به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجد همگر

مجد همگررباعی هاشمارهٔ ۱۱۴: دل در برم از فراق دیوانه وش است

980عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دل در برم از فراق دیوانه وش است
جان در تنم از حادثه در کش مکش است
از شادی وقتی که به وصلت برسم
با اینهمه ناخوشی مرا وقت خوش است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۱۳: هم زلف سمن سای تو عنبر بیز است 2شمارهٔ ۱۱۴: دل در برم از فراق دیوانه وش است 3شمارهٔ ۱۱۵: وه وه که جفاهای تو بردن چه خوش اس ...4شمارهٔ ۱۱۶: پیوسته ز دیده در کنارم اشک است 5شمارهٔ ۱۱۷: بی باغ رخ تو عمر من بی برگ است 6شمارهٔ ۱۱۸: دریای سرشک دیده پرنم ماست 7شمارهٔ ۱۱۹: گفته ست یکی حکیم کامل حکم است 8شمارهٔ ۱۲۰: ماهی که هنوز در دل فاخر ماست 9شمارهٔ ۱۲۱: زین شور و شری که از غمت در سر ماس ...10شمارهٔ ۱۲۲: افسانه شهر قصه مشکل ماست 11شمارهٔ ۱۲۳: از حسرت چهره ایکه باغ دلم است 12شمارهٔ ۱۲۴: تا عشق تو همنشین دل ماست 13شمارهٔ ۱۲۵: یاد تو شب و روز قرین دل ماست 14شمارهٔ ۱۲۶: این ابر که چون حادثه پیوسته ماست 15شمارهٔ ۱۲۷: امشب شب برسر زدن و زاریم است 16شمارهٔ ۱۲۸: آن گوهر جان که در دریائی ماست 17شمارهٔ ۱۲۹: برخیز و بده باده چه جای سخن است 18شمارهٔ ۱۳۰: تا ظن نبری که عشق در نقصان است 19شمارهٔ ۱۳۱: دستی که هزار درد را درمان است 20شمارهٔ ۱۳۲: نه از تو مرا بخت ظفر یافتن است 21شمارهٔ ۱۳۳: زانجا که فریب طبع دلدار من است 22شمارهٔ ۱۳۴: دیدار تو شمع عالم افروز من است 23شمارهٔ ۱۳۵: عشق تو که مرهم دل ریش من است 24شمارهٔ ۱۳۶: کاری که زهجران تو در پیش من است 25شمارهٔ ۱۳۷: جای غمت این دل پریشان من است 26شمارهٔ ۱۳۸: بی بزم تو باده اشک خونین من است 27شمارهٔ ۱۳۹: رخشنده رخت ماه سخنگوی من است 28شمارهٔ ۱۴۰: با عشق کهن تازه بدن خوی من است 29شمارهٔ ۱۴۱: وقت گل می گون و می گلگون است 30شمارهٔ ۱۴۲: شاها رخ و رای دلگشایت چون است 31شمارهٔ ۱۴۳: غصنی سخنان تو چو جان شیرین است 32شمارهٔ ۱۴۴: دی گفت مرا دلت چرا غمگین است 33شمارهٔ ۱۴۵: با حکم خدائی که قضایش این است 34شمارهٔ ۱۴۶: از من گل و مل دلبر خرگاهی خواست 35شمارهٔ ۱۴۷: شیرین من آنکه رشک نقش چینی ست 36شمارهٔ ۱۴۸: آئینه جانم آن رخ فرخ تست 37شمارهٔ ۱۴۹: هم حور بهشت ناشکیبا از تست 38شمارهٔ ۱۵۰: تا بر دل بردبار بار غم تست 39شمارهٔ ۱۵۱: گر صدر دل است شاهراه غم تست 40شمارهٔ ۱۵۲: زین سیم و زر جهان که پیرامن تست 41شمارهٔ ۱۵۳: خود هیچ ندانی که که دلداده تست 42شمارهٔ ۱۵۴: ای دل نه چنانکه رسم شیدائی تست 43شمارهٔ ۱۵۵: هر چند که شد تیزی بازار تو سست 44شمارهٔ ۱۵۶: سیمرغ شهی گزید و خاموش نشست 45شمارهٔ ۱۵۷: ای نفس چو کشت عمر در خوشه نشست 46شمارهٔ ۱۵۸: جانا دل دیوانه دگر بند شکست 47شمارهٔ ۱۵۹: دلبر به جفا قلب دل ریش شکست 48شمارهٔ ۱۶۰: از عمر چه خوشتر است وصلت آنست 49شمارهٔ ۱۶۱: از فرقت چشمت آب چشمم خونست 50شمارهٔ ۱۶۲: هر دم غمم ای جهانفروز افزون است 51شمارهٔ ۱۶۳: ای