به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

قدسی مشهدی

قدسی مشهدیرباعی هاشمارهٔ ۴۹۸: تا یار شدی به رغم من با دشمن

730عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا یار شدی به رغم من با دشمن
شد کشته چراغ دلم ای عهدشکن
قدسی دیدی که آشنا با تو چه کرد
بیگانه مگر کند چراغت روشن

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۹۷: دل پیش تو ای دلبر کاشی داریم 2شمارهٔ ۴۹۸: تا یار شدی به رغم من با دشمن 3شمارهٔ ۴۹۹: الفاظ لباس است و معانی چو بدن 4شمارهٔ ۵۰۰: تا راز دلت ز دل نیاید به زبان 5شمارهٔ ۵۰۱: در باب وجودت ای خداوند جهان 6شمارهٔ ۵۰۲: تا هست به جا دایره کون و مکان 7شمارهٔ ۵۰۳: بی راهبری که سوزدش بهر تو جان 8شمارهٔ ۵۰۴: هرچند که رحمت است کار رحمان 9شمارهٔ ۵۰۵: جایی که بود پای محبت به میان 10شمارهٔ ۵۰۶: بی‌واسطه در مجلس ابنای زمان 11شمارهٔ ۵۰۷: زنهار مرو به گله خاموشان 12شمارهٔ ۵۰۸: شاهنشهی است خدمت درویشان 13شمارهٔ ۵۰۹: عقل آمد و دل در اضطراب است همان 14شمارهٔ ۵۱۰: ای باخبر از حقیقت کون و مکان 15شمارهٔ ۵۱۱: آن صفحه که بایدش سراپا شستن 16شمارهٔ ۵۱۲: تا کی دنبال نفس سرکش رفتن 17شمارهٔ ۵۱۳: ای نفس، بس است این همه عصیان‌کردن 18شمارهٔ ۵۱۴: تا کی سخن معرفت انشا کردن 19شمارهٔ ۵۱۵: آزرده چو خاطرت ز با ما بودن 20شمارهٔ ۵۱۶: در عشق تو دل به شرم خواهد بودن 21شمارهٔ ۵۱۷: از نامه رسی پیش، چه خواهد بودن 22شمارهٔ ۵۱۸: دلگیر مشو ز شهر یا ده بودن 23شمارهٔ ۵۱۹: چون غنچه خراب گردم از خندیدن 24شمارهٔ ۵۲۰: از کس نبود کدورتم در باطن 25شمارهٔ ۵۲۱: ای نفس، به بندگی سری پیدا کن 26شمارهٔ ۵۲۲: از عشق حقیقی، اثری پیدا کن 27شمارهٔ ۵۲۳: چون باد بگرد و گلشنی پیدا کن 28شمارهٔ ۵۲۴: از خلق جهان، کناره‌ای ساز وطن 29شمارهٔ ۵۲۵: شد شهره شهر باده‌پیمایی من 30شمارهٔ ۵۲۶: گر عارض دلبرم بود گندم‌گون 31شمارهٔ ۵۲۷: از دل نرود آه غم‌آلود برون 32شمارهٔ ۵۲۸: هرچند جهد برق حوادث ز کمین 33شمارهٔ ۵۲۹: باشد ز تو دوست‌تر به تو چرخ برین 34شمارهٔ ۵۳۰: زلفی شده قید من، نه زنجیرست این 35شمارهٔ ۵۳۱: هر فعل که از تو در شمارست، ببین 36شمارهٔ ۵۳۲: عمری ز پی دوست نمودم تک و دو 37شمارهٔ ۵۳۳: اوراد من است داستان غم تو 38شمارهٔ ۵۳۴: زاهد، تا چند زرق و خودکامی تو 39شمارهٔ ۵۳۵: در بزم شهود، ذکر می‌گویی تو 40شمارهٔ ۵۳۶: گر دلشده‌ای، جان غم‌اندوزت کو 41شمارهٔ ۵۳۷: در بزم جهان، شمع شب‌افروزی کو 42شمارهٔ ۵۳۸: ای عمر به رفتن چه شتاب است بگو 43شمارهٔ ۵۳۹: ای بی‌جگر، آواز کمانم مشنو 44شمارهٔ ۵۴۰: بر ماه کنم گر ز سر شوق، نگاه 45شمارهٔ ۵۴۱: قدسی تا کی آه کشم از دل، آه 46شمارهٔ ۵۴۲: بی‌برگان را به صد هنر، بی زر و جا ...47شمارهٔ ۵۴۳: مشتاق جمال را چه بیگاه و