به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجد همگر

مجد همگررباعی هاشمارهٔ ۷۲: چشم تو مرا به تیر مژگان خسته ست

1240عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

چشم تو مرا به تیر مژگان خسته ست
زلف تو مرا به تار موئی بسته ست
دریاب که این سر سبکی آشفته ست
زنهار که آن معربدی بدمست ست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۱: تا آن دل سنگین تو عهدم بشکست 2شمارهٔ ۷۲: چشم تو مرا به تیر مژگان خسته ست 3شمارهٔ ۷۳: گل پیش رخت ز رنگ و بو دست بشست 4شمارهٔ ۷۴: چون دست اجل شیشه عمرت بشکست 5شمارهٔ ۷۵: چون رای تو با رای مخالف شد راست 6شمارهٔ ۷۶: محرومی وصل تو دل و جانم کاست 7شمارهٔ ۷۷: گوژ از پی خیر مستراحی آراست 8شمارهٔ ۷۸: خاکی که به فرمان تو از ره برخاست 9شمارهٔ ۷۹: از دیدن روی منکلی مهرم خاست 10شمارهٔ ۸۰: دندان کژ تو راستی جانش بهاست 11شمارهٔ ۸۱: ای ساده سر پیر که پشت تو دوتاست 12شمارهٔ ۸۲: ای صحن سرائی که بهشتت همتاست 13شمارهٔ ۸۳: امشب که به عزم راه بر خواهی خاست 14شمارهٔ ۸۴: شاها کرمت قیام فرمود و رواست 15شمارهٔ ۸۵: در پارس به رایگان چو صد شهر تراست 16شمارهٔ ۸۶: ماهم به هوای باغ جوزا برخاست 17شمارهٔ ۸۷: گر چه همه تن به ذکر شکرت گویاست 18شمارهٔ ۸۸: هندو نسب آن یار که سیفش لقب است 19شمارهٔ ۸۹: عمری که ازو تا به فنا یک وجب است 20شمارهٔ ۹۰: ای باغ اگر تو خرمی رخت کجاست 21شمارهٔ ۹۱: آن یار که راحت روان است کجاست 22شمارهٔ ۹۲: ای دوست ز دست من چه برخواهد خاست 23شمارهٔ ۹۳: از مایده غمت تنم آباد است 24شمارهٔ ۹۴: جانا دل من که گنج اسرار خداست 25شمارهٔ ۹۵: اشکم نه غم زمانه خونین کرده است 26شمارهٔ ۹۶: وصلت که غم جراحت جاوید است 27شمارهٔ ۹۷: یاری دارم که عبرت ماه و خور است 28شمارهٔ ۹۸: تا چشم من از نور رخت بیخبر است 29شمارهٔ ۹۹: در باغ شدی و گل به دست تو در است 30شمارهٔ ۱۰۰: ماهم چو به دیدن مه نو برخاست 31شمارهٔ ۱۰۱: کارم همه جانسپاری و ترک سر است 32شمارهٔ ۱۰۲: از بس که ز دیو و دد مرا آزار است 33شمارهٔ ۱۰۳: از اشک رخم نمونه گلزار است 34شمارهٔ ۱۰۴: از بسکه وجود پیش چشمم خوار است 35شمارهٔ ۱۰۵: بی روی توام ز لاله زار آزار است 36شمارهٔ ۱۰۶: بی دیدنت از دیده مرا آزار است 37شمارهٔ ۱۰۷: از فرقت تو در تنم از جان بار است 38شمارهٔ ۱۰۸: آن تازه صنوبرش که خوشرفتار است 39شمارهٔ ۱۰۹: چشمت ز زمانه فتنه انگیزتر است 40شمارهٔ ۱۱۰: هر روز گل وفات پژمرده تر است 41شمارهٔ ۱۱۱: ای شمع نه عاشقی رخت زرد چراست 42شمارهٔ ۱۱۲: در عشق تو صبر و چاره سازی خطر است 43شمارهٔ ۱۱۳: هم زلف سمن سای تو عنبر بیز است 44شمارهٔ ۱۱۴: دل در برم از فراق دیوانه وش است 45شمارهٔ ۱۱۵: وه وه که جفاهای تو بردن چه خوش اس ...46شمارهٔ ۱۱۶: پیوسته ز دیده در کنارم اشک است 47شمارهٔ ۱۱۷: بی باغ رخ تو عمر من بی برگ است 48شمارهٔ ۱۱۸: دریای سرشک دیده پرنم ماست 49شمارهٔ ۱۱۹: گفته ست یکی حکیم کامل حکم است 50شمارهٔ ۱۲۰: ماهی که هنوز در دل فاخر ماست 51شمارهٔ ۱۲۱: زین شور و شری که از غمت در سر ماس ...52شمارهٔ ۱۲۲: افسانه شهر قصه مشکل ماست 53شمارهٔ ۱۲۳: از حسرت چهره ایکه باغ دلم است 54شمارهٔ ۱۲۴: تا عشق تو همنشین دل ماست 55شمارهٔ ۱۲۵: یاد تو شب و روز قرین دل ماست 56شمارهٔ ۱۲۶: این ابر که چون حادثه پیوسته