سرو سهی تازه نهالت چونست 52شمارهٔ ۱۶۴: در عشق دلم فراق بهر افتاده ست 53شمارهٔ ۱۶۵: چشمم که سرشک را روائی داده ست 54شمارهٔ ۱۶۶: چون نیست ترا مهر و وفا در رگ و پو ...55شمارهٔ ۱۶۷: زان غم که به رویم آمد از کرده دوس ...56شمارهٔ ۱۶۸: در کار جهان نگر گرت تکیه بر اوست 57شمارهٔ ۱۶۹: در دیده و دل نقش تو از بسکه نکوست 58شمارهٔ ۱۷۰: عشقش که چو جان است نهان در رگ و پ ...59شمارهٔ ۱۷۱: ای دل سر همتم که چون چرخ فروست 60شمارهٔ ۱۷۲: قصاب که در گردن جان چنبر اوست 61شمارهٔ ۱۷۳: ایزد که جهان ساخته قدرت اوست 62شمارهٔ ۱۷۴: طاووس توام جلوه گر حسن تو دوست 63شمارهٔ ۱۷۵: من بودم و شمع و ساغر یک من و دوست 64شمارهٔ ۱۷۶: چشمم به جنازه تو چون درنگریست 65شمارهٔ ۱۷۷: شه می دهدم نوید هر لحظه دویست 66شمارهٔ ۱۷۸: در عالم سفله از بنی آدم کیست 67شمارهٔ ۱۷۹: در خواب غرور خلق بیداری نیست 68شمارهٔ ۱۸۰: گر کوتهی عمر ز بیدادگریست 69شمارهٔ ۱۸۱: ز اخلاق هر آنچه در بشر می بایست 70شمارهٔ ۱۸۲: از چرخ کبود بر دلم زنگاریست 71شمارهٔ ۱۸۳: هر روز زمانه را ز نو بازاریست 72شمارهٔ ۱۸۴: از مرگ تو مهر و ماه و انجم بگریست 73شمارهٔ ۱۸۵: با دل غم آن صنم بگفتم بگریست 74شمارهٔ ۱۸۶: چشم شب دوش اشک به دامن بگریست 75شمارهٔ ۱۸۷: کس نیست که از غمت به زاری نگریست 76شمارهٔ ۱۸۸: می آمد و دزدیده مرا می نگریست 77شمارهٔ ۱۸۹: چون گل به میان خار می باید زیست 78شمارهٔ ۱۹۰: چون دید که تن را به غمش تاب ورکی ...79شمارهٔ ۱۹۱: دیدار تو مونس همه ساله کیست 80شمارهٔ ۱۹۲: هستت خبر ای جان که خریدار تو کیست 81شمارهٔ ۱۹۳: چون دوستی تو اصل دشمن کامی ست 82شمارهٔ ۱۹۴: زلف تو که دل در شکنش زندانیست 83شمارهٔ ۱۹۵: در سینه دلم که گنج لعل کانیست 84شمارهٔ ۱۹۶: گیرم که به مهر ما دل گرمت نیست 85شمارهٔ ۱۹۷: چشمت که چنو زهره افسونگر نیست 86شمارهٔ ۱۹۸: در عشق چو من سوخته غمخور نیست 87شمارهٔ ۱۹۹: ای دل غمم از غم کسی کمتر نیست 88شمارهٔ ۲۰۰: بی روی تو عیش و کامرانی خوش نیست 89شمارهٔ ۲۰۱: گفتی که دلت بر تن و جان مشفق نیست 90شمارهٔ ۲۰۲: گرچه چو تو حق شناس در عالم نیست 91شمارهٔ ۲۰۳: در بزم شهان چو آب من روشن نیست 92شمارهٔ ۲۰۴: غم کشت مرا و غمگسار آگه نیست 93شمارهٔ ۲۰۵: دلبر ز دل ممتحنم آگه نیست 94شمارهٔ ۲۰۶: سر نیست که در قبضه فرمان تو نیست 95شمارهٔ ۲۰۷: خلوتگه جان جز شکن موی تو نیست 96شمارهٔ ۲۰۸: دلها ز جفاهای تو بی گردی نیست 97شمارهٔ ۲۰۹: دل نیست که از غمت در او دردی نیست 98شمارهٔ ۲۱۰: بی کلک تو آب روی منشوری نیست 99شمارهٔ ۲۱۱: از وصل توام امید بهروزی نیست 100شمارهٔ ۲۱۲: روزی نبود که با منت جنگی نیست 101شمارهٔ ۲۱۳: در عشق به از رندی و خودکامی نیست 102شمارهٔ ۲۱۴: شاها چو تو در سپهر دین ماهی نیست 103شمارهٔ ۲۱۵: نه اهل بهشتی تو بدین سیرت زشت 104شمارهٔ ۲۱۶: دی بگذشتم چو بیهشان بردر و دشت 105شمارهٔ ۲۱۷: گرکسری و قارون شوی ای باد به مشت 106شمارهٔ ۲۱۸: در کوی تو آب چشمم از سر بگذشت 107شمارهٔ ۲۱۹: در نامه تو قلم چو گردن بفراشت 