاربم می گیرد 183شمارهٔ ۳۴۱: لافی ز تو پیش کس نمی یارم زد 184شمارهٔ ۳۴۲: دم بی رخ یار نازنین نتوان زد 185شمارهٔ ۳۴۳: بی بزم تو چشم جام می خون ریزد 186شمارهٔ ۳۴۴: آن روز که آوازه محشر خیزد 187شمارهٔ ۳۴۵: در هجر تو گر جان ز تنم برخیزد 188شمارهٔ ۳۴۶: شاها کرمت از پی آن برخیزد 189شمارهٔ ۳۴۷: اول سخنم چو از زبان برخیزد 190شمارهٔ ۳۴۸: گل کیست که در رونق خد تو رسد 191شمارهٔ ۳۴۹: گوئی که لبم بر لب نوش تو رسد 192شمارهٔ ۳۵۰: از عشق چو بر جوان ملامت باشد 193شمارهٔ ۳۵۱: تا گوش بود سوی سلامت باشد 194شمارهٔ ۳۵۲: گر بر سر گل تاج مکلل باشد 195شمارهٔ ۳۵۳: بشنو لغزی که سخت موزون باشد 196شمارهٔ ۳۵۴: گفتم شبه ار سفته بود به باشد 197شمارهٔ ۳۵۵: تا میل دلت به کین پرستی باشد 198شمارهٔ ۳۵۶: نه مهر تو از دلم به در خواهد شد 199شمارهٔ ۳۵۷: گردون که بدیهاش جوی کاست نشد 200شمارهٔ ۳۵۸: کو جان که ز بیداد فلک خسته نشد 201شمارهٔ ۳۵۹: در دل نفسی یاد تو گردیده نشد 202شمارهٔ ۳۶۰: یارم به تفرج چمن بیرون شد 203شمارهٔ ۳۶۱: بر تو به جوانی دلم من مفتون شد 204شمارهٔ ۳۶۲: بر نام تو چون نام رهی املی شد 205شمارهٔ ۳۶۳: از بسکه رخ نامه به خون تر می شد 206شمارهٔ ۳۶۴: بر یاد رخ و قد تو ای سرو بلند 207شمارهٔ ۳۶۵: غصنی چو فروع شرع را سایه فکند 208شمارهٔ ۳۶۶: گر برسر آتشم نشانی چو سپند 209شمارهٔ ۳۶۷: پستم کردی به محنت ای چرخ بلند 210شمارهٔ ۳۶۸: گریانم از اندوه و عدو بر من چند 211شمارهٔ ۳۶۹: ای شاه چگونه ای در آن خاک نژند 212شمارهٔ ۳۷۰: ای همچو سلیمانت سر و تاج بلند 213شمارهٔ ۳۷۱: ایزد چو نهان من و تو می داند 214شمارهٔ ۳۷۲: در جعبه روزگار یک تیر نماند 215شمارهٔ ۳۷۳: گر خواب خوش است عق مرگش خواند 216شمارهٔ ۳۷۴: عهدی دارد جهان که تا بتواند 217شمارهٔ ۳۷۵: در دیده ز گلزار رخت خار بماند 218شمارهٔ ۳۷۶: گلبرگ به روی چون بهارت ماند 219شمارهٔ ۳۷۷: نه ابر به چشم اشکبارم ماند 220شمارهٔ ۳۷۸: در دیده به جز اشک به دامن بنماند 221شمارهٔ ۳۷۹: ای نفس چو برگ کامرانیت نماند 222شمارهٔ ۳۸۰: ای دل چو شه ستوده آثار نماند 223شمارهٔ ۳۸۱: گیرم که وفا و عهد را نام نماند 224شمارهٔ ۳۸۲: جانا رمقی در دل شوریده نماند 225شمارهٔ ۳۸۳: خورشید بماناد اگر سایه نماند 226شمارهٔ ۳۸۴: گردون سیه دل که به کاسی ماند 227شمارهٔ ۳۸۵: تا گرد گلت سنبل تر کاشته اند 228شمارهٔ ۳۸۶: زان قصه دردم که یکی یار نخواند 229شمارهٔ ۳۸۷: اشک و دل خونین شده با هم یارند 230شمارهٔ ۳۸۸: خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند 231شمارهٔ ۳۸۹: مشتاقانت ز عافیت مهجورند 232شمارهٔ ۳۹۰: هرگز دل من یکدم بی غم نزند 233شمارهٔ ۳۹۱: آنانکه چهان کنند و مردم سوزند 234شمارهٔ ۳۹۲: یک چند نبودم ز وصالت خرسند 235شمارهٔ ۳۹۳: هر شب که مرا درد تو بیدار کند 236شمارهٔ ۳۹۴: والله که گر دل مرا خوش نکند 237شمارهٔ ۳۹۵: با من سگ گنجه پنجه در پنجه کند 238شمارهٔ ۳۹۶: گفتم که تو را ماه