ماست 57شمارهٔ ۱۲۷: امشب شب برسر زدن و زاریم است 58شمارهٔ ۱۲۸: آن گوهر جان که در دریائی ماست 59شمارهٔ ۱۲۹: برخیز و بده باده چه جای سخن است 60شمارهٔ ۱۳۰: تا ظن نبری که عشق در نقصان است 61شمارهٔ ۱۳۱: دستی که هزار درد را درمان است 62شمارهٔ ۱۳۲: نه از تو مرا بخت ظفر یافتن است 63شمارهٔ ۱۳۳: زانجا که فریب طبع دلدار من است 64شمارهٔ ۱۳۴: دیدار تو شمع عالم افروز من است 65شمارهٔ ۱۳۵: عشق تو که مرهم دل ریش من است 66شمارهٔ ۱۳۶: کاری که زهجران تو در پیش من است 67شمارهٔ ۱۳۷: جای غمت این دل پریشان من است 68شمارهٔ ۱۳۸: بی بزم تو باده اشک خونین من است 69شمارهٔ ۱۳۹: رخشنده رخت ماه سخنگوی من است 70شمارهٔ ۱۴۰: با عشق کهن تازه بدن خوی من است 71شمارهٔ ۱۴۱: وقت گل می گون و می گلگون است 72شمارهٔ ۱۴۲: شاها رخ و رای دلگشایت چون است 73شمارهٔ ۱۴۳: غصنی سخنان تو چو جان شیرین است 74شمارهٔ ۱۴۴: دی گفت مرا دلت چرا غمگین است 75شمارهٔ ۱۴۵: با حکم خدائی که قضایش این است 76شمارهٔ ۱۴۶: از من گل و مل دلبر خرگاهی خواست 77شمارهٔ ۱۴۷: شیرین من آنکه رشک نقش چینی ست 78شمارهٔ ۱۴۸: آئینه جانم آن رخ فرخ تست 79شمارهٔ ۱۴۹: هم حور بهشت ناشکیبا از تست 80شمارهٔ ۱۵۰: تا بر دل بردبار بار غم تست 81شمارهٔ ۱۵۱: گر صدر دل است شاهراه غم تست 82شمارهٔ ۱۵۲: زین سیم و زر جهان که پیرامن تست 83شمارهٔ ۱۵۳: خود هیچ ندانی که که دلداده تست 84شمارهٔ ۱۵۴: ای دل نه چنانکه رسم شیدائی تست 85شمارهٔ ۱۵۵: هر چند که شد تیزی بازار تو سست 86شمارهٔ ۱۵۶: سیمرغ شهی گزید و خاموش نشست 87شمارهٔ ۱۵۷: ای نفس چو کشت عمر در خوشه نشست 88شمارهٔ ۱۵۸: جانا دل دیوانه دگر بند شکست 89شمارهٔ ۱۵۹: دلبر به جفا قلب دل ریش شکست 90شمارهٔ ۱۶۰: از عمر چه خوشتر است وصلت آنست 91شمارهٔ ۱۶۱: از فرقت چشمت آب چشمم خونست 92شمارهٔ ۱۶۲: هر دم غمم ای جهانفروز افزون است 93شمارهٔ ۱۶۳: ای سرو سهی تازه نهالت چونست 94شمارهٔ ۱۶۴: در عشق دلم فراق بهر افتاده ست 95شمارهٔ ۱۶۵: چشمم که سرشک را روائی داده ست 96شمارهٔ ۱۶۶: چون نیست ترا مهر و وفا در رگ و پو ...97شمارهٔ ۱۶۷: زان غم که به رویم آمد از کرده دوس ...98شمارهٔ ۱۶۸: در کار جهان نگر گرت تکیه بر اوست 99شمارهٔ ۱۶۹: در دیده و دل نقش تو از بسکه نکوست 100شمارهٔ ۱۷۰: عشقش که چو جان است نهان در رگ و پ ...101شمارهٔ ۱۷۱: ای دل سر همتم که چون چرخ فروست 102شمارهٔ ۱۷۲: قصاب که در گردن جان چنبر اوست 103شمارهٔ ۱۷۳: ایزد که جهان ساخته قدرت اوست 104شمارهٔ ۱۷۴: طاووس توام جلوه گر حسن تو دوست 105شمارهٔ ۱۷۵: من بودم و شمع و ساغر یک من و دوست 106شمارهٔ ۱۷۶: چشمم به جنازه تو چون درنگریست 107شمارهٔ ۱۷۷: شه می دهدم نوید هر لحظه دویست 108شمارهٔ ۱۷۸: در عالم سفله از بنی آدم کیست 109شمارهٔ ۱۷۹: در خواب غرور خلق بیداری نیست 110شمارهٔ ۱۸۰: گر کوتهی عمر ز بیدادگریست 111شمارهٔ ۱۸۱: ز اخلاق هر آنچه در بشر می بایست 112شمارهٔ ۱۸۲: از چرخ کبود بر دلم زنگاریست 113شمارهٔ ۱۸۳: هر روز زمانه را ز نو بازاریست 114شمارهٔ ۱۸۴: از مرگ تو مهر و ماه و انجم بگریست 115شمارهٔ ۱۸۵: با دل غم آن صنم بگفتم بگریست 116شمارهٔ ۱۸۶: چشم شب دوش اشک به دامن بگریست 117شمارهٔ ۱۸۷: کس نیست که از غمت به زاری نگریست 118شمارهٔ ۱۸۸: می آمد و دزدیده مرا می نگریست 119شمارهٔ ۱۸۹: