اسم شریف آن جناب میرمحمد افضل. مولودش در دهلی و در فن فقه و کلام و حدیث مهارت کلی داشته. به ترک و تجرید می‌گذرانیده. جمعی ارادت او را گزیده، غرض، وفاتش در سنۀ 1151، دیوانش دیده نشد. این ابیات از اوست:
موج دریا بنگر نکتۀ وحدت دریاب
که به هر موج هم آغوش بود دریایی
٭٭٭
با آنکه یک حقیقت دارد تمام عالم
برپا نموده هر کس هنگامۀ جدایی
٭٭٭
خوش کرده‌ایم جایی در گوشۀ خرابات
زاهد به اهل مسجد از ما رسان دعایی