به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قدسی مشهدی

قدسی مشهدیرباعی هاشمارهٔ ۳۰۰: تن داده دلم به بینوایی، چه کند

580عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تن داده دلم به بینوایی، چه کند
تدبیر به تقدیر خدایی چه کند
سیلی‌خور صد دردم و رخ زرد همان
با رنگ شکسته، مومیایی چه کند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۹۹: از عشق دلی که دیده دوزد چه کند 2شمارهٔ ۳۰۰: تن داده دلم به بینوایی، چه کند 3شمارهٔ ۳۰۱: هر لحظه دو چشمم آرزوی تو کنند 4شمارهٔ ۳۰۲: آن قوم که با عشق نه از یک جایند 5شمارهٔ ۳۰۳: ای آن که کنی سعی در اثبات وجود 6شمارهٔ ۳۰۴: در معرفت آن که عشق بر عقل افزود 7شمارهٔ ۳۰۵: گر معرفت الله نباشد مقصود 8شمارهٔ ۳۰۶: کوچک خرد ار چه زود عاشق نشود 9شمارهٔ ۳۰۷: خواهم عدمی که پیش از این داشت وجو ...10شمارهٔ ۳۰۸: آن را که دل از دو کون آزاد بود 11شمارهٔ ۳۰۹: فرزانه به قید شهر و کو بند بود 12شمارهٔ ۳۱۰: از نور رخت، سها چو خورشید بود 13شمارهٔ ۳۱۱: دل را به دعای تو صد امید بود 14شمارهٔ ۳۱۲: در عشق، کسی که نو گرفتار بود 15شمارهٔ ۳۱۳: عاشق که مدام محو دلدار بود 16شمارهٔ ۳۱۴: تا مهر توام به سینه مستور بود 17شمارهٔ ۳۱۵: از سر خدا، نبی سرافراز بود 18شمارهٔ ۳۱۶: از اهل کمال خامشی نغز بود 19شمارهٔ ۳۱۷: هرچیز که آن وسیله کام بود 20شمارهٔ ۳۱۸: شب از تو جدا، کار دلم شیون بود 21شمارهٔ ۳۱۹: مردم که ز مردمی نشانش نبود 22شمارهٔ ۳۲۰: آن کز طرف خدا موفق نبود 23شمارهٔ ۳۲۱: ای بوده در آنچه بوده و هست و بوَد 24شمارهٔ ۳۲۲: وردم همه وقت، ماجرای تو بود 25شمارهٔ ۳۲۳: آن کش نظر بلند و برجسته بود 26شمارهٔ ۳۲۴: در هند که موی سر پسندیده بود 27شمارهٔ ۳۲۵: درویش، غنی‌ست گرچه بی‌توشه بود 28شمارهٔ ۳۲۶: گر بی تو مرا راه به جایی می‌بود 29شمارهٔ ۳۲۷: صاحب‌نظری کز پی دیدار رود 30شمارهٔ ۳۲۸: از گفته عقل، شورش من نرود 31شمارهٔ ۳۲۹: خونم ز ره نظر به در چون نرود 32شمارهٔ ۳۳۰: عاشق ز درت به هر هوایی نرود 33شمارهٔ ۳۳۱: شوریده عشق اگر غم‌آلود شود 34شمارهٔ ۳۳۲: عزمت چه شود به سعی اگر یار شود 35شمارهٔ ۳۳۳: از هوش رود چو با تو دل یار شود 36شمارهٔ ۳۳۴: از حرف هوس، صدق سخن، لاف شود 37شمارهٔ ۳۳۵: گیرم فلکت قرین آمال شود 38شمارهٔ ۳۳۶: گر سخت چو سنگ و نرم چون موم