چون گل به میان خار می باید زیست 120شمارهٔ ۱۹۰: چون دید که تن را به غمش تاب ورکی ...121شمارهٔ ۱۹۱: دیدار تو مونس همه ساله کیست 122شمارهٔ ۱۹۲: هستت خبر ای جان که خریدار تو کیست 123شمارهٔ ۱۹۳: چون دوستی تو اصل دشمن کامی ست 124شمارهٔ ۱۹۴: زلف تو که دل در شکنش زندانیست 125شمارهٔ ۱۹۵: در سینه دلم که گنج لعل کانیست 126شمارهٔ ۱۹۶: گیرم که به مهر ما دل گرمت نیست 127شمارهٔ ۱۹۷: چشمت که چنو زهره افسونگر نیست 128شمارهٔ ۱۹۸: در عشق چو من سوخته غمخور نیست 129شمارهٔ ۱۹۹: ای دل غمم از غم کسی کمتر نیست 130شمارهٔ ۲۰۰: بی روی تو عیش و کامرانی خوش نیست 131شمارهٔ ۲۰۱: گفتی که دلت بر تن و جان مشفق نیست 132شمارهٔ ۲۰۲: گرچه چو تو حق شناس در عالم نیست 133شمارهٔ ۲۰۳: در بزم شهان چو آب من روشن نیست 134شمارهٔ ۲۰۴: غم کشت مرا و غمگسار آگه نیست 135شمارهٔ ۲۰۵: دلبر ز دل ممتحنم آگه نیست 136شمارهٔ ۲۰۶: سر نیست که در قبضه فرمان تو نیست 137شمارهٔ ۲۰۷: خلوتگه جان جز شکن موی تو نیست 138شمارهٔ ۲۰۸: دلها ز جفاهای تو بی گردی نیست 139شمارهٔ ۲۰۹: دل نیست که از غمت در او دردی نیست 140شمارهٔ ۲۱۰: بی کلک تو آب روی منشوری نیست 141شمارهٔ ۲۱۱: از وصل توام امید بهروزی نیست 142شمارهٔ ۲۱۲: روزی نبود که با منت جنگی نیست 143شمارهٔ ۲۱۳: در عشق به از رندی و خودکامی نیست 144شمارهٔ ۲۱۴: شاها چو تو در سپهر دین ماهی نیست 145شمارهٔ ۲۱۵: نه اهل بهشتی تو بدین سیرت زشت 146شمارهٔ ۲۱۶: دی بگذشتم چو بیهشان بردر و دشت 147شمارهٔ ۲۱۷: گرکسری و قارون شوی ای باد به مشت 148شمارهٔ ۲۱۸: در کوی تو آب چشمم از سر بگذشت 149شمارهٔ ۲۱۹: در نامه تو قلم چو گردن بفراشت 150شمارهٔ ۲۲۰: دلبر به گه وداع چون رو برداشت 151شمارهٔ ۲۲۱: تقدیر و قضا ترا چو آزرم نداشت 152شمارهٔ ۲۲۲: وصلت بگذشت و دیده با نم بگذاشت 153شمارهٔ ۲۲۳: زان نقش که بر دلم خیال تو نگاشت 154شمارهٔ ۲۲۴: عمری به امید و آرزویت بگذشت 155شمارهٔ ۲۲۵: عمری که در این هجر جگر سوز گذشت 156شمارهٔ ۲۲۶: ای عارض تو نخست بنیاد بهشت 157شمارهٔ ۲۲۷: ای روی تو در جهان نمودار بهشت 158شمارهٔ ۲۲۸: خاکی ز زمین که عطف دامانت برفت 159شمارهٔ ۲۲۹: از روزن خیمه گفت ماهم به نهفت 160شمارهٔ ۲۳۰: تا درد تو شد با دل حیرانم جفت 161شمارهٔ ۲۳۱: ای خاک ز درد دل نمی یارم گفت 162شمارهٔ ۲۳۲: با دل سخن خویش بگفتم به نهفت 163شمارهٔ ۲۳۳: عمری دلم اندر پی وصل تو شتافت 164شمارهٔ ۲۳۴: سرویست قدش ولیک روی از من تافت 165شمارهٔ ۲۳۵: دل در پی کام یکدم آرام نیافت 166شمارهٔ ۲۳۶: جان گر ز غمت با دل پرتاب برفت 167شمارهٔ ۲۳۷: دردا که دل عاقلم از دست برفت 168شمارهٔ ۲۳۸: دل با تو بسی به جان بکوشید و برفت 169شمارهٔ ۲۳۹: چون سوز توام در این دل ریش گرفت 170شمارهٔ ۲۴۰: عهدت حق صحبت و نشستم نگرفت 171شمارهٔ ۲۴۱: از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت 172شمارهٔ ۲۴۲: دی بر سر ره چو دلستانم می رفت 173شمارهٔ ۲۴۳: دی شاه بتان با رخ رنگین می رفت 174شمارهٔ ۲۴۴: چشمت کم ما گرفت بیگانه صفت 175شمارهٔ ۲۴۵: با تو سخنی که بی زبان جانم گفت 176شمارهٔ ۲۴۶: رفتم به سفر چو بود دوری کامت 177شمارهٔ ۲۴۷: بس بار بلا به جان کشیدم ز غمت 178شمارهٔ ۲۴۸: ای من به فدای آن تن چون سمنت 179شمارهٔ ۲۴۹: بشکست دلم زان دل چون سندانت 180شمارهٔ ۲۵۰: ای دور فلک نتیجه دورانت 181شمارهٔ ۲۵۱: یکچند به آوازه بدم مفتونت 182شمارهٔ ۲۵۲: ای خصم مدان رفتنش ا زنفرینت 183شمارهٔ ۲۵۳: ای رشک بنفشه سنبل پرچینت 184شمارهٔ ۲۵۴: نه سیم که جائی طلبم در کویت 185شمارهٔ ۲۵۵: نه برگ که خیمه ای زنم پهلویت 186شمارهٔ ۲۵۶: نه دست که گیرم شکنی از مویت 187شمارهٔ ۲۵۷: افکند مرا گردش دهر ازکویت 188شمارهٔ ۲۵۸: خورشید نخواهم که ببیند رویت 189شمارهٔ ۲۵۹: زلفت ستمی بر رخ سیمین ای کاج 190شمارهٔ ۲۶۰: چونان نکند بخت از آن طایفه کوچ 191شمارهٔ ۲۶۱: جانا سر زلفت ز پس و پشت مپیچ 192شمارهٔ ۲۶۲: رحم آر بر این سوخته باخته روح 193شمارهٔ ۲۶۳: اقبال همائی ست در این کاخ فراخ 194شمارهٔ ۲۶۴: ایام همین دماغ تو بنشاند 195شمارهٔ ۲۶۵: از آتش و آب دل و جانم فریاد 196شمارهٔ ۲۶۶: در توس شدم ز خاک فردوسی شاد 197شمارهٔ ۲۶۷: بادی که بدی همدم آن حور نژاد 198شمارهٔ ۲۶۸: ای باد که جان فدای پیغام تو باد 199شمارهٔ ۲۶۹: جز عنبر زلف هیچ لالات مباد 200شمارهٔ ۲۷۰: ای دل چو تو کس فتنه و شردوست مباد 201شمارهٔ ۲۷۱: دل جز بر تیر غمت آماج مباد 202شمارهٔ ۲۷۲: دل بی هوس تو ای دل افروز مباد 203شمارهٔ ۲۷۳: در بزم تو شمع طرب افروخته باد 204شمارهٔ ۲۷۴: اقبال غلام بخت پیروز تو باد 205شمارهٔ ۲۷۵: ای دل ز گلی که جفت صد خار افتاد 206شمارهٔ ۲۷۶: ایزد چو وفا و مهرجوئیت نداد 207شمارهٔ ۲۷۷: گیرم که مرا خدمت تو شاهی داد 208شمارهٔ ۲۷۸: گفتم که دل از تو در دمی شاد رساد 209شمارهٔ ۲۷۹: ازدرد منت گرد به دامن مرساد 210شمارهٔ ۲۸۰: از جور تو هیچ خسته نفرین مکناد 211شمارهٔ ۲۸۱: این رسم نگر که دهر پرشور نهاد 212شمارهٔ ۲۸۲: گردون که لطف در تن پاک تو نهاد 213شمارهٔ ۲۸۳: ترسا بچه ایکه باج از ارمن بستد 214شمارهٔ ۲۸۴: هر دل که در آن زلف چو شستت افتد 215شمارهٔ ۲۸۵: گر یک نظرت بر من حیران افتد 216شمارهٔ ۲۸۶: از حادثه هر کجا که بندی افتد 217شمارهٔ ۲۸۷: هر سفله که همرنگ اماجد گردد 218شمارهٔ ۲۸۸: آن روز که جان جفت کشاکش گردد 219شمارهٔ ۲۸۹: وقتی که چمن به کام بلبل گردد 220شمارهٔ ۲۹۰: هر سر که تو را بر خط فرمان گردد 221شمارهٔ ۲۹۱: بی نام تو نقش سکه وارون گردد 222شمارهٔ ۲۹۲: از بسکه ز گریه نامه تر می گردد 223شمارهٔ ۲۹۳: با دل گفتم که یار بر می گردد 224شمارهٔ ۲۹۴: تو می گذری و بر دلم می گذرد 225شمارهٔ ۲۹۵: آنچ از غم تو بر سر من می گذرد 226شمارهٔ ۲۹۶: عهدی کرده ست این فلک بیهده گرد 227شمارهٔ ۲۹۷: غیرت برم از زبان چو نام تو برد 228شمارهٔ ۲۹۸: گرچه ز جفای تو بسی دیدم درد 229شمارهٔ ۲۹۹: ظلمی ست بر آن دیده که در تو نگرد 230شمارهٔ ۳۰۰: نه پایم ازین پس ره کویت سپرد 231شمارهٔ ۳۰۱: گفتی دل دیوانه تو را شیدا کرد؟232شمارهٔ ۳۰۲: چون دست اجل تخته برهان بسترد 233شمارهٔ ۳۰۳: مرگ تو بر آورد ز ایوانم گرد 234شمارهٔ ۳۰۴: گفتم چو دلم لابه گری پیش آرد 235شمارهٔ ۳۰۵: هرگز نکنی میل و دلت نگذارد 236شمارهٔ ۳۰۶: آن درد که کوه را خروشان دارد 237شمارهٔ ۳۰۷: زلف تو که خون ریختن آئین دارد 238شمارهٔ ۳۰۸: با خوت که آدمی سرشتی دارد 239شمارهٔ ۳۰۹: گر چه دلم از جور تو داغی دارد 240شمارهٔ ۳۱۰: از وصل رخت هر که نشانی دارد 241شمارهٔ ۳۱۱: نه دل ز غمت ذوق جوانی دارد 242شمارهٔ ۳۱۲: دلدار ز سینه زنگ غم می سترد 243شمارهٔ ۳۱۳: ترسم که به گریه دیده