به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجد همگر

مجد همگررباعی هاشمارهٔ ۳۴۷: اول سخنم چو از زبان برخیزد

830عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

اول سخنم چو از زبان برخیزد
واول حرفم چو از بیان برخیزد
یا نام تو یا نامه به نام تو بود
گر برسرم از تیغ جهان برخیزد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۴۶: شاها کرمت از پی آن برخیزد 2شمارهٔ ۳۴۷: اول سخنم چو از زبان برخیزد 3شمارهٔ ۳۴۸: گل کیست که در رونق خد تو رسد 4شمارهٔ ۳۴۹: گوئی که لبم بر لب نوش تو رسد 5شمارهٔ ۳۵۰: از عشق چو بر جوان ملامت باشد 6شمارهٔ ۳۵۱: تا گوش بود سوی سلامت باشد 7شمارهٔ ۳۵۲: گر بر سر گل تاج مکلل باشد 8شمارهٔ ۳۵۳: بشنو لغزی که سخت موزون باشد 9شمارهٔ ۳۵۴: گفتم شبه ار سفته بود به باشد 10شمارهٔ ۳۵۵: تا میل دلت به کین پرستی باشد 11شمارهٔ ۳۵۶: نه مهر تو از دلم به در خواهد شد 12شمارهٔ ۳۵۷: گردون که بدیهاش جوی کاست نشد 13شمارهٔ ۳۵۸: کو جان که ز بیداد فلک خسته نشد 14شمارهٔ ۳۵۹: در دل نفسی یاد تو گردیده نشد 15شمارهٔ ۳۶۰: یارم به تفرج چمن بیرون شد 16شمارهٔ ۳۶۱: بر تو به جوانی دلم من مفتون شد 17شمارهٔ ۳۶۲: بر نام تو چون نام رهی املی شد 18شمارهٔ ۳۶۳: از بسکه رخ نامه به خون تر می شد 19شمارهٔ ۳۶۴: بر یاد رخ و قد تو ای سرو بلند 20شمارهٔ ۳۶۵: غصنی چو فروع شرع را سایه فکند 21شمارهٔ ۳۶۶: گر برسر آتشم نشانی چو سپند 22شمارهٔ ۳۶۷: پستم کردی به محنت ای چرخ بلند 23شمارهٔ ۳۶۸: گریانم از اندوه و عدو بر من چند 24شمارهٔ ۳۶۹: ای شاه چگونه ای در آن خاک نژند 25شمارهٔ ۳۷۰: ای همچو سلیمانت سر و تاج بلند 26شمارهٔ ۳۷۱: ایزد چو نهان من و تو می داند 27شمارهٔ ۳۷۲: در جعبه روزگار یک تیر نماند 28شمارهٔ ۳۷۳: گر خواب خوش است عق مرگش خواند 29شمارهٔ ۳۷۴: عهدی دارد جهان که تا بتواند 30شمارهٔ ۳۷۵: در دیده ز گلزار رخت خار بماند 31شمارهٔ ۳۷۶: گلبرگ به روی چون بهارت ماند 32شمارهٔ ۳۷۷: نه ابر به چشم اشکبارم ماند 33شمارهٔ ۳۷۸: در دیده به جز اشک به دامن بنماند 34شمارهٔ ۳۷۹: ای نفس چو برگ کامرانیت نماند 35شمارهٔ ۳۸۰: ای دل چو شه ستوده آثار نماند 36شمارهٔ ۳۸۱: گیرم که وفا و عهد را نام نماند 37شمارهٔ ۳۸۲: جانا رمقی در دل شوریده نماند 38شمارهٔ ۳۸۳: خورشید بماناد اگر سایه نماند 39شمارهٔ ۳۸۴: گردون سیه دل که به کاسی ماند 40شمارهٔ ۳۸۵: تا گرد گلت سنبل تر کاشته اند 41شمارهٔ ۳۸۶: زان قصه دردم که یکی یار نخواند 42شمارهٔ ۳۸۷: اشک و دل خونین شده با هم یارند 43شمارهٔ ۳۸۸: خورشید و مه ار برت زمین بوس آرند 44شمارهٔ ۳۸۹: مشتاقانت ز عافیت مهجورند 45شمارهٔ ۳۹۰: هرگز دل من یکدم بی غم نزند 46شمارهٔ ۳۹۱: آنانکه چهان کنند و مردم سوزند 47شمارهٔ ۳۹۲: یک چند نبودم ز وصالت خرسند 48شمارهٔ ۳۹۳: هر شب که مرا درد تو بیدار کند 49شمارهٔ ۳۹۴: والله که گر دل مرا خوش نکند 50شمارهٔ ۳۹۵: با من سگ گنجه پنجه در پنجه کند 51شمارهٔ ۳۹۶: گفتم که تو را ماه فلک می خوانند 52شمارهٔ ۳۹۷: مگذار