شود 39شمارهٔ ۳۳۷: هر فرد، به علم، فرد اکبر نشود 40شمارهٔ ۳۳۸: بی یاری اکسیر، مِسَت زر نشود 41شمارهٔ ۳۳۹: پاکیزه‌سرشت عاجز غم نشود 42شمارهٔ ۳۴۰: دنیا مطلوب طالب دین نشود 43شمارهٔ ۳۴۱: خواهی که دلت ز دوست آگاه شود 44شمارهٔ ۳۴۲: زان پیش که دفتر بقا شسته شود 45شمارهٔ ۳۴۳: خود نامه مژده گر گشایی چه شود 46شمارهٔ ۳۴۴: تا در کف توست دل کی آزاده شود 47شمارهٔ ۳۴۵: زاهد به بهشت عدن، جا می‌خواهد 48شمارهٔ ۳۴۶: آن کو به جهان رضای حق می‌خواهد 49شمارهٔ ۳۴۷: عاقل ز جهان فتنه‌آمیز جهد 50شمارهٔ ۳۴۸: ای آن که هوس طبع تو را سود دهد 51شمارهٔ ۳۴۹: آن قوم که می‌زنند حرف از تجرید 52شمارهٔ ۳۵۰: نابینا را عشق کند صاحب دید 53شمارهٔ ۳۵۱: چرخم چو ز کشمیر به لاهور کشید 54شمارهٔ ۳۵۲: در راه طلب، فتادگی می‌باید 55شمارهٔ ۳۵۳: عاقل ز سر کوی تو رسوا آید 56شمارهٔ ۳۵۴: هر لحظه مرا قید دگر می‌باید 57شمارهٔ ۳۵۵: چون مهر، کمال برشدن می‌باید 58شمارهٔ ۳۵۶: یار تو غم اندوخته‌ای می‌باید 59شمارهٔ ۳۵۷: در معرکه مردی که ازو کار آید 60شمارهٔ ۳۵۸: هرچند تو را عذاب می‌افزاید 61شمارهٔ ۳۵۹: زان ره که نسیمش به مه و سال آید 62شمارهٔ ۳۶۰: کی عشق برون از دل پر خون آید 63شمارهٔ ۳۶۱: امروز بتم طرز دگر می‌آید 64شمارهٔ ۳۶۲: روزی که به صد شبم سحر می‌آید 65شمارهٔ ۳۶۳: آن مرغ نه بهر دانه‌ام می‌آید 66شمارهٔ ۳۶۴: ای آن که هوس دکانی از بهر تو چید 67شمارهٔ ۳۶۵: این عمر که از لطف خداداد رسید 68شمارهٔ ۳۶۶: نتوان به خدا به زعم ادراک رسید 69شمارهٔ ۳۶۷: از وصل تو ام به دل سروشی نرسید 70شمارهٔ ۳۶۸: بی رنج خمار، کس به جامی نرسید 71شمارهٔ ۳۶۹: بی رنج سفر، کس به مقامی نرسید 72شمارهٔ ۳۷۰: پیوسته درین دایره پهناور 73شمارهٔ ۳۷۱: آن را که بود درخور افسر چو گهر 74شمارهٔ ۳۷۲: از حادثه گر چرخ شود زیر و زبر 75شمارهٔ ۳۷۳: در کوی مجاز هرکه شد راهسپر 76شمارهٔ ۳۷۴: از حادثه گر چرخ شود زیر و زبر 77شمارهٔ ۳۷۵: از قدر هنر، بی‌هنران را چه خبر 78شمارهٔ ۳۷۶: ای از تو نظر یافته ارباب نظر 79شمارهٔ ۳۷۷: چون رفت ازین گنبد فیروزه حصار 80شمارهٔ ۳۷۸: انسان که طفیل او فلک راست مدار 81شمارهٔ ۳۷۹: زردست اگرچه چهره عاشق زار 82شمارهٔ ۳۸۰: در گلشن دهر تا خزان است و بهار 83شمارهٔ ۳۸۱: تا دیده سرشک لاله‌گون آرد بار 84شمارهٔ ۳۸۲: از اصل، ز فرع، فکر دوری‌ست