کتابخانه دیجیتال

حسین خوارزمی

حسین خوارزمیدیوان اشعار حسین خوارزمیغزل ها

534

شماره 1: ای دور مانده از حرم خاص کبریا
شماره ٢: آن ما حى جلالت و حامى دين حق
شماره ٣: دامن همت برافشان اى دل از کبر و ريا
شماره ٤: گوهر درج جلالت ماه برج سلطنت
شماره ٥: من حسين وقت و نااهلان يزيد و شمر من
شماره ٦: دلا تا کى پزى سودا درون گنبد خضرا
شماره ٧: ز درد جور آن دلبر مکن اى دل شکايتها
شماره ٨: اى صفات کبريايت برتر از ادراک ما
شماره ٩: شه من بدرد عشقت بنواز جان ما را
شماره ١٠: گشت مسلم ز عشق ملک معانى مرا
شماره ١١: چون تو جان منى اى جان چکنم جان و جهانرا
شماره ١٢: دلا اگر نفسى ميزنى بصدق و صفا
شماره ١٣: زندگانى بى رخ دلبر نميبايد مرا
شماره ١٤: دواى درد دل خسته ام بکن يارا
شماره ١٥: اى سوخته ز آتش عشقت جگر مرا
شماره ١٦: هر دم بناز ميکشد آن نازنين مرا
شماره ١٧: اى بر دل شکسته ز درد تو داغها
شماره ١٨: اى آنکه جانم سوختى با داغ محنت بارها
شماره ١٩: اى روى دلارايت آتش زده در جانها
شماره ٢٠: بصدر صفحه دولت کجا رسد اصحاب
شماره ٢١: زهره ام ساقى و مه جام مدام است امشب
شماره ٢٢: تا بکى ناله و فرياد که آن يار کجاست
شماره ٢٣: خلق عالم بجمالت نگرانند اى دوست
شماره ٢٤: الا اى کعبه دولت مرا خاک سر کويت
شماره ٢٥: خسته هجر گشته ام با تو وصالم آرزوست
شماره ٢٦: عشق است آتشى که بيکدم جهان بسوخت
شماره ٢٧: تا عشق توام بدرقه راه حجاز است
شماره ٢٨: واى که از حال من دلبرم آگاه نيست
شماره ٢٩: ايکه جز حسن رخت پيرايه آفاق نيست
شماره ٣٠: من دلى دارم که در وى جز خيال يار نيست
شماره ٣١: هر که شد بنده عشق تو ز خلق آزاد است
شماره ٣٢: منم و شورش و غوغا ز غمت تا بقيامت
شماره ٣٣: جانم بلب رسيد چو جانان من برفت
شماره ٣٤: تا چند ز ديدار تو مهجور توان زيست
شماره ٣٥: چهره ات شمع شب افروزى خوش است
شماره ٣٦: عيد در موسم نوروز بسى روح افزاست
شماره ٣٧: کدام جان گرامى که مبتلاى تو نيست
شماره ٣٨: اى لعل دلپذير تو سرمايه حيات
شماره ٣٩: نور جمال روى تو در آفتاب نيست
شماره ٤٠: ما را نماند ميل شکر با دهان دوست
شماره ٤١: روئى است روى دوست که هيچش نظير نيست
شماره ٤٢: دوش از حضور تو دل ما خوش سرور داشت
شماره ٤٣: درد عشقت دامن جانم گرفت
شماره ٤٤: ترک من بار ديگر راه جفا پيش گرفت
شماره ٤٥: اى باد صبحدم گذرى کن بکوى دوست
شماره ٤٦: رفتى و ياد تو ز دل ريش من نرفت
شماره ٤٧: اين چه داغى است که از هجر تو بر جان من است
شماره ٤٨: بيک لطيفه که دوشينه ذوالجلال انگيخت
شماره ٤٩: گر در هلاک من بود الحق رضاى دوست
شماره ٥٠: کنون که کشور خوبى بنام تست اى دوست
شماره ٥١: جان من بى رخ تو جانم سوخت
شماره ٥٢: مرا چو کعبه دولت حريم خانه اوست
شماره ٥٣: بيا که جان من از داغ انتظار بسوخت