آبم ببرد 244شمارهٔ ۳۱۴: چون بر دل موری ز تو ننشیند گرد 245شمارهٔ ۳۱۵: تا کی عمرت به خودپرستی گذرد 246شمارهٔ ۳۱۶: در عشق تو عمرم به ستم می گذرد 247شمارهٔ ۳۱۷: سودای تو تا در سر من ماوا کرد 248شمارهٔ ۳۱۸: گر چاره این تنگدلی باید کرد 249شمارهٔ ۳۱۹: عشق تو به شوریده سری فاشم کرد 250شمارهٔ ۳۲۰: محرم بدم و جور تو محرومم کرد 251شمارهٔ ۳۲۱: انگار که راز دل نهان دانم کرد 252شمارهٔ ۳۲۲: جانا غم دوری تو با ما آن کرد 253شمارهٔ ۳۲۳: با هجر چنان حریف خو نتوان کرد 254شمارهٔ ۳۲۴: کم نال دلا اگر شهت یاد نکرد 255شمارهٔ ۳۲۵: بر سنگدلت ناله و دم کار نکرد 256شمارهٔ ۳۲۶: دل با تو و صبر سازگاری که نکرد 257شمارهٔ ۳۲۷: سودای تو آتش دلم افزون کرد 258شمارهٔ ۳۲۸: قصه چه کنم که اشتیاق تو چه کرد 259شمارهٔ ۳۲۹: بر بام بدیدمش که جولان می کرد 260شمارهٔ ۳۳۰: ای دل اگر آغاز به می خواهی کرد 261شمارهٔ ۳۳۱: برهان که به مرگ خوب ناگاه بمرد 262شمارهٔ ۳۳۲: آن دد که چو دمنه در کمینگاه بمرد 263شمارهٔ ۳۳۳: دل بین که مرا غم که مهمان آورد 264شمارهٔ ۳۳۴: عشق آمد و بر دلم شبیخون آورد 265شمارهٔ ۳۳۵: تا هست غمت غمی دگر نتوان خورد 266شمارهٔ ۳۳۶: نپسندم کایزد به گناهت گیرد 267شمارهٔ ۳۳۷: گر سرو قد خوشت به بر در گیرد 268شمارهٔ ۳۳۸: هر شب سپه غم تو راهم گیرد 269شمارهٔ ۳۳۹: مگذار که کار دل قراری گیرد 270شمارهٔ ۳۴۰: نه در تو فغان و یاربم می گیرد 271شمارهٔ ۳۴۱: لافی ز تو پیش کس نمی یارم زد 272شمارهٔ ۳۴۲: دم بی رخ یار نازنین نتوان زد 273شمارهٔ ۳۴۳: بی بزم تو چشم جام می خون ریزد 274شمارهٔ ۳۴۴: آن روز که آوازه محشر خیزد 275شمارهٔ ۳۴۵: در هجر تو گر جان ز تنم برخیزد 276شمارهٔ ۳۴۶: شاها کرمت از پی آن برخیزد 277شمارهٔ ۳۴۷: اول سخنم چو از زبان برخیزد 278شمارهٔ ۳۴۸: گل کیست که در رونق خد تو رسد 279شمارهٔ ۳۴۹: گوئی که لبم بر لب نوش تو رسد 280شمارهٔ ۳۵۰: از عشق چو بر جوان ملامت باشد 281شمارهٔ ۳۵۱: تا گوش بود سوی سلامت باشد 282شمارهٔ ۳۵۲: گر بر سر گل تاج مکلل باشد 283شمارهٔ ۳۵۳: بشنو لغزی که سخت موزون باشد 284شمارهٔ ۳۵۴: گفتم شبه ار سفته بود به باشد 285شمارهٔ ۳۵۵: تا میل دلت به کین پرستی باشد 286شمارهٔ ۳۵۶: نه مهر تو از دلم به در خواهد شد 287شمارهٔ ۳۵۷: گردون که بدیهاش جوی کاست نشد 288شمارهٔ ۳۵۸: کو جان که ز بیداد فلک خسته نشد 289شمارهٔ ۳۵۹: در دل نفسی یاد تو گردیده نشد 290شمارهٔ ۳۶۰: یارم به تفرج چمن بیرون شد 291شمارهٔ ۳۶۱: بر تو به جوانی دلم من مفتون شد 292شمارهٔ ۳۶۲: بر نام تو چون نام رهی املی شد 293شمارهٔ ۳۶۳: از بسکه رخ نامه به خون تر می شد 294شمارهٔ ۳۶۴: بر یاد رخ و قد تو ای سرو بلند 295شمارهٔ ۳۶۵: غصنی چو فروع شرع را سایه فکند 296شمارهٔ ۳۶۶: گر برسر آتشم نشانی چو سپند 297شمارهٔ ۳۶۷: پستم کردی به محنت ای چرخ بلند 298شمارهٔ ۳۶۸: گریانم از اندوه و عدو بر من چند 299شمارهٔ ۳۶۹: ای شاه چگونه ای در آن خاک نژند 300شمارهٔ ۳۷۰: ای همچو سلیمانت سر و تاج بلند 301شمارهٔ ۳۷۱: ایزد چو نهان من و تو می داند 302شمارهٔ ۳۷۲: در جعبه روزگار یک تیر نماند 303شمارهٔ ۳۷۳: گر خواب خوش است عق مرگش خواند 304شمارهٔ ۳۷۴: عهدی دارد جهان که تا بتواند 305شمارهٔ ۳۷۵: در دیده ز گلزار رخت خار بماند 306شمارهٔ ۳۷۶: گلبرگ به روی چون بهارت ماند 307شمارهٔ ۳۷۷: نه ابر به چشم اشکبارم ماند 308شمارهٔ ۳۷۸: در دیده به جز اشک به دامن بنماند 309شمارهٔ ۳۷۹: ای نفس چو برگ کامرانیت نماند 310شمارهٔ ۳۸۰: ای دل چو شه ستوده آثار نماند 311شمارهٔ ۳۸۱: گیرم که وفا و عهد را نام نماند 312شمارهٔ ۳۸۲: جانا رمقی در دل شوریده نماند 313شمارهٔ ۳۸۳: خورشید بماناد اگر سایه نماند 314شمارهٔ ۳۸۴: گردون سیه دل که به کاسی ماند 315شمارهٔ ۳۸۵: تا گرد گلت سنبل تر کاشته اند 316شمارهٔ ۳۸۶: زان قصه دردم که یکی یار نخواند 317شمارهٔ ۳۸۷: اشک و دل خونین شده با هم یارند 318شمارهٔ ۳۸۸: خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند 319شمارهٔ ۳۸۹: مشتاقانت ز عافیت مهجورند 320شمارهٔ ۳۹۰: هرگز دل من یکدم بی غم نزند 321شمارهٔ ۳۹۱: آنانکه چهان کنند و مردم سوزند 322شمارهٔ ۳۹۲: یک چند نبودم ز وصالت خرسند 323شمارهٔ ۳۹۳: هر شب که مرا درد تو بیدار کند 324شمارهٔ ۳۹۴: والله که گر دل مرا خوش نکند 325شمارهٔ ۳۹۵: با من سگ گنجه پنجه در پنجه کند 326شمارهٔ ۳۹۶: گفتم که تو را ماه فلک می خوانند 327شمارهٔ ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند 328شمارهٔ ۳۹۸: آنم چو نمی دهی که مستان خواهند 329شمارهٔ ۳۹۹: فردا چو حساب من مسکین خواهند 330شمارهٔ ۴۰۰: از خاک چو رخت من بر افلاک نهند 331شمارهٔ ۴۰۱: چشم ارتن خویش غرقه در خون بیند 332شمارهٔ ۴۰۲: مسکین دلم از هجر تو آن می بیند 333شمارهٔ ۴۰۳: گر خسته دلی شبی به غم بنشیند 334شمارهٔ ۴۰۴: ای دل هوست به گفتگو ننشیند 335شمارهٔ ۴۰۵: گه گریه ز مهرت آشنائی بدهد 336شمارهٔ ۴۰۶: تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد 337شمارهٔ ۴۰۷: گفتم به یکی کله که خاکش فرسود 338شمارهٔ ۴۰۸: ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود 339شمارهٔ ۴۰۹: تا هجر تو داغ دل ریشم فرمود 340شمارهٔ ۴۱۰: آن دل که به دوری تو خرسند بود 341شمارهٔ ۴۱۱: روزی که ز عشق من ملالت نبود 342شمارهٔ ۴۱۲: می جز ز کف تو نوش لب خوش نبود 343شمارهٔ ۴۱۳: ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود 344شمارهٔ ۴۱۴: شاها فلک از در فسوس تو بود 345شمارهٔ ۴۱۵: تا جان دارم غمت ز جانم نرود 346شمارهٔ ۴۱۶: درد تو ز دل به داغ هجران نرود 347شمارهٔ ۴۱۷: ای نفس اگر خاک تو بر باد شود 348شمارهٔ ۴۱۸: در چشم سپهر سرمه شرم شود 349شمارهٔ ۴۱۹: ماهی که به مهرش دل خور گرم شود 350شمارهٔ ۴۲۰: کاری فلکا از تو میسر نشود 351شمارهٔ ۴۲۱: از خوی بدت که هیچ بهتر نشود 352شمارهٔ ۴۲۲: هرگز هوست زین دل مستم نشود 353شمارهٔ ۴۲۳: هرگز ز تو میل و آرزویم نشود 354شمارهٔ ۴۲۴: ریش دل من به هجر تو به نشود 355شمارهٔ ۴۲۵: خون گر ز لقب تاشی ات آگاه شود 356شمارهٔ ۴۲۶: با هر که دلم به مهر پیوسته شود 357شمارهٔ ۴۲۷: حاشا که به بوسه خالت آلوده شود 358شمارهٔ ۴۲۸: تا سوسن آزاد زبان در تو کشید 359شمارهٔ ۴۲۹: زان سیم وزری که در دم گاز آید 360شمارهٔ ۴۳۰: شبها که دلم بی تو به فریاد آید 361شمارهٔ ۴۳۱: هر باد که از جانب بغداد آید 362شمارهٔ ۴۳۲: گر بر دلم از جور تو صد تیر آید 363شمارهٔ ۴۳۳: ابروی ترا ز ماه نو ننگ آید 364شمارهٔ ۴۳۴: از لطف تو قد سرو را حال آید 365شمارهٔ ۴۳۵: نه کار به آب دیده بر می آید 366شمارهٔ ۴۳۶: در نامه ز بس غم که به هر می آید 367شمارهٔ ۴۳۷: چون یاد