فرار 85شمارهٔ ۳۸۳: گر خانه چشم من بود تیره و تار 86شمارهٔ ۳۸۴: از درد نکرد دیده‌ام ضعف اظهار 87شمارهٔ ۳۸۵: چشم ترم از گریه ندارد آزار 88شمارهٔ ۳۸۶: قدسی ز بتان حسرت دیدار مدار 89شمارهٔ ۳۸۷: از رنگ نفس، هوس شود رنگین‌تر 90شمارهٔ ۳۸۸: در پرده ز محتسب شراب اولی‌تر 91شمارهٔ ۳۸۹: ای دوست چنین ز دوست‌داران مگذر 92شمارهٔ ۳۹۰: عمر اندک پایی و کار بسیار به سر 93شمارهٔ ۳۹۱: پیوسته روم راه چو پرگار به سر 94شمارهٔ ۳۹۲: از دولت وصل کس مبادا مهجور 95شمارهٔ ۳۹۳: بیچاره خرد به سعی باشد مجبور 96شمارهٔ ۳۹۴: از بس که بود چشم خزف بر گوهر 97شمارهٔ ۳۹۵: آنم که برون جهد ز کانم گوهر 98شمارهٔ ۳۹۶: آمیخته‌ام به خلق، چون شهد به شیر 99شمارهٔ ۳۹۷: سیری نپذیرد از هوس نفس دلیر 100شمارهٔ ۳۹۸: گوشی طلب از خدای خود پند پذیر 101شمارهٔ ۳۹۹: در گوشه مسکنت من زار حقیر 102شمارهٔ ۴۰۰: ای محض شکم آمده چون چرخ اثیر 103شمارهٔ ۴۰۱: ای فیض تو همچو صبحدم عالمگیر 104شمارهٔ ۴۰۲: قدسی همه جا چو نیست سودا درگیر 105شمارهٔ ۴۰۳: بر من چو در وصل تو کردند فراز 106شمارهٔ ۴۰۴: بر قرص جو خودم بود دست دراز 107شمارهٔ ۴۰۵: عشق است که چرخ را برآمد به فراز 108شمارهٔ ۴۰۶: نتوان ز قضا گریختن با تک و تاز 109شمارهٔ ۴۰۷: خوش نیست زبان رمز را قصه دراز 110شمارهٔ ۴۰۸: موجود بود گرچه سراپا عاجز 111شمارهٔ ۴۰۹: آن برد گرو که رفت ازین دار به عجز 112شمارهٔ ۴۱۰: قدسی، منم و دلی چو آتش همه سوز 113شمارهٔ ۴۱۱: قدسی ز تو در قید حجاب است هنوز 114شمارهٔ ۴۱۲: قدسی به دلت هوای کام است هنوز 115شمارهٔ ۴۱۳: بینم رخ غم، نقاب نگشاده هنوز 116شمارهٔ ۴۱۴: شب‌های دراز رفت و خوابی نه هنوز 117شمارهٔ ۴۱۵: ای مرغ چمن، عشق ندانی ز هوس 118شمارهٔ ۴۱۶: ای خواهش عشقت آرزوی همه کس 119شمارهٔ ۴۱۷: پوشیده چو شمع نیست، داند همه کس 120شمارهٔ ۴۱۸: از همسفران عشق، چون اهل هوس 121شمارهٔ ۴۱۹: از فیض دم شماست پیش همه کس 122شمارهٔ ۴۲۰: کو عقل که نفس را کند منع هوس 123شمارهٔ ۴۲۱: از یک جنسند گرچه نیک و بد ناس 124شمارهٔ ۴۲۲: احوال زمانه از ستم‌کیشان پرس 125شمارهٔ ۴۲۳: با عقل به اندازه روی مایل باش 126شمارهٔ ۴۲۴: بی لخت جگر چو لاله در راغ مباش 127شمارهٔ ۴۲۵: آن غنچه که کار با صبا افتادش 128شمارهٔ ۴۲۶: هرکس که به گلشن وجود آرندش 129شمارهٔ ۴۲۷: دل عقده چرخ تا