شماره ٥٤: عيد شد قافله را عزم حرم ساختنى ست
شماره ٥٥: رنجورم و شفاى دلم جز حبيب نيست
شماره ٥٦: دوست از حال دل آشفتگان آگاه نيست
شماره ٥٧: اگر برد سوى دارالقرار ما را دوست
شماره ٥٨: اى راحت جان از نفس روح فزايت
شماره ٥٩: کدام دل که گرفتار و مبتلاى تو نيست
شماره ٦٠: بقاى عمر در اين خاکدان فانى نيست
شماره ٦١: مرا جز تو بعالم هيچکس نيست
شماره ٦٢: دست همت بر جهان خواهم فشاند
شماره ٦٣: بر روى دل افروزت هر کو نظر اندازد
شماره ٦٤: چو اهل دل بطواف تو عزم ره سازند
شماره ٦٥: چو عاشقان حرم کعبه لقا جويند
شماره ٦٦: بخت چون بنمود راهم جانب دلدار خود
شماره ٦٧: دوش چشم جانم از ديدار شه پرنور بود
شماره ٦٨: جان فداى آنکه ما را بى مهابا ميکشد
شماره ٦٩: دوستان جان مرا جانب جانان آريد
شماره ٧٠: عاشقان جان و دل خويش بدلدار دهيد
شماره ٧١: بى نشان گردم اگر از تو نشانى نرسد
شماره ٧٢: اهل دل با درد عشق او ز درمان فارغند
شماره ٧٣: از من خبر بجانب جانان که ميبرد
شماره ٧٤: گر پريچهره مه پيکر من باز آيد
شماره ٧٥: مرا ز مدرسه عشقت بخانقاه کشيد
شماره ٧٦: گر ترا عشوه چنان شيوه چنين خواهد بود
شماره ٧٧: نگار من چو بلعل شکر نثار آيد
شماره ٧٨: دلم هواى چنان سرو نازنين دارد
شماره ٧٩: صبا رسيد در او بوى يار نيست چه سود
شماره ٨٠: عشاق وفاپيشه اگر محرم مائيد
شماره ٨١: بهار و عيد ميآيد که عالم را بيارايد
شماره ٨٢: دوست چون خواهد که عاشق هر نفس زارى کند
شماره ٨٣: عجب که درد مرا هيچکس دوا سازد
شماره ٨٤: مه گلچهره من چون ز سفر بازآيد
شماره ٨٥: نفخه سنبل گلچهره من ميآيد
شماره ٨٦: نگار سرو قد گلعذار من آمد
شماره ٨٧: کسى که شيفته روى آن صنم باشد
شماره ٨٨: علاج عاشق مسکين حبيب ميداند
شماره ٨٩: يک لحظه مرا بى رخت آرام نباشد
شماره ٩٠: سلطان نگر که پرسش درويش ميکند
شماره ٩١: دردا که دوست هيچ رعايت نميکند
شماره ٩٢: دلبر برفت و درد دلم را دوا نکرد
شماره ٩٣: نظر کنيد که آن شهسوار ميگذرد
شماره ٩٤: اگر طريقه تو جمله ناز خواهد بود
شماره ٩٥: خرم دل آن کس که تمناى تو دارد
شماره ٩٦: چون شب و روز مرا از تو عنايت باشد
شماره ٩٧: دوش از جمال دوست شبم روز گشته بود
شماره ٩٨: سلام من سوى آن شاه سرفراز بريد
شماره ٩٩: دل هميشه تکيه بر فضل الهى ميکند
شماره ١٠٠: رندان که مقيمان خرابات الستند
شماره ١٠١: هر که را سلطان ما بيچارگى روزى کند
شماره ١٠٢: عاشقان چون با خيال يار خود پرداختند
شماره ١٠٣: سحرگه باد نوروزى چو از گلزار ميآيد
شماره ١٠٤: بر آستان خرابات عشق مستانند
شماره ١٠٥: صباح عيد ز بهر صبوح برخيزند
شماره ١٠٦: ز شست عشق چو تير بلا روان کردند
شماره ١٠٧: عيد است و حريفان ز مى عشق خرابند
شماره ١٠٨: دلا بنال که ياران نازنين رفتند
شماره ١٠٩: امير قافله کوس رحيل زد اى يار
شماره ١١٠: زهى بوعده وصل تو جان ما مسرور