چه گاه 48شمارهٔ ۵۴۴: کرد از ره راست چون رسولت آگاه 49شمارهٔ ۵۴۵: جز گفت و شنود زینت هوش مخواه 50شمارهٔ ۵۴۶: در دهر ز هر انجمنی خلوت به 51شمارهٔ ۵۴۷: دل از سر کوی یار برخاسته به 52شمارهٔ ۵۴۸: هر ذره غمت ز عالمی شادی به 53شمارهٔ ۵۴۹: با مردم روزگار، کم‌جوشی به 54شمارهٔ ۵۵۰: آن کز پی عارفان دین برگشته 55شمارهٔ ۵۵۱: چون مهرش اگر بود سپر در پنجه 56شمارهٔ ۵۵۲: آوازه من به هند و روم افتاده 57شمارهٔ ۵۵۳: بر روی تو چرخ دست رد ننهاده 58شمارهٔ ۵۵۴: حیرت، تپش از جام خرابم برده 59شمارهٔ ۵۵۵: هستی چمن جان و چمن در پرده 60شمارهٔ ۵۵۶: عشقت که به شعله راه پروانه زده 61شمارهٔ ۵۵۷: عشقت ره دیوانه و فرزانه زده 62شمارهٔ ۵۵۸: کی دل شود از هوای خود شرمنده 63شمارهٔ ۵۵۹: فریاد ز دست صبر نافرموده 64شمارهٔ ۵۶۰: ای همچو خرد در همه فن سنجیده 65شمارهٔ ۵۶۱: در غربتم استخوان چو نی نالیده 66شمارهٔ ۵۶۲: در عشق، چه دل‌هاست کباب از شعله 67شمارهٔ ۵۶۳: هرگز نشدم جرعه‌کش از جام گله 68شمارهٔ ۵۶۴: از خلق جهان، چه نیک و بد، یک قلمه 69شمارهٔ ۵۶۵: ای ذکر تو مقصود ز گفتار همه 70شمارهٔ ۵۶۶: شادم به دل خراب در ویرانه 71شمارهٔ ۵۶۷: دیوانه رهد ز رنج در ویرانه 72شمارهٔ ۵۶۸: از گردش و سیر فلک حادثه‌زای 73شمارهٔ ۵۶۹: ای تازه نهال سایه‌پرور بازآی 74شمارهٔ ۵۷۰: ای مرکز نه سپهر اعظم بازآی 75شمارهٔ ۵۷۱: همت طلبی، به تربت مجنون آی 76شمارهٔ ۵۷۲: ای جان و جهان، جهان و جان همه‌ای 77شمارهٔ ۵۷۳: ای عشق، حیات جاودان همه‌ای 78شمارهٔ ۵۷۴: ای دوست چرا در دل دیوانه نه ای 79شمارهٔ ۵۷۵: عشق آن تو شد، تواش کجا می‌طلبی 80شمارهٔ ۵۷۶: هرگز نشدم کام‌ور از مطلوبی 81شمارهٔ ۵۷۷: ای آن که کمر به جستن حق بستی 82شمارهٔ ۵۷۸: بگذار حدیث جزو و کل در مستی 83شمارهٔ ۵۷۹: ای عشق جدا ز وصل یارم کشتی 84شمارهٔ ۵۸۰: رنجورم و خسته‌دل، طبیبان مددی 85شمارهٔ ۵۸۱: از دوری خود، بی پر و بالم کردی 86شمارهٔ ۵۸۲: خشنود به مژده وصالم کردی 87شمارهٔ ۵۸۳: ناصح به نصیحت چه پی ما گردی 88شمارهٔ ۵۸۴: خواهی که معزز و مکرم گردی 89شمارهٔ ۵۸۵: بد نیز مباش اگر نه خود به گردی 90شمارهٔ ۵۸۶: چون باصره در عشق مجازی ماندی 91شمارهٔ ۵۸۷: گر زان که خرد بیخودی افزا بودی 92شمارهٔ ۵۸۸: گر دونان را دست عطا می‌بودی 93شمارهٔ ۵۸۹: ای دل، ستم و جفای مردم دیدی 94شمارهٔ ۵۹۰: با آن که خبر ز حال زارم داری 95شمارهٔ ۵۹۱: ای غم نتوان گرفت هر دم یاری 96شمارهٔ ۵۹۲: گر شعر نگویم نه ز شعرم عاری 97شمارهٔ ۵۹۳: از عالم اگر عمل نیاید باری 98شمارهٔ ۵۹۴: از عشق بگو مقاله‌ای گر داری 99شمارهٔ ۵۹۵: در دست، ز صلح کل پشیزی داری 100شمارهٔ ۵۹۶: ای عشق، چه بر سرم ز افسون آری 101شمارهٔ ۵۹۷: این ره که تو سر کرده‌ای از مغروری 102شمارهٔ ۵۹۸: پُر پیش فتاده‌ای، قفایی