گشود، افکندش 130شمارهٔ ۴۲۸: آن کس که به معصیت فرو رفته سرش 131شمارهٔ ۴۲۹: گردون که ندانی سبب خیر و شرش 132شمارهٔ ۴۳۰: این یا رب گرمی که تو داری پاسش 133شمارهٔ ۴۳۱: این خانه که سقف باشد از افلاکش 134شمارهٔ ۴۳۲: خورشید که از پی بروند افلاکش 135شمارهٔ ۴۳۳: در سینه تنگ من وطن ساخت غمش 136شمارهٔ ۴۳۴: آن را که بود رگی ز غیرت به تنش 137شمارهٔ ۴۳۵: ای فیض ازل با نفست دوشادوش 138شمارهٔ ۴۳۶: دارد به من اتحاد، یار از من بیش 139شمارهٔ ۴۳۷: با آن که زدی بر جگرم صد جا نیش 140شمارهٔ ۴۳۸: صبحم، نیم از شکفته طبعی درویش 141شمارهٔ ۴۳۹: از فیض جنون، عقل برد کار ز پیش 142شمارهٔ ۴۴۰: گردون که ز هم نمی‌فتد اجزایش 143شمارهٔ ۴۴۱: عشق ارچه بود ز بود، نابودش بیش 144شمارهٔ ۴۴۲: هست از بن هر موی، مرا بر تن خویش 145شمارهٔ ۴۴۳: دارم به دو دست خویش دایم تن خویش 146شمارهٔ ۴۴۴: خون شد دلم از شنیدن نام وداع 147شمارهٔ ۴۴۵: پیدا بود از اشک فروهشته شمع 148شمارهٔ ۴۴۶: بی گریه، بود دیده چو بی باده ایاغ 149شمارهٔ ۴۴۷: زنهار دم سرد مده سر به چراغ 150شمارهٔ ۴۴۸: از ماه، چه نور چشم داری در میغ 151شمارهٔ ۴۴۹: ای عمر گرامی به ریا کرده تلف 152شمارهٔ ۴۵۰: ای باطن تو چو ظاهر آینه صاف 153شمارهٔ ۴۵۱: خوش نیست حقیقت و مجاز از هم پاک 154شمارهٔ ۴۵۲: بس تجربه کردیم درین عالم خاک 155شمارهٔ ۴۵۳: آن را که رسد کدورتی از افلاک 156شمارهٔ ۴۵۴: تا این کهن آسیا نکرده‌ست درنگ 157شمارهٔ ۴۵۵: آید دل صاف‌طینتان زود به چنگ 158شمارهٔ ۴۵۶: بی روی تو زد غبار در چشمم چنگ 159شمارهٔ ۴۵۷: زد قافله‌سالار، پی کوچ، دهل 160شمارهٔ ۴۵۸: چنندان که زند طعنه طعنش بر دل 161شمارهٔ ۴۵۹: هنگامه اهل وجد می‌باید و حال 162شمارهٔ ۴۶۰: از گل نگرفته‌ام سراغ از ته دل 163شمارهٔ ۴۶۱: پرهیز کن از راهنمایان فضول 164شمارهٔ ۴۶۲: آن کس که کند معرفت حق تحصیل 165شمارهٔ ۴۶۳: از بس که فسرد از نفس سرد، تنم 166شمارهٔ ۴۶۴: از مهره گردون نکشید آن که ستم 167شمارهٔ ۴۶۵: هر کثرت و وحدت که دهد دست به هم 168شمارهٔ ۴۶۶: فارغ شده‌ام ز ننگ و آسوده ز نام 169شمارهٔ ۴۶۷: مگذار کُمیت فهم را سست لجام 170شمارهٔ ۴۶۸: از مژده خویش پیشتر نه دو سه گام 171شمارهٔ ۴۶۹: از گریه نکرد ضعف در دیده مقام 172شمارهٔ ۴۷۰: چندی ز خرد، پختگی اندوخته‌ام 173شمارهٔ ۴۷۱: هر دم نتوان کرد به جامی