شماره ١١١: ترا ز حال من زار مبتلا چه خبر
شماره ١١٢: چشم عاشق کش او کشت مرا بار دگر
شماره ١١٣: اى خسرو خوبان لبت از شهد شيرين کاره تر
شماره ١١٤: سينه خلوتخانه يار است خالى کن ز غير
شماره ١١٥: اگر طريقه آن دلرباست عشوه و ناز
شماره ١١٦: بيار ساقى گلرخ شراب ناب امروز
شماره ١١٧: بگذار تا بميرم بر خاک آستانش
شماره ١١٨: بچشم او نظر ميکن دلا در ماه رخسارش
شماره ١١٩: خوشا جانى که بستاند بدست خويش جانانش
شماره ١٢٠: اين منم ره يافته در مجلس سلطان خويش
شماره ١٢١: اگر تو محرم عشقى مگوى اسرارش
شماره ١٢٢: دلى که عشق حقيقى کند سرافرازش
شماره ١٢٣: ديوانه گشتم بى آن پريوش
شماره ١٢٤: اى ستمگر که ندارى خبر از بيدل خويش
شماره ١٢٥: در کشتنم ار بود رضايش
شماره ١٢٦: سحر ز هاتف غيبم رسيد مژده بگوش
شماره ١٢٧: شوريده کرد حالم لعل شکر نثارش
شماره ١٢٨: دوست در خانه و ما را خبرى نيست دريغ
شماره ١٢٩: عيد است و موسم گل و هنگام طرف باغ
شماره ١٣٠: اى ناوک بلاى ترا سينه ها هدف
شماره ١٣١: تافت بر جان و دلم انوار عشق
شماره ١٣٢: ميبرد قد تو از سرو خرامان رونق
شماره ١٣٣: عزيزان وفاپيشه مبارکباد اين منزل
شماره ١٣٤: اى غمزه ات کشيده خدنگى بکين دل
شماره ١٣٥: ز حد گذشت فراق تو اى فرشته خصال
شماره ١٣٦: اى که با سوز غم عشق تو مى سازد دل
شماره ١٣٧: چون تيره گشت روزم بى آن چراغ محفل
شماره ١٣٨: گر من سر از نشيمن دنيا برآورم
شماره ١٣٩: تا من خيال عارض تو نقش بسته ام
شماره ١٤٠: ما که در باديه عشق تو سرگردانيم
شماره ١٤١: من آن آشفته مستم که آنساعت که برخيزم
شماره ١٤٢: دل بيچاره ام گم شد بکوى يار ميجويم
شماره ١٤٣: منم که با تو زمانى وصال مى بينم
شماره ١٤٤: بوئى ز گلستان تو ما چون بشنيديم
شماره ١٤٥: قفل در ما بستى و پندار تو ديديم
شماره ١٤٦: اى گشته مست عشقت روز الست جانم
شماره ١٤٧: رضا دادم بعشق او اگر غارت کند جانم
شماره ١٤٨: وقت آنست که ما جانب ميخانه شويم
شماره ١٤٩: من آشفته و شيدا چو تمناى تو دارم
شماره ١٥٠: دو ديده بر سر راه اميد ميدارم
شماره ١٥١: چو قدر دلبر و آداب عشق ما دانيم
شماره ١٥٢: من کيستم که طالب ديدار او شوم
شماره ١٥٣: روزى که من بداغ غمت از جهان روم
شماره ١٥٤: اى شهريار حسن ترا تا شناختيم
شماره ١٥٥: تو پادشاه و من از بندگان درگاهم
شماره ١٥٦: در راه شهرستان جان از عشق شه رهبر کنم
شماره ١٥٧: ساقى بزم خاص شه آمد که خمارى کنم
شماره ١٥٨: گرد زمين و آسمان من سالها گرديده ام
شماره ١٥٩: ز روى لطف اگر اى مه شبى آئى بمهمانم
شماره ١٦٠: ما سر بر آستان در يار مى نهيم
شماره ١٦١: اى از فروغ روى تو روشن سراى چشم
شماره ١٦٢: وقتى نظر بطلعت منظور داشتم
شماره ١٦٣: بى تو چون طره تو حال مشوش دارم
شماره ١٦٤: گر چه از دست غمت حال پريشان دارم
شماره ١٦٥: در نامه حديث دل درويش نويسم
