والی ملک ولایت، هادی راه هدایت، در زمان ملوک کرت بوده. امیر تیمور صاحبقران به وی ارادت داشته و در توزک تیموری که آن کتابی است به لغت توری، امیر مذکور برخی از حالات وی را نگاشته. در سنهٔ ۷۹۱ وفات یافت. این رباعی را به ملک غیاث الدین نوشته:
افراز ملوک را نشیب است بترس
درهر دلکی از تونهیب است بترس
باخلق ستمگری کنی نندیشی
در هر ستمی باتو حسیب است بترس