مستم 174شمارهٔ ۴۷۲: چون صید اگر به دام صیاد افتم 175شمارهٔ ۴۷۳: زان روز که از مادر گیتی زادم 176شمارهٔ ۴۷۴: آن شوخ که دل به جلوه او دادم 177شمارهٔ ۴۷۵: هر سو که مهیای سفر می‌گردم 178شمارهٔ ۴۷۶: یک چند به فسق و معصیت یار شدم 179شمارهٔ ۴۷۷: در عشق، به جز زیان ندارد سودم 180شمارهٔ ۴۷۸: نی شکر ز جان، نه شکوه از تن دارم 181شمارهٔ ۴۷۹: با عشق، ز دل نهفته رازی دارم 182شمارهٔ ۴۸۰: از مرغ چمن، به گل سزاوارترم 183شمارهٔ ۴۸۱: با آن که گذشت در نقاب از نظرم 184شمارهٔ ۴۸۲: در وصل تو دیده بر زمین می‌دوزم 185شمارهٔ ۴۸۳: از خاک درت گر چو صبا برخیزم 186شمارهٔ ۴۸۴: شب‌ها که ز هجر، آب گردد نفسم 187شمارهٔ ۴۸۵: گردون زند از کین تو هر صبحی دم 188شمارهٔ ۴۸۶: در عشق به آن بهانه جو نزدیکم 189شمارهٔ ۴۸۷: چون آینه، گر به ساده‌لوحی مثلم 190شمارهٔ ۴۸۸: خود کرد به لطف اگرچه اول رامم 191شمارهٔ ۴۸۹: هرچند نواسنج قدیم چمنم 192شمارهٔ ۴۹۰: گفتی که لب آلوده به می چند کنم 193شمارهٔ ۴۹۱: از خوف، گهی خاطر خود ریش کنم 194شمارهٔ ۴۹۲: از حق، طلب دل حق‌اندیش کنم 195شمارهٔ ۴۹۳: خواهم ز گذشته‌ها روایت نکنم 196شمارهٔ ۴۹۴: قدسی هوس کام‌پرستی نکنم 197شمارهٔ ۴۹۵: هر روز، سرشک چشم طوفان‌زایم 198شمارهٔ ۴۹۶: قدسی من و بخت اگرچه توام بودیم 199شمارهٔ ۴۹۷: دل پیش تو ای دلبر کاشی داریم 200شمارهٔ ۴۹۸: تا یار شدی به رغم من با دشمن 201شمارهٔ ۴۹۹: الفاظ لباس است و معانی چو بدن 202شمارهٔ ۵۰۰: تا راز دلت ز دل نیاید به زبان 203شمارهٔ ۵۰۱: در باب وجودت ای خداوند جهان 204شمارهٔ ۵۰۲: تا هست به جا دایره کون و مکان 205شمارهٔ ۵۰۳: بی راهبری که سوزدش بهر تو جان 206شمارهٔ ۵۰۴: هرچند که رحمت است کار رحمان 207شمارهٔ ۵۰۵: جایی که بود پای محبت به میان 208شمارهٔ ۵۰۶: بی‌واسطه در مجلس ابنای زمان 209شمارهٔ ۵۰۷: زنهار مرو به گله خاموشان 210شمارهٔ ۵۰۸: شاهنشهی است خدمت درویشان 211شمارهٔ ۵۰۹: عقل آمد و دل در اضطراب است همان 212شمارهٔ ۵۱۰: ای باخبر از حقیقت کون و مکان 213شمارهٔ ۵۱۱: آن صفحه که بایدش سراپا شستن 214شمارهٔ ۵۱۲: تا کی دنبال نفس سرکش رفتن 215شمارهٔ ۵۱۳: ای نفس، بس است این همه عصیان‌کردن 216شمارهٔ ۵۱۴: تا کی سخن معرفت انشا کردن 217شمارهٔ ۵۱۵: آزرده چو خاطرت ز با ما بودن 218شمارهٔ ۵۱۶: در عشق تو دل به شرم خواهد بودن 