فلک می خوانند 239شمارهٔ ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند 240شمارهٔ ۳۹۸: آنم چو نمی دهی که مستان خواهند 241شمارهٔ ۳۹۹: فردا چو حساب من مسکین خواهند 242شمارهٔ ۴۰۰: از خاک چو رخت من بر افلاک نهند 243شمارهٔ ۴۰۱: چشم ارتن خویش غرقه در خون بیند 244شمارهٔ ۴۰۲: مسکین دلم از هجر تو آن می بیند 245شمارهٔ ۴۰۳: گر خسته دلی شبی به غم بنشیند 246شمارهٔ ۴۰۴: ای دل هوست به گفتگو ننشیند 247شمارهٔ ۴۰۵: گه گریه ز مهرت آشنائی بدهد 248شمارهٔ ۴۰۶: تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد 249شمارهٔ ۴۰۷: گفتم به یکی کله که خاکش فرسود 250شمارهٔ ۴۰۸: ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود 251شمارهٔ ۴۰۹: تا هجر تو داغ دل ریشم فرمود 252شمارهٔ ۴۱۰: آن دل که به دوری تو خرسند بود 253شمارهٔ ۴۱۱: روزی که ز عشق من ملالت نبود 254شمارهٔ ۴۱۲: می جز ز کف تو نوش لب خوش نبود 255شمارهٔ ۴۱۳: ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود 256شمارهٔ ۴۱۴: شاها فلک از در فسوس تو بود 257شمارهٔ ۴۱۵: تا جان دارم غمت ز جانم نرود 258شمارهٔ ۴۱۶: درد تو ز دل به داغ هجران نرود 259شمارهٔ ۴۱۷: ای نفس اگر خاک تو بر باد شود 260شمارهٔ ۴۱۸: در چشم سپهر سرمه شرم شود 261شمارهٔ ۴۱۹: ماهی که به مهرش دل خور گرم شود 262شمارهٔ ۴۲۰: کاری فلکا از تو میسر نشود 263شمارهٔ ۴۲۱: از خوی بدت که هیچ بهتر نشود 264شمارهٔ ۴۲۲: هرگز هوست زین دل مستم نشود 265شمارهٔ ۴۲۳: هرگز ز تو میل و آرزویم نشود 266شمارهٔ ۴۲۴: ریش دل من به هجر تو به نشود 267شمارهٔ ۴۲۵: خون گر ز لقب تاشی ات آگاه شود 268شمارهٔ ۴۲۶: با هر که دلم به مهر پیوسته شود 269شمارهٔ ۴۲۷: حاشا که به بوسه خالت آلوده شود 270شمارهٔ ۴۲۸: تا سوسن آزاد زبان در تو کشید 271شمارهٔ ۴۲۹: زان سیم وزری که در دم گاز آید 272شمارهٔ ۴۳۰: شبها که دلم بی تو به فریاد آید 273شمارهٔ ۴۳۱: هر باد که از جانب بغداد آید 274شمارهٔ ۴۳۲: گر بر دلم از جور تو صد تیر آید 275شمارهٔ ۴۳۳: ابروی ترا ز ماه نو ننگ آید 276شمارهٔ ۴۳۴: از لطف تو قد سرو را حال آید 277شمارهٔ ۴۳۵: نه کار به آب دیده بر می آید 278شمارهٔ ۴۳۶: در نامه ز بس غم که به هر می آید 279شمارهٔ ۴۳۷: چون یاد ز یار دلکشم می آید 280شمارهٔ ۴۳۸: هر شب چو رهی زبون زغم می آید 281شمارهٔ ۴۳۹: گل آب شد از شرم چو روی تو بدید 282شمارهٔ ۴۴۰: دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید 283شمارهٔ ۴۴۱: گر روی تو را چو آینه بتوان دید 284شمارهٔ ۴۴۲: گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید 285شمارهٔ ۴۴۳: در ماتم شمس از شفق خون بچکید 286شمارهٔ ۴۴۴: دیدمش خوی از گل ترش می بارید 287شمارهٔ ۴۴۵: از بهر خدا به چشم جانش نگرید 288شمارهٔ ۴۴۶: یار از پی کار مشکلم می گرید 289شمارهٔ ۴۴۷: شمعی که ز سوز دل حزین می گرید 290شمارهٔ ۴۴۸: تا جان دارم دلم به کویت پوید 291شمارهٔ ۴۴۹: از جور تو دلبر ز