108شمارهٔ ۲۲۰: دلبر به گه وداع چون رو برداشت 109شمارهٔ ۲۲۱: تقدیر و قضا ترا چو آزرم نداشت 110شمارهٔ ۲۲۲: وصلت بگذشت و دیده با نم بگذاشت 111شمارهٔ ۲۲۳: زان نقش که بر دلم خیال تو نگاشت 112شمارهٔ ۲۲۴: عمری به امید و آرزویت بگذشت 113شمارهٔ ۲۲۵: عمری که در این هجر جگر سوز گذشت 114شمارهٔ ۲۲۶: ای عارض تو نخست بنیاد بهشت 115شمارهٔ ۲۲۷: ای روی تو در جهان نمودار بهشت 116شمارهٔ ۲۲۸: خاکی ز زمین که عطف دامانت برفت 117شمارهٔ ۲۲۹: از روزن خیمه گفت ماهم به نهفت 118شمارهٔ ۲۳۰: تا درد تو شد با دل حیرانم جفت 119شمارهٔ ۲۳۱: ای خاک ز درد دل نمی یارم گفت 120شمارهٔ ۲۳۲: با دل سخن خویش بگفتم به نهفت 121شمارهٔ ۲۳۳: عمری دلم اندر پی وصل تو شتافت 122شمارهٔ ۲۳۴: سرویست قدش ولیک روی از من تافت 123شمارهٔ ۲۳۵: دل در پی کام یکدم آرام نیافت 124شمارهٔ ۲۳۶: جان گر ز غمت با دل پرتاب برفت 125شمارهٔ ۲۳۷: دردا که دل عاقلم از دست برفت 126شمارهٔ ۲۳۸: دل با تو بسی به جان بکوشید و برفت 127شمارهٔ ۲۳۹: چون سوز توام در این دل ریش گرفت 128شمارهٔ ۲۴۰: عهدت حق صحبت و نشستم نگرفت 129شمارهٔ ۲۴۱: از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت 130شمارهٔ ۲۴۲: دی بر سر ره چو دلستانم می رفت 131شمارهٔ ۲۴۳: دی شاه بتان با رخ رنگین می رفت 132شمارهٔ ۲۴۴: چشمت کم ما گرفت بیگانه صفت 133شمارهٔ ۲۴۵: با تو سخنی که بی زبان جانم گفت 134شمارهٔ ۲۴۶: رفتم به سفر چو بود دوری کامت 135شمارهٔ ۲۴۷: بس بار بلا به جان کشیدم ز غمت 136شمارهٔ ۲۴۸: ای من به فدای آن تن چون سمنت 137شمارهٔ ۲۴۹: بشکست دلم زان دل چون سندانت 138شمارهٔ ۲۵۰: ای دور فلک نتیجه دورانت 139شمارهٔ ۲۵۱: یکچند به آوازه بدم مفتونت 140شمارهٔ ۲۵۲: ای خصم مدان رفتنش ا زنفرینت 141شمارهٔ ۲۵۳: ای رشک بنفشه سنبل پرچینت 142شمارهٔ ۲۵۴: نه سیم که جائی طلبم در کویت 143شمارهٔ ۲۵۵: نه برگ که خیمه ای زنم پهلویت 144شمارهٔ ۲۵۶: نه دست که گیرم شکنی از مویت 145شمارهٔ ۲۵۷: افکند مرا گردش دهر ازکویت 146شمارهٔ ۲۵۸: خورشید نخواهم که ببیند رویت 147شمارهٔ ۲۵۹: زلفت ستمی بر رخ سیمین ای کاج 148شمارهٔ ۲۶۰: چونان نکند بخت از آن طایفه کوچ 149شمارهٔ ۲۶۱: جانا سر زلفت ز پس و پشت مپیچ 150شمارهٔ ۲۶۲: رحم آر بر این سوخته باخته روح 151شمارهٔ ۲۶۳: اقبال همائی ست در این کاخ فراخ 152شمارهٔ ۲۶۴: ایام همین دماغ تو بنشاند 153شمارهٔ ۲۶۵: از آتش و آب دل و جانم فریاد 154شمارهٔ ۲۶۶: در توس شدم ز خاک فردوسی شاد 155شمارهٔ ۲۶۷: بادی که بدی همدم آن حور نژاد 156شمارهٔ ۲۶۸: ای باد که جان فدای پیغام تو باد 157شمارهٔ ۲۶۹: جز عنبر زلف هیچ لالات مباد 158شمارهٔ ۲۷۰: ای دل چو تو کس فتنه و شردوست مباد 159شمارهٔ ۲۷۱: دل جز بر تیر غمت آماج مباد 160شمارهٔ ۲۷۲: دل بی هوس تو ای دل افروز مباد 161شمارهٔ ۲۷۳: در بزم تو شمع طرب افروخته باد 162شمارهٔ ۲۷۴: اقبال غلام بخت پیروز تو باد 163شمارهٔ ۲۷۵: ای دل ز گلی که جفت صد خار افتاد 164شمارهٔ ۲۷۶: ایزد چو وفا و مهرجوئیت نداد 165شمارهٔ ۲۷۷: گیرم که مرا خدمت تو شاهی داد 166شمارهٔ ۲۷۸: گفتم که دل از تو در دمی شاد رساد 167شمارهٔ ۲۷۹: ازدرد منت گرد به دامن مرساد 168شمارهٔ ۲۸۰: از جور تو هیچ خسته نفرین مکناد 169شمارهٔ ۲۸۱: این رسم نگر که دهر پرشور نهاد 170شمارهٔ ۲۸۲: گردون که لطف در تن پاک تو نهاد 171شمارهٔ ۲۸۳: ترسا بچه ایکه باج از ارمن بستد 172شمارهٔ ۲۸۴: هر دل که در آن زلف چو شستت افتد 173شمارهٔ ۲۸۵: گر یک نظرت بر من حیران افتد 174شمارهٔ ۲۸۶: از حادثه هر کجا که بندی افتد 175شمارهٔ ۲۸۷: هر سفله که همرنگ اماجد گردد 176شمارهٔ ۲۸۸: آن روز که جان جفت کشاکش گردد 177شمارهٔ ۲۸۹: وقتی که چمن به کام بلبل گردد 178شمارهٔ ۲۹۰: هر سر که تو را بر خط فرمان گردد 179شمارهٔ ۲۹۱: بی نام تو نقش سکه وارون گردد 180شمارهٔ ۲۹۲: از بسکه ز گریه نامه تر می گردد 181شمارهٔ ۲۹۳: با دل گفتم که یار بر می گردد 182شمارهٔ ۲۹۴: تو می گذری و بر دلم می گذرد 183شمارهٔ ۲۹۵: آنچ از غم تو بر سر من می گذرد 184شمارهٔ ۲۹۶: عهدی کرده ست این فلک بیهده گرد 185شمارهٔ ۲۹۷: غیرت برم از زبان چو نام تو برد 186شمارهٔ ۲۹۸: گرچه ز جفای تو بسی دیدم درد 187شمارهٔ ۲۹۹: ظلمی ست بر آن دیده که در تو نگرد 188شمارهٔ ۳۰۰: نه پایم ازین پس ره کویت سپرد 189شمارهٔ ۳۰۱: گفتی دل دیوانه تو را شیدا کرد؟190شمارهٔ ۳۰۲: چون دست اجل تخته برهان بسترد 191شمارهٔ ۳۰۳: مرگ تو بر آورد ز ایوانم گرد 192شمارهٔ ۳۰۴: گفتم چو دلم لابه گری پیش آرد 193شمارهٔ ۳۰۵: هرگز نکنی میل و دلت نگذارد 194شمارهٔ ۳۰۶: آن درد که کوه را خروشان دارد 195شمارهٔ ۳۰۷: زلف تو که خون ریختن آئین دارد 196شمارهٔ ۳۰۸: با خوت که آدمی سرشتی دارد 197شمارهٔ ۳۰۹: گر چه دلم از جور تو داغی دارد 198شمارهٔ ۳۱۰: از وصل رخت هر که نشانی دارد 199شمارهٔ ۳۱۱: نه دل ز غمت ذوق جوانی دارد 200شمارهٔ ۳۱۲: دلدار ز سینه زنگ غم می سترد 201شمارهٔ ۳۱۳: ترسم که به گریه دیده آبم ببرد 202شمارهٔ ۳۱۴: چون بر دل موری ز تو ننشیند گرد 203شمارهٔ ۳۱۵: تا کی عمرت به خودپرستی گذرد 204شمارهٔ ۳۱۶: در عشق تو عمرم به ستم می گذرد 205شمارهٔ ۳۱۷: سودای تو تا در سر من ماوا کرد 206شمارهٔ ۳۱۸: گر چاره این تنگدلی باید کرد 207شمارهٔ ۳۱۹: عشق تو به شوریده سری فاشم کرد 208شمارهٔ ۳۲۰: محرم بدم و جور تو محرومم کرد 209شمارهٔ ۳۲۱: انگار که راز دل نهان دانم کرد 210شمارهٔ ۳۲۲: جانا غم دوری تو با ما آن کرد 211شمارهٔ ۳۲۳: با هجر چنان حریف خو نتوان کرد 212شمارهٔ ۳۲۴: کم نال دلا اگر شهت یاد نکرد 213شمارهٔ ۳۲۵: بر سنگدلت ناله و دم کار نکرد 214شمارهٔ ۳۲۶: دل با تو و صبر سازگاری که نکرد 215شمارهٔ ۳۲۷: سودای تو آتش دلم افزون کرد 216شمارهٔ ۳۲۸: قصه چه کنم که اشتیاق تو چه کرد 217شمارهٔ ۳۲۹: بر بام بدیدمش که جولان می کرد 218شمارهٔ ۳۳۰: ای دل اگر آغاز به می خواهی کرد 219شمارهٔ ۳۳۱: برهان که به مرگ خوب ناگاه بمرد 220شمارهٔ ۳۳۲: آن دد که چو دمنه در کمینگاه بمرد 221شمارهٔ ۳۳۳: دل بین که مرا غم که مهمان آورد 222شمارهٔ ۳۳۴: عشق آمد و بر دلم