شماره ١٦٦: تا بسوداى تو از راه دراز آمده ايم
شماره ١٦٧: ما اى صنم هواى تو از سر گرفته ايم
شماره ١٦٨: من که بر جان و دل از درد تو داغى دارم
شماره ١٦٩: شکيبم از رخ جانان نمى شود چکنم
شماره ١٧٠: ما بار تن ز کوى وصال تو مى بريم
شماره ١٧١: نبودم يکنفس طاقت که چشم از يار بربندم
شماره ١٧٢: يارى که ز جان دوسترش داشته بودم
شماره ١٧٣: ما جگرسوختگان با غم دلدار خوشيم
شماره ١٧٤: گر برود هزار جان با غم عشق او خوشم
شماره ١٧٥: سرگشته در اين باديه تا چند بپوئيم
شماره ١٧٦: بيا بيا که من اندر جهان ترا دارم
شماره ١٧٧: شبى اگر بکشد درد آرزوى توام
شماره ١٧٨: با درد غم عشق تو درمان نشناسم
شماره ١٧٩: تا خاک صفت معتکف آن سر کويم
شماره ١٨٠: در ره عشق تو با درد و الم ساخته ايم
شماره ١٨١: گذشت عمر و خلاص از محن نمييابم
شماره ١٨٢: دو چشم کز هوس روى دوست تر داريم
شماره ١٨٣: چمن شکفته و گلها ببار مى بينم
شماره ١٨٤: مراد خاطر خود در جهان نمى يابم
شماره ١٨٥: الا اى طاير سدره نشيمن
شماره ١٨٦: اى دل از وحشت سراى دار گيتى کن کران
شماره ١٨٧: ماه من چون آگهى از ناله شبهاى من
شماره ١٨٨: اى سر کويت بلاى روضه رضوان من
شماره ١٨٩: از باده دوشينت بس بيخبريم اى جان
شماره ١٩٠: با کس حديث عشق تو گفتن نمى توان
شماره ١٩١: نتوان لعل فرح بخش ترا جان گفتن
شماره ١٩٢: بازم به نازى شاد کن اى نازنين دلدار من
شماره ١٩٣: اگر چه شد دل ريشم ز دست هجر تو خون
شماره ١٩٤: دور از رخ تو زيستن اى جان نميتوان
شماره ١٩٥: اى رخت آرام جان عاشقان
شماره ١٩٦: اى فاش کرده عشق تو راز نهان من
شماره ١٩٧: بدين کرشمه بهر جانبى نگاه مکن
شماره ١٩٨: باختيار نگشتم ز کوى دوست برون
شماره ١٩٩: اى غم سوداى تو خلوت نشين جان من
شماره ٢٠٠: يارب مه تابان من يا نور ربانى است اين
شماره ٢٠١: روزى اگر گذار تو افتد بخاک من
شماره ٢٠٢: اى در همه عالم پنهان تو و پيدا تو
شماره ٢٠٣: جان خود قربان به تيغ جان ستانش ميکنم
شماره ٢٠٤: باز آتشى در جان من زد عشق شورانگيز تو
شماره ٢٠٥: بيا در بزم عشق اى دل حريف درد جانان شو
شماره ٢٠٦: بر جگر آبم نماند از آتش سوداى او
شماره ٢٠٧: پاى خيال سست شد در طلب وصال تو
شماره ٢٠٨: اى دل و جان عاشقان شيفته لقاى تو
شماره ٢٠٩: اى که در ظاهر مظاهر آشکارا کرده اى
شماره ٢١٠: گفته اى اليوم اکملت لکم دين الهدى
شماره ٢١١: اى وجودت مظهر اسماى حسنى آمده
شماره ٢١٢: اى ز ما و من شده فانى بهنگام شهود
شماره ٢١٣: دست بختم کوته است از دامن وصلت که هست
شماره ٢١٤: ديده متاع قلب مرا صد هزار عيب
شماره ٢١٥: ساقى بيار جامى زان باده شبانه
شماره ٢١٦: اى گنج سوداى ترا کنج دلم ويرانه
شماره ٢١٧: دوش خوردم از شراب عشق او پيمانه
شماره ٢١٨: اى آنکه در ديار دلم خانه کرده اى