دلم نیست خبر 292شمارهٔ ۴۵۰: از قطره آب رخنه گردد مرمر 293شمارهٔ ۴۵۱: نه صبر که تا به صلح باز آید یار 294شمارهٔ ۴۵۲: چشمی دارم چو ابر دی گوهر بار 295شمارهٔ ۴۵۳: بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار 296شمارهٔ ۴۵۴: بر سر مزن آن دست بلورین زنهار 297شمارهٔ ۴۵۵: اندیشه عشقت دم سرد آرد بار 298شمارهٔ ۴۵۶: ای دوست تو غم با من غمساز گذار 299شمارهٔ ۴۵۷: آزرده مکن دل از من ای مه زنهار 300شمارهٔ ۴۵۸: هر شب چو وزد بر دل من باد سحر 301شمارهٔ ۴۵۹: هر صبح شوم به خلوت آباد سحر 302شمارهٔ ۴۶۰: بر ما رقم خطا کشیدی آخر 303شمارهٔ ۴۶۱: عشق آمد و تازه کرد ریشم دیگر 304شمارهٔ ۴۶۲: ای نام من از عشق تو دیوانه شهر 305شمارهٔ ۴۶۳: حالیست عجب با توام ای طیره حور 306شمارهٔ ۴۶۴: آخر ز من ای عهد شکن یادآور 307شمارهٔ ۴۶۵: ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر 308شمارهٔ ۴۶۶: ای چون تو جوان نبوده در عالم پیر 309شمارهٔ ۴۶۷: یارب غم دلبر ز روانم برگیر 310شمارهٔ ۴۶۸: در کینه به جان بکوش و رک باز مگیر 311شمارهٔ ۴۶۹: با جوز عروس حجله بستند و سریر 312شمارهٔ ۴۷۰: زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز 313شمارهٔ ۴۷۱: ازبیخوابی در دل شبهای دراز 314شمارهٔ ۴۷۲: یکدم نشوی با من مسکین دمساز 315شمارهٔ ۴۷۳: برقی بودی که جستی ای مایه ناز 316شمارهٔ ۴۷۴: تا کی بود این فریب و مکر ای بد سا ...317شمارهٔ ۴۷۵: چون رشته تنم به تاب هجران مگذار 318شمارهٔ ۴۷۶: چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز 319شمارهٔ ۴۷۷: نومید بدم ز دیدنت عمر دراز 320شمارهٔ ۴۷۸: شمعم که ز دوری تو ای مایه ناز 321شمارهٔ ۴۷۹: شد جان عطا ز اوج گردون به فراز 322شمارهٔ ۴۸۰: آغاز غم تو ماجرائیست دراز 323شمارهٔ ۴۸۱: گفتم ای اجل با تو ستیزد هرگز 324شمارهٔ ۴۸۲: شمعم که ز دوری تو ای جان افروز 325شمارهٔ ۴۸۳: دل می گسلد ز عشق زنجیر هنوز 326شمارهٔ ۴۸۴: در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز 327شمارهٔ ۴۸۵: ای دوست در آن شکایتی یانه هنوز 328شمارهٔ ۴۸۶: ای دوست ز دوست تا توانی مگریز 329شمارهٔ ۴۸۷: ای نفس مزن به جور و بیداد نفس 330شمارهٔ ۴۸۸: جانا شکری زان لب شیرینم بس 331شمارهٔ ۴۸۹: در عشق خیال تو مرا محرم بس 332شمارهٔ ۴۹۰: ای صبح رخ از سوز شب تار بترس 333شمارهٔ ۴۹۱: گفتم به تو از ناله درویش بترس 334شمارهٔ ۴۹۲: درمان چو نجوئیم به دل درد مباش 335شمارهٔ ۴۹۳: ای تن ز شب دراز دلسوز مباش 336شمارهٔ ۴۹۴: گر عاشقی انده کش هجران می باش 337شمارهٔ ۴۹۵: یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش 338شمارهٔ ۴۹۶: سبحان لله قد و خط و رخسارش 339شمارهٔ ۴۹۷: سوگند به خاک قامت چالاکش 340شمارهٔ ۴۹۸: دلخسته ام از شنیدن احوالش 341شمارهٔ ۴۹۹: شمعی که ازوست عیش می خوران خوش 342شمارهٔ ۵۰۰: ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش 343شمارهٔ ۵۰۱: ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش 344شمارهٔ ۵۰۲: سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش 345شمارهٔ ۵۰۳: خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش 346شمارهٔ ۵۰۴: ای روی تو آراسته بی آرایش 347شمارهٔ ۵۰۵: ای جور تو از صبر من غمگین بیش 348شمارهٔ ۵۰۶: اکنون که تهی ست منزل من ز نشاط 349شمارهٔ ۵۰۷: از آتش دل شدم شب افروز چو شمع 350شمارهٔ ۵۰۸: جانا رخ من زرد شدا ز گرد فراق 351شمارهٔ ۵۰۹: خون کرد دلم را چو دل لاله فراق 352شمارهٔ ۵۱۰: عهد من دل شکسته زینگونه سبک 353شمارهٔ ۵۱۱: از نظم تباه دل نمی داری تنگ 354شمارهٔ ۵۱۲: ای سنگدل ار کوه ثباتی و درنگ 355شمارهٔ ۵۱۳: دلهاست ز چشم و دهن تنگ تو تنگ 356شمارهٔ ۵۱۴: نه عمر عزیز داد یک راحت دل 357شمارهٔ ۵۱۵: ره جوی و مکن تکیه بر این منزل گل 358شمارهٔ ۵۱۶: هرگز ز تو نگلسم محال است محال 359شمارهٔ ۵۱۷: ای یار چو اندیشه و مونس چو خیال 360شمارهٔ ۵۱۸: گشتم ز جفای فلک و گردش سال 361شمارهٔ ۵۱۹: رسوا شدم از دیده و شیدا از دل 362شمارهٔ ۵۲۰: ای کرده پر از خاک جفا مفرش دل 363شمارهٔ ۵۲۱: در عشق توام نه صبر برخاست نه دل 364شمارهٔ ۵۲۲: برخیز که غنچه در قماط است ای دل 365شمارهٔ ۵۲۳: این عمر کز و هست ملالی حاصل 366شمارهٔ ۵۲۴: آنکو رقم قضا بزد پیش از عقل 367شمارهٔ ۵۲۵: از عشق عنا یافتم از مهر الم 368شمارهٔ ۵۲۶: این کوزه که پر آب حیات است مدام 369شمارهٔ ۵۲۷: هر آه که من به صبحگاهی زده ام 370شمارهٔ ۵۲۸: من نیستم آن کسی که هستی طلبم 371شمارهٔ ۵۲۹: دوش از تو چو ناامید برگردیدم 372شمارهٔ ۵۳۰: هر چند که در تو بیشتر می نگرم 373شمارهٔ ۵۳۱: گفتی که به فریاد رسی یکبارم 374شمارهٔ ۵۳۲: دی گفت ز روی آزمون دلدارم 375شمارهٔ ۵۳۳: تا چند دریغ قلم رانده خورم 376شمارهٔ ۵۳۴: بر من چو گذر کند بت کشمیرم 377شمارهٔ ۵۳۵: نز روزه فرض و مستحب می ترسم 378شمارهٔ ۵۳۶: تا چند جفای این غم آباد کشم 379شمارهٔ ۵۳۷: زین دام بلا که در وی افتاد دلم 380شمارهٔ ۵۳۸: از بسکه رسد زخم غمت سوی دلم 381شمارهٔ ۵۳۹: شمعم که ز تست جانم ای جانانم 382شمارهٔ ۵۴۰: ترسم که شبی سحر دعائی بکنم 383شمارهٔ ۵۴۱: هجر تو تباه کرد حالم چکنم 384شمارهٔ ۵۴۲: در از لب گوهر شکنش می خواهم 385شمارهٔ ۵۴۳: هنگام وداع تا به منزل رفتیم 386شمارهٔ ۵۴۴: ما گرچه به نطق طوطی خوش نفسیم 387شمارهٔ ۵۴۵: ای چرخ ز گردش تو خرسند نیم 388شمارهٔ ۵۴۶: هر شب چو شباهنگ بگرید با من 389شمارهٔ ۵۴۷: در عشق تو کس تاب نیارد جز من 390شمارهٔ ۵۴۸: نه کارگر است چاره سازی با تو 391شمارهٔ ۵۴۹: آمد بنشست، گفت برخیز و برو!392شمارهٔ ۵۵۰: ما را نبود دلی که کار آید ازو 393شمارهٔ ۵۵۱: جانکاه منی و دل فزای همه ای 394شمارهٔ ۵۵۲: ای دل ز می غرور مستی تا کی 395شمارهٔ ۵۵۳: از سادگی و سلیمی و مسکینی 396شمارهٔ ۵۵۴: هر دم ز من دلشده بیزار شوی 397شمارهٔ ۵۵۵: نه عشق شنیده ام بدین رسوائی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