شبیخون آورد 223شمارهٔ ۳۳۵: تا هست غمت غمی دگر نتوان خورد 224شمارهٔ ۳۳۶: نپسندم کایزد به گناهت گیرد 225شمارهٔ ۳۳۷: گر سرو قد خوشت به بر در گیرد 226شمارهٔ ۳۳۸: هر شب سپه غم تو راهم گیرد 227شمارهٔ ۳۳۹: مگذار که کار دل قراری گیرد 228شمارهٔ ۳۴۰: نه در تو فغان و یاربم می گیرد 229شمارهٔ ۳۴۱: لافی ز تو پیش کس نمی یارم زد 230شمارهٔ ۳۴۲: دم بی رخ یار نازنین نتوان زد 231شمارهٔ ۳۴۳: بی بزم تو چشم جام می خون ریزد 232شمارهٔ ۳۴۴: آن روز که آوازه محشر خیزد 233شمارهٔ ۳۴۵: در هجر تو گر جان ز تنم برخیزد 234شمارهٔ ۳۴۶: شاها کرمت از پی آن برخیزد 235شمارهٔ ۳۴۷: اول سخنم چو از زبان برخیزد 236شمارهٔ ۳۴۸: گل کیست که در رونق خد تو رسد 237شمارهٔ ۳۴۹: گوئی که لبم بر لب نوش تو رسد 238شمارهٔ ۳۵۰: از عشق چو بر جوان ملامت باشد 239شمارهٔ ۳۵۱: تا گوش بود سوی سلامت باشد 240شمارهٔ ۳۵۲: گر بر سر گل تاج مکلل باشد 241شمارهٔ ۳۵۳: بشنو لغزی که سخت موزون باشد 242شمارهٔ ۳۵۴: گفتم شبه ار سفته بود به باشد 243شمارهٔ ۳۵۵: تا میل دلت به کین پرستی باشد 244شمارهٔ ۳۵۶: نه مهر تو از دلم به در خواهد شد 245شمارهٔ ۳۵۷: گردون که بدیهاش جوی کاست نشد 246شمارهٔ ۳۵۸: کو جان که ز بیداد فلک خسته نشد 247شمارهٔ ۳۵۹: در دل نفسی یاد تو گردیده نشد 248شمارهٔ ۳۶۰: یارم به تفرج چمن بیرون شد 249شمارهٔ ۳۶۱: بر تو به جوانی دلم من مفتون شد 250شمارهٔ ۳۶۲: بر نام تو چون نام رهی املی شد 251شمارهٔ ۳۶۳: از بسکه رخ نامه به خون تر می شد 252شمارهٔ ۳۶۴: بر یاد رخ و قد تو ای سرو بلند 253شمارهٔ ۳۶۵: غصنی چو فروع شرع را سایه فکند 254شمارهٔ ۳۶۶: گر برسر آتشم نشانی چو سپند 255شمارهٔ ۳۶۷: پستم کردی به محنت ای چرخ بلند 256شمارهٔ ۳۶۸: گریانم از اندوه و عدو بر من چند 257شمارهٔ ۳۶۹: ای شاه چگونه ای در آن خاک نژند 258شمارهٔ ۳۷۰: ای همچو سلیمانت سر و تاج بلند 259شمارهٔ ۳۷۱: ایزد چو نهان من و تو می داند 260شمارهٔ ۳۷۲: در جعبه روزگار یک تیر نماند 261شمارهٔ ۳۷۳: گر خواب خوش است عق مرگش خواند 262شمارهٔ ۳۷۴: عهدی دارد جهان که تا بتواند 263شمارهٔ ۳۷۵: در دیده ز گلزار رخت خار بماند 264شمارهٔ ۳۷۶: گلبرگ به روی چون بهارت ماند 265شمارهٔ ۳۷۷: نه ابر به چشم اشکبارم ماند 266شمارهٔ ۳۷۸: در دیده به جز اشک به دامن بنماند 267شمارهٔ ۳۷۹: ای نفس چو برگ کامرانیت نماند 268شمارهٔ ۳۸۰: ای دل چو شه ستوده آثار نماند 269شمارهٔ ۳۸۱: گیرم که وفا و عهد را نام نماند 270شمارهٔ ۳۸۲: جانا رمقی در دل شوریده نماند 271شمارهٔ ۳۸۳: خورشید بماناد اگر سایه نماند 272شمارهٔ ۳۸۴: گردون سیه دل که به کاسی ماند 273شمارهٔ ۳۸۵: تا گرد گلت سنبل تر کاشته اند 274شمارهٔ ۳۸۶: زان قصه دردم که یکی یار نخواند 275شمارهٔ ۳۸۷: اشک و دل خونین شده با هم یارند 276شمارهٔ ۳۸۸: خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند 277شمارهٔ ۳۸۹: مشتاقانت ز عافیت مهجورند 278شمارهٔ ۳۹۰: هرگز دل من یکدم بی غم نزند 279شمارهٔ ۳۹۱: آنانکه چهان کنند و مردم سوزند 280شمارهٔ ۳۹۲: یک