شماره ٢١٩: اى همچو جان سوى بدن ناگه بر ما آمده
شماره ٢٢٠: گر ماه من بتابد از بام تا بخانه
شماره ٢٢١: باز اين چه فتنه است که آغاز کرده اى
شماره ٢٢٢: بازم اى دوست چرا از نظر انداخته اى
شماره ٢٢٣: ما را چو عهد خويش فراموش کرده اى
شماره ٢٢٤: اى ز دردت عاشقان خسته درمان يافته
شماره ٢٢٥: دلا از جان روان بگذر اگر جوياى جانانى
شماره ٢٢٦: دلا تا کى ز نادانى همه نقش جهان بينى
شماره ٢٢٧: گر تو روى دل خود آينه سيما بينى
شماره ٢٢٨: اى دل چه پاى بسته بند علايقى
شماره ٢٢٩: از دست شر نفس از آن روى ايمنى
شماره ٢٣٠: ايکه در اقليم دلها حاکم و سلطان توئى
شماره ٢٣١: گر عشق ازل بدرقه راه نبودى
شماره ٢٣٢: فرخنده زمانى که تو ديدار نمائى
شماره ٢٣٣: اگر تو عاشق حسنى چرا وابسته جانى
شماره ٢٣٤: بشارت باد اى عاشق که يار آمد بمهمانى
شماره ٢٣٥: بار ديگر فتنه اى در انس و جان انداختى
شماره ٢٣٦: اى عشق منم از تو سرگشته و سودائى
شماره ٢٣٧: چه حذر کنم ز مردن که توام بقاى جانى
شماره ٢٣٨: رخ خويش اگر نمائى دل عالمى ربائى
شماره ٢٣٩: بيا ايکه جانرا مداوا توئى
شماره ٢٤٠: دوش مرا رخ نمود دلبر روحانئى
شماره ٢٤١: روانى نقد جان درباز اگر سوداى ما دارى
شماره ٢٤٢: جانم بسوخت از غم و بى غم نميکنى
شماره ٢٤٣: اى کاشکى غم تو نصيب دلم شدى
شماره ٢٤٤: هر جا که هست چون تو گلى سرو قامتى
شماره ٢٤٥: ايکاش در هواى تو من خاک گشتمى
شماره ٢٤٦: اگر شبى ز جمالت نقاب بگشائى
شماره ٢٤٧: تو که شاه ملک حسنى و سرير و جاه دارى
شماره ٢٤٨: شبى از روى دلدارى اگر ديدار بنمائى
شماره ٢٤٩: نظر بحال دل خسته ام نمى فکنى
شماره ٢٥٠: من آنکسم که ندارم بجز گنه کارى
شماره ٢٥١: اى سروناز رونق بستان ما توئى
شماره ٢٥٢: بسته ام دل بغم عشق پرى رخسارى
شماره ٢٥٣: بيا بيا و مترسان مرا ز جانبازى
شماره ٢٥٤: روزم چو شب تيره شد از درد جدائى
شماره ٢٥٥: مرا تا کى ز هجرانت بسوزد جان به تنهائى
شماره ٢٥٦: گفتم دلا ببين که جفاى که ميکشى
شماره ٢٥٧: قد رعنا رخ زيبا لب شيرين دارى
شماره ٢٥٨: حيف آيدم که چون تو نگار پريوشى
شماره ٢٥٩: اى در اقليم معانى زده کوس شاهى
شماره ٢٦٠: آه که از ره کرم يار نکرد يارئى
شماره ٢٦١: تا ز حسن خويش عکسى در جهان انداختى
شماره ٢٦٢: دلا چون در خم چوگان عشق دوست چون گوئى
شماره ٢٦٣: اى دوست سعى کن که بدست آورى دلى
شماره ٢٦٤: اگر بگوشه چشمى بسوى ما نگرى
شماره ٢٦٥: جان و جهان فدايت اى آنکه به ز جانى
شماره ٢٦٦: راه اگر سوى خرابات مغان دريابى
شماره ٢٦٧: خجسته عيد من آندم که چهره بگشائى
شماره ٢٦٨: خرم از درد توام زانرو که درمانم توئى
شماره ٢٦٩: هر دم ز پس پرده دل و دين بربائى
شماره ٢٧٠: اى سرو ناز رونق بستان عالمى
شماره ٢٧١: گلى نازک ز گلزار معانى
شماره ٢٧٢: اى دل چه شد که خشک و تر غم بسوختى

حسین خوارزمی

آمارگیر وبلاگ