ز یار دلکشم می آید 368شمارهٔ ۴۳۸: هر شب چو رهی زبون زغم می آید 369شمارهٔ ۴۳۹: گل آب شد از شرم چو روی تو بدید 370شمارهٔ ۴۴۰: دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید 371شمارهٔ ۴۴۱: گر روی تو را چو آینه بتوان دید 372شمارهٔ ۴۴۲: گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید 373شمارهٔ ۴۴۳: در ماتم شمس از شفق خون بچکید 374شمارهٔ ۴۴۴: دیدمش خوی از گل ترش می بارید 375شمارهٔ ۴۴۵: از بهر خدا به چشم جانش نگرید 376شمارهٔ ۴۴۶: یار از پی کار مشکلم می گرید 377شمارهٔ ۴۴۷: شمعی که ز سوز دل حزین می گرید 378شمارهٔ ۴۴۸: تا جان دارم دلم به کویت پوید 379شمارهٔ ۴۴۹: از جور تو دلبر ز دلم نیست خبر 380شمارهٔ ۴۵۰: از قطره آب رخنه گردد مرمر 381شمارهٔ ۴۵۱: نه صبر که تا به صلح باز آید یار 382شمارهٔ ۴۵۲: چشمی دارم چو ابر دی گوهر بار 383شمارهٔ ۴۵۳: بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار 384شمارهٔ ۴۵۴: بر سر مزن آن دست بلورین زنهار 385شمارهٔ ۴۵۵: اندیشه عشقت دم سرد آرد بار 386شمارهٔ ۴۵۶: ای دوست تو غم با من غمساز گذار 387شمارهٔ ۴۵۷: آزرده مکن دل از من ای مه زنهار 388شمارهٔ ۴۵۸: هر شب چو وزد بر دل من باد سحر 389شمارهٔ ۴۵۹: هر صبح شوم به خلوت آباد سحر 390شمارهٔ ۴۶۰: بر ما رقم خطا کشیدی آخر 391شمارهٔ ۴۶۱: عشق آمد و تازه کرد ریشم دیگر 392شمارهٔ ۴۶۲: ای نام من از عشق تو دیوانه شهر 393شمارهٔ ۴۶۳: حالیست عجب با توام ای طیره حور 394شمارهٔ ۴۶۴: آخر ز من ای عهد شکن یادآور 395شمارهٔ ۴۶۵: ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر 396شمارهٔ ۴۶۶: ای چون تو جوان نبوده در عالم پیر 397شمارهٔ ۴۶۷: یارب غم دلبر ز روانم برگیر 398شمارهٔ ۴۶۸: در کینه به جان بکوش و رک باز مگیر 399شمارهٔ ۴۶۹: با جوز عروس حجله بستند و سریر 400شمارهٔ ۴۷۰: زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز 401شمارهٔ ۴۷۱: ازبیخوابی در دل شبهای دراز 402شمارهٔ ۴۷۲: یکدم نشوی با من مسکین دمساز 403شمارهٔ ۴۷۳: برقی بودی که جستی ای مایه ناز 404شمارهٔ ۴۷۴: تا کی بود این فریب و مکر ای بد سا ...405شمارهٔ ۴۷۵: چون رشته تنم به تاب هجران مگذار 406شمارهٔ ۴۷۶: چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز 407شمارهٔ ۴۷۷: نومید بدم ز دیدنت عمر دراز 408شمارهٔ ۴۷۸: شمعم که ز دوری تو ای مایه ناز 409شمارهٔ ۴۷۹: شد جان عطا ز اوج گردون به فراز 410شمارهٔ ۴۸۰: آغاز غم تو ماجرائیست دراز 411شمارهٔ ۴۸۱: گفتم ای اجل با تو ستیزد هرگز 412شمارهٔ ۴۸۲: شمعم که ز دوری تو ای جان افروز 413شمارهٔ ۴۸۳: دل می گسلد ز عشق زنجیر هنوز 414شمارهٔ ۴۸۴: در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز 415شمارهٔ ۴۸۵: ای دوست در آن شکایتی یانه هنوز 416شمارهٔ ۴۸۶: ای دوست ز دوست تا توانی مگریز 417شمارهٔ ۴۸۷: ای نفس مزن به جور و بیداد نفس 418شمارهٔ ۴۸۸: جانا شکری زان لب شیرینم بس 419شمارهٔ ۴۸۹: در عشق خیال تو مرا محرم بس 420شمارهٔ ۴۹۰: ای صبح رخ از سوز شب تار بترس 421شمارهٔ ۴۹۱: گفتم به تو از ناله درویش بترس 422شمارهٔ ۴۹۲: درمان چو نجوئیم به دل درد مباش 423شمارهٔ ۴۹۳: ای تن ز شب دراز دلسوز مباش 424شمارهٔ ۴۹۴: گر عاشقی انده کش هجران می باش 425شمارهٔ ۴۹۵: یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش 426شمارهٔ ۴۹۶: سبحان لله قد و خط و رخسارش 427شمارهٔ ۴۹۷: سوگند به خاک قامت چالاکش 428شمارهٔ ۴۹۸: دلخسته ام از شنیدن احوالش 429شمارهٔ ۴۹۹: شمعی که ازوست عیش می خوران خوش 430شمارهٔ ۵۰۰: ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش 431شمارهٔ ۵۰۱: ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش 432شمارهٔ ۵۰۲: سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش 433شمارهٔ ۵۰۳: خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش 434شمارهٔ ۵۰۴: ای روی تو آراسته بی آرایش 435شمارهٔ ۵۰۵: ای جور تو از صبر من غمگین بیش 436شمارهٔ ۵۰۶: اکنون که تهی ست منزل من ز نشاط 437شمارهٔ ۵۰۷: از آتش دل شدم شب افروز چو شمع 438شمارهٔ ۵۰۸: جانا رخ من زرد شدا ز گرد فراق 439شمارهٔ ۵۰۹: خون کرد دلم را چو دل لاله فراق 440شمارهٔ ۵۱۰: عهد من دل شکسته زینگونه سبک 441شمارهٔ ۵۱۱: از نظم تباه دل نمی داری تنگ 442شمارهٔ ۵۱۲: ای سنگدل ار کوه ثباتی و درنگ 443شمارهٔ ۵۱۳: دلهاست ز چشم و دهن تنگ تو تنگ 444شمارهٔ ۵۱۴: نه عمر عزیز داد یک راحت دل 445شمارهٔ ۵۱۵: ره جوی و مکن تکیه بر این منزل گل 446شمارهٔ ۵۱۶: هرگز ز تو نگلسم محال است محال 447شمارهٔ ۵۱۷: ای یار چو اندیشه و مونس چو خیال 448شمارهٔ ۵۱۸: گشتم ز جفای فلک و گردش سال 449شمارهٔ ۵۱۹: رسوا شدم از دیده و شیدا از دل 450شمارهٔ ۵۲۰: ای کرده پر از خاک جفا مفرش دل 451شمارهٔ ۵۲۱: در عشق توام نه صبر برخاست نه دل 452شمارهٔ ۵۲۲: برخیز که غنچه در قماط است ای دل 453شمارهٔ ۵۲۳: این عمر کز و هست ملالی حاصل 454شمارهٔ ۵۲۴: آنکو رقم قضا بزد پیش از عقل 455شمارهٔ ۵۲۵: از عشق عنا یافتم از مهر الم 456شمارهٔ ۵۲۶: این کوزه که پر آب حیات است مدام 457شمارهٔ ۵۲۷: هر آه که من به صبحگاهی زده ام 458شمارهٔ ۵۲۸: من نیستم آن کسی که هستی طلبم 459شمارهٔ ۵۲۹: دوش از تو چو ناامید برگردیدم 460شمارهٔ ۵۳۰: هر چند که در تو بیشتر می نگرم 461شمارهٔ ۵۳۱: گفتی که به فریاد رسی یکبارم 462شمارهٔ ۵۳۲: دی گفت ز روی آزمون دلدارم 463شمارهٔ ۵۳۳: تا چند دریغ قلم رانده خورم 464شمارهٔ ۵۳۴: بر من چو گذر کند بت کشمیرم 465شمارهٔ ۵۳۵: نز روزه فرض و مستحب می ترسم 466شمارهٔ ۵۳۶: تا چند جفای این غم آباد کشم 467شمارهٔ ۵۳۷: زین دام بلا که در وی افتاد دلم 468شمارهٔ ۵۳۸: از بسکه رسد زخم غمت سوی دلم 469شمارهٔ ۵۳۹: شمعم که ز تست جانم ای جانانم 470شمارهٔ ۵۴۰: ترسم که شبی سحر دعائی بکنم 471شمارهٔ ۵۴۱: هجر تو تباه کرد حالم چکنم 472شمارهٔ ۵۴۲: در از لب گوهر شکنش می خواهم 473شمارهٔ ۵۴۳: هنگام وداع تا به منزل رفتیم 474شمارهٔ ۵۴۴: ما گرچه به نطق طوطی خوش نفسیم 475شمارهٔ ۵۴۵: ای چرخ ز گردش تو خرسند نیم 476شمارهٔ ۵۴۶: هر شب چو شباهنگ بگرید با من 477شمارهٔ ۵۴۷: در عشق تو کس تاب نیارد جز من 478شمارهٔ ۵۴۸: نه کارگر است چاره سازی با تو 479شمارهٔ ۵۴۹: آمد بنشست، گفت برخیز و برو!480شمارهٔ ۵۵۰: ما را نبود دلی که کار آید ازو 481شمارهٔ ۵۵۱: جانکاه منی و دل فزای همه ای 482شمارهٔ ۵۵۲: ای دل ز می غرور مستی تا کی 483شمارهٔ ۵۵۳: از سادگی و سلیمی و مسکینی 484شمارهٔ ۵۵۴: هر دم ز من دلشده بیزار شوی 485شمارهٔ ۵۵۵: نه عشق شنیده ام بدین رسوائی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