219شمارهٔ ۵۱۷: از نامه رسی پیش، چه خواهد بودن 220شمارهٔ ۵۱۸: دلگیر مشو ز شهر یا ده بودن 221شمارهٔ ۵۱۹: چون غنچه خراب گردم از خندیدن 222شمارهٔ ۵۲۰: از کس نبود کدورتم در باطن 223شمارهٔ ۵۲۱: ای نفس، به بندگی سری پیدا کن 224شمارهٔ ۵۲۲: از عشق حقیقی، اثری پیدا کن 225شمارهٔ ۵۲۳: چون باد بگرد و گلشنی پیدا کن 226شمارهٔ ۵۲۴: از خلق جهان، کناره‌ای ساز وطن 227شمارهٔ ۵۲۵: شد شهره شهر باده‌پیمایی من 228شمارهٔ ۵۲۶: گر عارض دلبرم بود گندم‌گون 229شمارهٔ ۵۲۷: از دل نرود آه غم‌آلود برون 230شمارهٔ ۵۲۸: هرچند جهد برق حوادث ز کمین 231شمارهٔ ۵۲۹: باشد ز تو دوست‌تر به تو چرخ برین 232شمارهٔ ۵۳۰: زلفی شده قید من، نه زنجیرست این 233شمارهٔ ۵۳۱: هر فعل که از تو در شمارست، ببین 234شمارهٔ ۵۳۲: عمری ز پی دوست نمودم تک و دو 235شمارهٔ ۵۳۳: اوراد من است داستان غم تو 236شمارهٔ ۵۳۴: زاهد، تا چند زرق و خودکامی تو 237شمارهٔ ۵۳۵: در بزم شهود، ذکر می‌گویی تو 238شمارهٔ ۵۳۶: گر دلشده‌ای، جان غم‌اندوزت کو 239شمارهٔ ۵۳۷: در بزم جهان، شمع شب‌افروزی کو 240شمارهٔ ۵۳۸: ای عمر به رفتن چه شتاب است بگو 241شمارهٔ ۵۳۹: ای بی‌جگر، آواز کمانم مشنو 242شمارهٔ ۵۴۰: بر ماه کنم گر ز سر شوق، نگاه 243شمارهٔ ۵۴۱: قدسی تا کی آه کشم از دل، آه 244شمارهٔ ۵۴۲: بی‌برگان را به صد هنر، بی زر و جا ...245شمارهٔ ۵۴۳: مشتاق جمال را چه بیگاه و چه گاه 246شمارهٔ ۵۴۴: کرد از ره راست چون رسولت آگاه 247شمارهٔ ۵۴۵: جز گفت و شنود زینت هوش مخواه 248شمارهٔ ۵۴۶: در دهر ز هر انجمنی خلوت به 249شمارهٔ ۵۴۷: دل از سر کوی یار برخاسته به 250شمارهٔ ۵۴۸: هر ذره غمت ز عالمی شادی به 251شمارهٔ ۵۴۹: با مردم روزگار، کم‌جوشی به 252شمارهٔ ۵۵۰: آن کز پی عارفان دین برگشته 253شمارهٔ ۵۵۱: چون مهرش اگر بود سپر در پنجه 254شمارهٔ ۵۵۲: آوازه من به هند و روم افتاده 255شمارهٔ ۵۵۳: بر روی تو چرخ دست رد ننهاده 256شمارهٔ ۵۵۴: حیرت، تپش از جام خرابم برده 257شمارهٔ ۵۵۵: هستی چمن جان و چمن در پرده 258شمارهٔ ۵۵۶: عشقت که به شعله راه پروانه زده 259شمارهٔ ۵۵۷: عشقت ره دیوانه و فرزانه زده 260شمارهٔ ۵۵۸: کی دل شود از هوای خود شرمنده 261شمارهٔ ۵۵۹: فریاد ز دست صبر نافرموده 262شمارهٔ ۵۶۰: ای همچو خرد در همه فن سنجیده 263شمارهٔ ۵۶۱: در غربتم استخوان چو نی نالیده 264شمارهٔ ۵۶۲: در عشق، چه دل‌هاست کباب از شعله 265شمارهٔ ۵۶۳: هرگز نشدم جرعه‌کش از جام گله 266شمارهٔ ۵۶۴: از خلق جهان، چه نیک و بد، یک قلمه 267شمارهٔ ۵۶۵: ای ذکر تو مقصود ز گفتار همه 268شمارهٔ ۵۶۶: شادم به دل خراب در ویرانه 269شمارهٔ ۵۶۷: دیوانه رهد ز رنج در ویرانه 270شمارهٔ ۵۶۸: از گردش و سیر فلک حادثه‌زای 271شمارهٔ ۵۶۹: ای تازه نهال سایه‌پرور بازآی 272شمارهٔ ۵۷۰: ای مرکز نه سپهر اعظم بازآی 273شمارهٔ ۵۷۱: همت طلبی، به تربت مجنون آی 274شمارهٔ ۵۷۲: ای جان و جهان، جهان و جان همه‌ای 275شمارهٔ ۵۷۳: ای عشق، حیات جاودان همه‌ای 276شمارهٔ ۵۷۴: ای دوست چرا در دل دیوانه نه ای 277شمارهٔ ۵۷۵: عشق آن تو شد، تواش کجا می‌طلبی 278شمارهٔ ۵۷۶: هرگز نشدم کام‌ور از مطلوبی 279شمارهٔ ۵۷۷: ای آن که کمر به جستن حق بستی 280شمارهٔ ۵۷۸: بگذار حدیث جزو و کل در مستی 281شمارهٔ ۵۷۹: ای عشق جدا ز وصل یارم کشتی 282شمارهٔ ۵۸۰: رنجورم و خسته‌دل، طبیبان مددی 283شمارهٔ ۵۸۱: از دوری خود، بی پر و بالم کردی 284شمارهٔ ۵۸۲: خشنود به مژده وصالم کردی 285شمارهٔ ۵۸۳: ناصح به نصیحت چه پی ما گردی 286شمارهٔ ۵۸۴: خواهی که معزز و مکرم گردی 287شمارهٔ ۵۸۵: بد نیز مباش اگر نه خود به گردی 288شمارهٔ ۵۸۶: چون باصره در عشق مجازی ماندی 289شمارهٔ ۵۸۷: گر زان که خرد بیخودی افزا بودی 290شمارهٔ ۵۸۸: گر دونان را دست عطا می‌بودی 291شمارهٔ ۵۸۹: ای دل، ستم و جفای مردم دیدی 292شمارهٔ ۵۹۰: با آن که خبر ز حال زارم داری 293شمارهٔ ۵۹۱: ای غم نتوان گرفت هر دم یاری 294شمارهٔ ۵۹۲: گر شعر نگویم نه ز شعرم عاری 295شمارهٔ ۵۹۳: از عالم اگر عمل نیاید باری 296شمارهٔ ۵۹۴: از عشق بگو مقاله‌ای گر داری 297شمارهٔ ۵۹۵: در دست، ز صلح کل پشیزی داری 298شمارهٔ ۵۹۶: ای عشق، چه بر سرم ز افسون آری 299شمارهٔ ۵۹۷: این ره که تو سر کرده‌ای از مغروری 300شمارهٔ ۵۹۸: پُر پیش فتاده‌ای، قفایی نخوری 301شمارهٔ ۵۹۹: خواهم که به دل، چو عشق، مسکن گیری 302شمارهٔ ۶۰۰: هرچند نباشد خبرت از رازی 303شمارهٔ ۶۰۱: ای عشق، تو ما را به جهان می‌ارزی 304شمارهٔ ۶۰۲: شمعی تو، ولی ز انجمن پرهیزی 305شمارهٔ ۶۰۳: تجرید گزین تا به نوایی برسی 306شمارهٔ ۶۰۴: بر آسایش، مدار ننهاد کسی 307شمارهٔ ۶۰۵: خرسند بود چند به نام از تو کسی 308شمارهٔ ۶۰۶: نی عزت و اعتبار ماند به کسی 309شمارهٔ ۶۰۷: در وحدت ذات، گفته گوهرپاشی 310شمارهٔ ۶۰۸: گر از یاری، مدام از خود باشی 311شمارهٔ ۶۰۹: ای جان چه شود که مونس تن باشی 312شمارهٔ ۶۱۰: در پرده به هر دل آشنا می‌باشی 313شمارهٔ ۶۱۱: بی شعله، چو باده خود به خود می‌جو ...314شمارهٔ ۶۱۲: یابی چو ز اهل فضل، شخصی عاصی 315شمارهٔ ۶۱۳: محروم ز وصل یار بودن تا کی 316شمارهٔ ۶۱۴: در ملک وجود، خوار بودن تا کی 317شمارهٔ ۶۱۵: روزن متعددست و مهتاب یکی 318شمارهٔ ۶۱۶: از مردم حال، اهل حال است یکی 319شمارهٔ ۶۱۷: بی‌فیضان را چه باک از بی‌برگی 320شمارهٔ ۶۱۸: عاشق نشود هلاک از بی‌برگی 321شمارهٔ ۶۱۹: گر بتوانی، به نفس خود کن جدلی 322شمارهٔ ۶۲۰: آن رند که در مثل ندارد بدلی 323شمارهٔ ۶۲۱: از عشق که نیست در جهانش بدلی 324شمارهٔ ۶۲۲: آن کز ازلش آمده فطرت عالی 325شمارهٔ ۶۲۳: بی فیض ازل رتبه نگردد عالی 326شمارهٔ ۶۲۴: بی ساغر عیش، مردم از بی‌حالی 327شمارهٔ ۶۲۵: آنها که خرید عشقشان از خامی 328شمارهٔ ۶۲۶: زین هستی موهوم، جدا باش دمی 329شمارهٔ ۶۲۷: سوز جگرم نمی‌برد درمانی 330شمارهٔ ۶۲۸: حیرت‌زده را چه غم ز سرگردانی 331شمارهٔ ۶۲۹: در شعر شوی گر انوری را ثانی 332شمارهٔ ۶۳۰: خوش در پی عقل و هوش افراختنی 333شمارهٔ ۶۳۱: رمزی‌ست حدیث عشق، دریافتنی 334شمارهٔ ۶۳۲: شد نغمه، وبال از فغانم بر نی 335شمارهٔ ۶۳۳: در بام شریعتی، دگر پر نزنی 336شمارهٔ ۶۳۴: ای دل، می تجرید تمنا نکنی 337شمارهٔ ۶۳۵: با فقر و فنا، چون فقرا سر چه کنی 338شمارهٔ ۶۳۶: ای پنجه‌قوی شکار لاغر چه کنی 339شمارهٔ ۶۳۷: تقریر ز حالی که نداری چه کنی 340شمارهٔ ۶۳۸: هر نیک و بدی که می‌کنی، می‌بینی 341شمارهٔ ۶۳۹: هر نقش که بر سپهر اعلا بینی 342شمارهٔ ۶۴۰: زنهار به فکر خواهش از جا نروی 343شمارهٔ ۶۴۱: گاهی نخود سبزی هر دیگ شوی 344شمارهٔ ۶۴۲: گر سوخته آتش بی دود شوی 345شمارهٔ ۶۴۳: تا کی مشغول عالم خاک شوی 346شمارهٔ ۶۴۴: گیرم ز مقربان درگاه شوی 347شمارهٔ ۶۴۵: با حرص و هوا، کی بود روزبهی 348شمارهٔ ۶۴۶: هرچند که دارد آسمان مهر و مهی 349شمارهٔ ۶۴۷: از کس نبود هراس در تنهایی 350شمارهٔ ۶۴۸: ای قد تو سرو چمن دلجویی 351شمارهٔ ۶۴۹: با رستم گُرد اگر هماورد تویی 352شمارهٔ ۶۵۰: در خانقه کون و مکان پیر تویی 353شمارهٔ ۶۵۱: ای پیرو کاملان عرفان که تویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