چند نبودم ز وصالت خرسند 281شمارهٔ ۳۹۳: هر شب که مرا درد تو بیدار کند 282شمارهٔ ۳۹۴: والله که گر دل مرا خوش نکند 283شمارهٔ ۳۹۵: با من سگ گنجه پنجه در پنجه کند 284شمارهٔ ۳۹۶: گفتم که تو را ماه فلک می خوانند 285شمارهٔ ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند 286شمارهٔ ۳۹۸: آنم چو نمی دهی که مستان خواهند 287شمارهٔ ۳۹۹: فردا چو حساب من مسکین خواهند 288شمارهٔ ۴۰۰: از خاک چو رخت من بر افلاک نهند 289شمارهٔ ۴۰۱: چشم ارتن خویش غرقه در خون بیند 290شمارهٔ ۴۰۲: مسکین دلم از هجر تو آن می بیند 291شمارهٔ ۴۰۳: گر خسته دلی شبی به غم بنشیند 292شمارهٔ ۴۰۴: ای دل هوست به گفتگو ننشیند 293شمارهٔ ۴۰۵: گه گریه ز مهرت آشنائی بدهد 294شمارهٔ ۴۰۶: تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد 295شمارهٔ ۴۰۷: گفتم به یکی کله که خاکش فرسود 296شمارهٔ ۴۰۸: ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود 297شمارهٔ ۴۰۹: تا هجر تو داغ دل ریشم فرمود 298شمارهٔ ۴۱۰: آن دل که به دوری تو خرسند بود 299شمارهٔ ۴۱۱: روزی که ز عشق من ملالت نبود 300شمارهٔ ۴۱۲: می جز ز کف تو نوش لب خوش نبود 301شمارهٔ ۴۱۳: ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود 302شمارهٔ ۴۱۴: شاها فلک از در فسوس تو بود 303شمارهٔ ۴۱۵: تا جان دارم غمت ز جانم نرود 304شمارهٔ ۴۱۶: درد تو ز دل به داغ هجران نرود 305شمارهٔ ۴۱۷: ای نفس اگر خاک تو بر باد شود 306شمارهٔ ۴۱۸: در چشم سپهر سرمه شرم شود 307شمارهٔ ۴۱۹: ماهی که به مهرش دل خور گرم شود 308شمارهٔ ۴۲۰: کاری فلکا از تو میسر نشود 309شمارهٔ ۴۲۱: از خوی بدت که هیچ بهتر نشود 310شمارهٔ ۴۲۲: هرگز هوست زین دل مستم نشود 311شمارهٔ ۴۲۳: هرگز ز تو میل و آرزویم نشود 312شمارهٔ ۴۲۴: ریش دل من به هجر تو به نشود 313شمارهٔ ۴۲۵: خون گر ز لقب تاشی ات آگاه شود 314شمارهٔ ۴۲۶: با هر که دلم به مهر پیوسته شود 315شمارهٔ ۴۲۷: حاشا که به بوسه خالت آلوده شود 316شمارهٔ ۴۲۸: تا سوسن آزاد زبان در تو کشید 317شمارهٔ ۴۲۹: زان سیم وزری که در دم گاز آید 318شمارهٔ ۴۳۰: شبها که دلم بی تو به فریاد آید 319شمارهٔ ۴۳۱: هر باد که از جانب بغداد آید 320شمارهٔ ۴۳۲: گر بر دلم از جور تو صد تیر آید 321شمارهٔ ۴۳۳: ابروی ترا ز ماه نو ننگ آید 322شمارهٔ ۴۳۴: از لطف تو قد سرو را حال آید 323شمارهٔ ۴۳۵: نه کار به آب دیده بر می آید 324شمارهٔ ۴۳۶: در نامه ز بس غم که به هر می آید 325شمارهٔ ۴۳۷: چون یاد ز یار دلکشم می آید 326شمارهٔ ۴۳۸: هر شب چو رهی زبون زغم می آید 327شمارهٔ ۴۳۹: گل آب شد از شرم چو روی تو بدید 328شمارهٔ ۴۴۰: دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید 329شمارهٔ ۴۴۱: گر روی تو را چو آینه بتوان دید 330شمارهٔ ۴۴۲: گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید 331شمارهٔ ۴۴۳: در ماتم شمس از شفق خون بچکید 332شمارهٔ ۴۴۴: دیدمش خوی از گل ترش می بارید 333شمارهٔ ۴۴۵: از بهر خدا به چشم جانش نگرید 334شمارهٔ ۴۴۶: یار از پی کار مشکلم می گرید 335شمارهٔ ۴۴۷: شمعی که ز سوز دل حزین می گرید 336شمارهٔ ۴۴۸: تا جان دارم دلم به کویت پوید 337شمارهٔ ۴۴۹: از جور تو دلبر ز دلم نیست خبر 338شمارهٔ ۴۵۰: از قطره آب رخنه گردد مرمر 339شمارهٔ ۴۵۱: نه صبر که تا به صلح باز آید یار 340شمارهٔ ۴۵۲: چشمی دارم چو ابر دی گوهر بار 341شمارهٔ ۴۵۳: بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار 342شمارهٔ ۴۵۴: بر سر مزن آن دست بلورین زنهار 343شمارهٔ ۴۵۵: اندیشه عشقت دم سرد آرد بار 344شمارهٔ ۴۵۶: ای دوست تو غم با من غمساز گذار 345شمارهٔ ۴۵۷: آزرده مکن دل از من ای مه زنهار 346شمارهٔ ۴۵۸: هر شب چو وزد بر دل من باد سحر 347شمارهٔ ۴۵۹: هر صبح شوم به خلوت آباد سحر 348شمارهٔ ۴۶۰: بر ما رقم خطا کشیدی آخر 349شمارهٔ ۴۶۱: عشق آمد و تازه کرد ریشم دیگر 350شمارهٔ ۴۶۲: ای نام من از عشق تو دیوانه شهر 351شمارهٔ ۴۶۳: حالیست عجب با توام ای طیره حور 352شمارهٔ ۴۶۴: آخر ز من ای عهد شکن یادآور 353شمارهٔ ۴۶۵: ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر 354شمارهٔ ۴۶۶: ای چون تو جوان نبوده در عالم پیر 355شمارهٔ ۴۶۷: یارب غم دلبر ز روانم برگیر 356شمارهٔ ۴۶۸: در کینه به جان بکوش و رک باز مگیر 357شمارهٔ ۴۶۹: با جوز عروس حجله بستند و سریر 358شمارهٔ ۴۷۰: زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز 359شمارهٔ ۴۷۱: ازبیخوابی در دل شبهای دراز 360شمارهٔ ۴۷۲: یکدم نشوی با من مسکین دمساز 361شمارهٔ ۴۷۳: برقی بودی که جستی ای مایه ناز 362شمارهٔ ۴۷۴: تا کی بود این فریب و مکر ای بد سا ...363شمارهٔ ۴۷۵: چون رشته تنم به تاب هجران مگذار 364شمارهٔ ۴۷۶: چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز 365شمارهٔ ۴۷۷: نومید بدم ز دیدنت عمر دراز 366شمارهٔ ۴۷۸: شمعم که ز دوری تو ای مایه ناز 367شمارهٔ ۴۷۹: شد جان عطا ز اوج گردون به فراز 368شمارهٔ ۴۸۰: آغاز غم تو ماجرائیست دراز 369شمارهٔ ۴۸۱: گفتم ای اجل با تو ستیزد هرگز 370شمارهٔ ۴۸۲: شمعم که ز دوری تو ای جان افروز 371شمارهٔ ۴۸۳: دل می گسلد ز عشق زنجیر هنوز 372شمارهٔ ۴۸۴: در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز 373شمارهٔ ۴۸۵: ای دوست در آن شکایتی یانه هنوز 374شمارهٔ ۴۸۶: ای دوست ز دوست تا توانی مگریز 375شمارهٔ ۴۸۷: ای نفس مزن به جور و بیداد نفس 376شمارهٔ ۴۸۸: جانا شکری زان لب شیرینم بس 377شمارهٔ ۴۸۹: در عشق خیال تو مرا محرم بس 378شمارهٔ ۴۹۰: ای صبح رخ از سوز شب تار بترس 379شمارهٔ ۴۹۱: گفتم به تو از ناله درویش بترس 380شمارهٔ ۴۹۲: درمان چو نجوئیم به دل درد مباش 381شمارهٔ ۴۹۳: ای تن ز شب دراز دلسوز مباش 382شمارهٔ ۴۹۴: گر عاشقی انده کش هجران می باش 383شمارهٔ ۴۹۵: یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش 384شمارهٔ ۴۹۶: سبحان لله قد و خط و رخسارش 385شمارهٔ ۴۹۷: سوگند به خاک قامت چالاکش 386شمارهٔ ۴۹۸: دلخسته ام از شنیدن احوالش 387شمارهٔ ۴۹۹: شمعی که ازوست عیش می خوران خوش 388شمارهٔ ۵۰۰: ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش 389شمارهٔ ۵۰۱: ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش 390شمارهٔ ۵۰۲: سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش 391شمارهٔ ۵۰۳: خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش 392شمارهٔ ۵۰۴: ای روی تو آراسته بی آرایش 393شمارهٔ ۵۰۵: ای جور تو از صبر من غمگین بیش 394شمارهٔ ۵۰۶: اکنون که تهی ست منزل من ز نشاط 395شمارهٔ ۵۰۷: از آتش دل شدم شب افروز چو شمع 396شمارهٔ ۵۰۸: جانا رخ من زرد شدا ز گرد فراق 397شمارهٔ ۵۰۹: خون کرد دلم را چو دل لاله فراق 398شمارهٔ ۵۱۰: عهد من دل شکسته زینگونه سبک 399شمارهٔ ۵۱۱: از نظم تباه دل نمی داری تنگ 400شمارهٔ ۵۱۲: ای سنگدل ار کوه ثباتی و درنگ 401شمارهٔ ۵۱۳: دلهاست ز چشم و دهن تنگ تو تنگ 402شمارهٔ ۵۱۴: نه عمر عزیز داد یک راحت دل 403شمارهٔ ۵۱۵: ره جوی و مکن تکیه بر این منزل گل 404شمارهٔ ۵۱۶: هرگز ز تو نگلسم محال است محال 405شمارهٔ ۵۱۷: ای یار چو اندیشه و مونس چو خیال 406شمارهٔ ۵۱۸: گشتم ز جفای فلک و گردش سال 407شمارهٔ ۵۱۹: رسوا شدم از دیده و شیدا از دل 408شمارهٔ ۵۲۰: ای کرده پر از خاک جفا مفرش دل 409شمارهٔ ۵۲۱: در عشق توام نه صبر برخاست نه دل 410شمارهٔ ۵۲۲: برخیز که غنچه در قماط است ای دل 411شمارهٔ ۵۲۳: این عمر کز و هست ملالی حاصل 412شمارهٔ ۵۲۴: آنکو رقم قضا بزد پیش از عقل 413شمارهٔ ۵۲۵: از عشق عنا یافتم از مهر الم 414شمارهٔ ۵۲۶: این کوزه که پر آب حیات است مدام 415شمارهٔ ۵۲۷: هر آه که من به صبحگاهی زده ام 416شمارهٔ ۵۲۸: من نیستم آن کسی که هستی طلبم 417شمارهٔ ۵۲۹: دوش از تو چو ناامید برگردیدم 418شمارهٔ ۵۳۰: هر چند که در تو بیشتر می نگرم 419شمارهٔ ۵۳۱: گفتی که به فریاد رسی یکبارم 420شمارهٔ ۵۳۲: دی گفت ز روی آزمون دلدارم 421شمارهٔ ۵۳۳: تا چند دریغ قلم رانده خورم 422شمارهٔ ۵۳۴: بر من چو گذر کند بت کشمیرم 423شمارهٔ ۵۳۵: نز روزه فرض و مستحب می ترسم 424شمارهٔ ۵۳۶: تا چند جفای این غم آباد کشم 425شمارهٔ ۵۳۷: زین دام بلا که در وی افتاد دلم 426شمارهٔ ۵۳۸: از بسکه رسد زخم غمت سوی دلم 427شمارهٔ ۵۳۹: شمعم که ز تست جانم ای جانانم 428شمارهٔ ۵۴۰: ترسم که شبی سحر دعائی بکنم 429شمارهٔ ۵۴۱: هجر تو تباه کرد حالم چکنم 430شمارهٔ ۵۴۲: در از لب گوهر شکنش می خواهم 431شمارهٔ ۵۴۳: هنگام وداع تا به منزل رفتیم 432شمارهٔ ۵۴۴: ما گرچه به نطق طوطی خوش نفسیم 433شمارهٔ ۵۴۵: ای چرخ ز گردش تو خرسند نیم 434شمارهٔ ۵۴۶: هر شب چو شباهنگ بگرید با من 435شمارهٔ ۵۴۷: در عشق تو کس تاب نیارد جز من 436شمارهٔ ۵۴۸: نه کارگر است چاره سازی با تو 437شمارهٔ ۵۴۹: آمد بنشست، گفت برخیز و برو!438شمارهٔ ۵۵۰: ما را نبود دلی که کار آید ازو 439شمارهٔ ۵۵۱: جانکاه منی و دل فزای همه ای 440شمارهٔ ۵۵۲: ای دل ز می غرور مستی تا کی 441شمارهٔ ۵۵۳: از سادگی و سلیمی و مسکینی 442شمارهٔ ۵۵۴: هر دم ز من دلشده بیزار شوی 443شمارهٔ ۵۵۵: نه عشق شنیده ام بدین رسوائی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