نخوری 103شمارهٔ ۵۹۹: خواهم که به دل، چو عشق، مسکن گیری 104شمارهٔ ۶۰۰: هرچند نباشد خبرت از رازی 105شمارهٔ ۶۰۱: ای عشق، تو ما را به جهان می‌ارزی 106شمارهٔ ۶۰۲: شمعی تو، ولی ز انجمن پرهیزی 107شمارهٔ ۶۰۳: تجرید گزین تا به نوایی برسی 108شمارهٔ ۶۰۴: بر آسایش، مدار ننهاد کسی 109شمارهٔ ۶۰۵: خرسند بود چند به نام از تو کسی 110شمارهٔ ۶۰۶: نی عزت و اعتبار ماند به کسی 111شمارهٔ ۶۰۷: در وحدت ذات، گفته گوهرپاشی 112شمارهٔ ۶۰۸: گر از یاری، مدام از خود باشی 113شمارهٔ ۶۰۹: ای جان چه شود که مونس تن باشی 114شمارهٔ ۶۱۰: در پرده به هر دل آشنا می‌باشی 115شمارهٔ ۶۱۱: بی شعله، چو باده خود به خود می‌جو ...116شمارهٔ ۶۱۲: یابی چو ز اهل فضل، شخصی عاصی 117شمارهٔ ۶۱۳: محروم ز وصل یار بودن تا کی 118شمارهٔ ۶۱۴: در ملک وجود، خوار بودن تا کی 119شمارهٔ ۶۱۵: روزن متعددست و مهتاب یکی 120شمارهٔ ۶۱۶: از مردم حال، اهل حال است یکی 121شمارهٔ ۶۱۷: بی‌فیضان را چه باک از بی‌برگی 122شمارهٔ ۶۱۸: عاشق نشود هلاک از بی‌برگی 123شمارهٔ ۶۱۹: گر بتوانی، به نفس خود کن جدلی 124شمارهٔ ۶۲۰: آن رند که در مثل ندارد بدلی 125شمارهٔ ۶۲۱: از عشق که نیست در جهانش بدلی 126شمارهٔ ۶۲۲: آن کز ازلش آمده فطرت عالی 127شمارهٔ ۶۲۳: بی فیض ازل رتبه نگردد عالی 128شمارهٔ ۶۲۴: بی ساغر عیش، مردم از بی‌حالی 129شمارهٔ ۶۲۵: آنها که خرید عشقشان از خامی 130شمارهٔ ۶۲۶: زین هستی موهوم، جدا باش دمی 131شمارهٔ ۶۲۷: سوز جگرم نمی‌برد درمانی 132شمارهٔ ۶۲۸: حیرت‌زده را چه غم ز سرگردانی 133شمارهٔ ۶۲۹: در شعر شوی گر انوری را ثانی 134شمارهٔ ۶۳۰: خوش در پی عقل و هوش افراختنی 135شمارهٔ ۶۳۱: رمزی‌ست حدیث عشق، دریافتنی 136شمارهٔ ۶۳۲: شد نغمه، وبال از فغانم بر نی 137شمارهٔ ۶۳۳: در بام شریعتی، دگر پر نزنی 138شمارهٔ ۶۳۴: ای دل، می تجرید تمنا نکنی 139شمارهٔ ۶۳۵: با فقر و فنا، چون فقرا سر چه کنی 140شمارهٔ ۶۳۶: ای پنجه‌قوی شکار لاغر چه کنی 141شمارهٔ ۶۳۷: تقریر ز حالی که نداری چه کنی 142شمارهٔ ۶۳۸: هر نیک و بدی که می‌کنی، می‌بینی 143شمارهٔ ۶۳۹: هر نقش که بر سپهر اعلا بینی 144شمارهٔ ۶۴۰: زنهار به فکر خواهش از جا نروی 145شمارهٔ ۶۴۱: گاهی نخود سبزی هر دیگ شوی 146شمارهٔ ۶۴۲: گر سوخته آتش بی دود شوی 147شمارهٔ ۶۴۳: تا کی مشغول عالم خاک شوی 148شمارهٔ ۶۴۴: گیرم ز مقربان درگاه شوی 149شمارهٔ ۶۴۵: با حرص و هوا، کی بود روزبهی 150شمارهٔ ۶۴۶: هرچند که دارد آسمان مهر و مهی 151شمارهٔ ۶۴۷: از کس نبود هراس در تنهایی 152شمارهٔ ۶۴۸: ای قد تو سرو چمن دلجویی 153شمارهٔ ۶۴۹: با رستم گُرد اگر هماورد تویی 154شمارهٔ ۶۵۰: در خانقه کون و مکان پیر تویی 155شمارهٔ ۶۵۱: ای پیرو کاملان عرفان که تویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