که اغیار به راهت بینند 53شمارهٔ ۳۹۸: آنم چو نمی دهی که مستان خواهند 54شمارهٔ ۳۹۹: فردا چو حساب من مسکین خواهند 55شمارهٔ ۴۰۰: از خاک چو رخت من بر افلاک نهند 56شمارهٔ ۴۰۱: چشم ارتن خویش غرقه در خون بیند 57شمارهٔ ۴۰۲: مسکین دلم از هجر تو آن می بیند 58شمارهٔ ۴۰۳: گر خسته دلی شبی به غم بنشیند 59شمارهٔ ۴۰۴: ای دل هوست به گفتگو ننشیند 60شمارهٔ ۴۰۵: گه گریه ز مهرت آشنائی بدهد 61شمارهٔ ۴۰۶: تا چرخ زمین را مدد از خور ندهد 62شمارهٔ ۴۰۷: گفتم به یکی کله که خاکش فرسود 63شمارهٔ ۴۰۸: ظلم است کز اوست عقل و دین ناخشنود 64شمارهٔ ۴۰۹: تا هجر تو داغ دل ریشم فرمود 65شمارهٔ ۴۱۰: آن دل که به دوری تو خرسند بود 66شمارهٔ ۴۱۱: روزی که ز عشق من ملالت نبود 67شمارهٔ ۴۱۲: می جز ز کف تو نوش لب خوش نبود 68شمارهٔ ۴۱۳: ایزد چو به قهر دوزخت تافته بود 69شمارهٔ ۴۱۴: شاها فلک از در فسوس تو بود 70شمارهٔ ۴۱۵: تا جان دارم غمت ز جانم نرود 71شمارهٔ ۴۱۶: درد تو ز دل به داغ هجران نرود 72شمارهٔ ۴۱۷: ای نفس اگر خاک تو بر باد شود 73شمارهٔ ۴۱۸: در چشم سپهر سرمه شرم شود 74شمارهٔ ۴۱۹: ماهی که به مهرش دل خور گرم شود 75شمارهٔ ۴۲۰: کاری فلکا از تو میسر نشود 76شمارهٔ ۴۲۱: از خوی بدت که هیچ بهتر نشود 77شمارهٔ ۴۲۲: هرگز هوست زین دل مستم نشود 78شمارهٔ ۴۲۳: هرگز ز تو میل و آرزویم نشود 79شمارهٔ ۴۲۴: ریش دل من به هجر تو به نشود 80شمارهٔ ۴۲۵: خون گر ز لقب تاشی ات آگاه شود 81شمارهٔ ۴۲۶: با هر که دلم به مهر پیوسته شود 82شمارهٔ ۴۲۷: حاشا که به بوسه خالت آلوده شود 83شمارهٔ ۴۲۸: تا سوسن آزاد زبان در تو کشید 84شمارهٔ ۴۲۹: زان سیم وزری که در دم گاز آید 85شمارهٔ ۴۳۰: شبها که دلم بی تو به فریاد آید 86شمارهٔ ۴۳۱: هر باد که از جانب بغداد آید 87شمارهٔ ۴۳۲: گر بر دلم از جور تو صد تیر آید 88شمارهٔ ۴۳۳: ابروی ترا ز ماه نو ننگ آید 89شمارهٔ ۴۳۴: از لطف تو قد سرو را حال آید 90شمارهٔ ۴۳۵: نه کار به آب دیده بر می آید 91شمارهٔ ۴۳۶: در نامه ز بس غم که به هر می آید 92شمارهٔ ۴۳۷: چون یاد ز یار دلکشم می آید 93شمارهٔ ۴۳۸: هر شب چو رهی زبون زغم می آید 94شمارهٔ ۴۳۹: گل آب شد از شرم چو روی تو بدید 95شمارهٔ ۴۴۰: دی گفت نهفته رخ چو در راهم دید 96شمارهٔ ۴۴۱: گر روی تو را چو آینه بتوان دید 97شمارهٔ ۴۴۲: گر دون ز تو هیچ راز مستور ندید 98شمارهٔ ۴۴۳: در ماتم شمس از شفق خون بچکید 99شمارهٔ ۴۴۴: دیدمش خوی از گل ترش می بارید 100شمارهٔ ۴۴۵: از بهر خدا به چشم جانش نگرید 101شمارهٔ ۴۴۶: یار از پی کار مشکلم می گرید 102شمارهٔ ۴۴۷: شمعی که ز سوز دل حزین می گرید 103شمارهٔ ۴۴۸: تا جان دارم دلم به کویت پوید 104شمارهٔ ۴۴۹: از جور تو دلبر ز دلم نیست خبر 105شمارهٔ ۴۵۰: از قطره آب رخنه گردد مرمر 106شمارهٔ ۴۵۱: نه صبر که تا به صلح باز آید یار 107شمارهٔ ۴۵۲: چشمی دارم چو ابر دی گوهر بار 108شمارهٔ ۴۵۳: بی وصل تو جان نخواهم ای زیبا یار 109شمارهٔ ۴۵۴: بر سر مزن آن دست بلورین زنهار 110شمارهٔ ۴۵۵: اندیشه عشقت دم سرد آرد بار 111شمارهٔ ۴۵۶: ای دوست تو غم با من غمساز گذار 112شمارهٔ ۴۵۷: آزرده مکن دل از من ای مه زنهار 113شمارهٔ ۴۵۸: هر شب چو وزد بر دل من باد سحر 114شمارهٔ ۴۵۹: هر صبح شوم به خلوت آباد سحر 115شمارهٔ ۴۶۰: بر ما رقم خطا کشیدی آخر 116شمارهٔ ۴۶۱: عشق آمد و تازه کرد ریشم دیگر 117شمارهٔ ۴۶۲: ای نام من از عشق تو دیوانه شهر 118شمارهٔ ۴۶۳: حالیست عجب با توام ای طیره حور 119شمارهٔ ۴۶۴: آخر ز من ای عهد شکن یادآور 120شمارهٔ ۴۶۵: ای دل زر و جاه از اهل دنیا مپذیر 121شمارهٔ ۴۶۶: ای چون تو جوان نبوده در عالم پیر 122شمارهٔ ۴۶۷: یارب غم دلبر ز روانم برگیر 123شمارهٔ ۴۶۸: در کینه به جان بکوش و رک باز مگیر 124شمارهٔ ۴۶۹: با جوز عروس حجله بستند و سریر 125شمارهٔ ۴۷۰: زان سوز که از تو دارم ای شمع طراز 126شمارهٔ ۴۷۱: ازبیخوابی در دل شبهای دراز 127شمارهٔ ۴۷۲: یکدم نشوی با من مسکین دمساز 128شمارهٔ ۴۷۳: برقی بودی که جستی ای مایه ناز 129شمارهٔ ۴۷۴: تا کی بود این فریب و مکر ای بد سا ...130شمارهٔ ۴۷۵: چون رشته تنم به تاب هجران مگذار 131شمارهٔ ۴۷۶: چون روی نمود بخت و وصل آمد ساز 132شمارهٔ ۴۷۷: نومید بدم ز دیدنت عمر دراز 133شمارهٔ ۴۷۸: شمعم که ز دوری تو ای مایه ناز 134شمارهٔ ۴۷۹: شد جان عطا ز اوج گردون به فراز 135شمارهٔ ۴۸۰: آغاز غم تو ماجرائیست دراز 136شمارهٔ ۴۸۱: گفتم ای اجل با تو ستیزد هرگز 137شمارهٔ ۴۸۲: شمعم که ز دوری تو ای جان افروز 138شمارهٔ ۴۸۳: دل می گسلد ز عشق زنجیر هنوز 139شمارهٔ ۴۸۴: در چشم من است آن رخ رخشنده هنوز 140شمارهٔ ۴۸۵: ای دوست در آن شکایتی یانه هنوز 141شمارهٔ ۴۸۶: ای دوست ز دوست تا توانی مگریز 142شمارهٔ ۴۸۷: ای نفس مزن به جور و بیداد نفس 143شمارهٔ ۴۸۸: جانا شکری زان لب شیرینم بس 144شمارهٔ ۴۸۹: در عشق خیال تو مرا محرم بس 145شمارهٔ ۴۹۰: ای صبح رخ از سوز شب تار بترس 146شمارهٔ ۴۹۱: گفتم به تو از ناله درویش بترس 147شمارهٔ ۴۹۲: درمان چو نجوئیم به دل درد مباش 148شمارهٔ ۴۹۳: ای تن ز شب دراز دلسوز مباش 149شمارهٔ ۴۹۴: گر عاشقی انده کش هجران می باش 150شمارهٔ ۴۹۵: یک یک هنرم بین و گنه ده ده بخش 151شمارهٔ ۴۹۶: سبحان لله قد و خط و رخسارش 152شمارهٔ ۴۹۷: سوگند به خاک قامت چالاکش 153شمارهٔ ۴۹۸: دلخسته ام از شنیدن احوالش 154شمارهٔ ۴۹۹: شمعی که ازوست عیش می خوران خوش 155شمارهٔ ۵۰۰: ای گاه عتاب خوی بدساز تو خوش 156شمارهٔ ۵۰۱: ای چون لب شیرین تو دشنام تو خوش 157شمارهٔ ۵۰۲: سیلاب ز جوی دیده راندم شب دوش 158شمارهٔ ۵۰۳: خوش باش به هر حال و مشو بیش اندیش 159شمارهٔ ۵۰۴: ای روی تو آراسته بی آرایش 160شمارهٔ ۵۰۵: ای جور تو از صبر من غمگین بیش 161شمارهٔ ۵۰۶: اکنون که تهی ست منزل من ز نشاط 162شمارهٔ ۵۰۷: از آتش دل شدم شب افروز چو شمع 163شمارهٔ ۵۰۸: جانا رخ من زرد شدا ز گرد فراق 164شمارهٔ ۵۰۹: خون کرد دلم را چو دل لاله فراق 165شمارهٔ ۵۱۰: عهد من دل شکسته زینگونه سبک 166شمارهٔ ۵۱۱: از نظم تباه دل نمی داری تنگ 167شمارهٔ ۵۱۲: ای سنگدل ار کوه ثباتی و درنگ 168شمارهٔ ۵۱۳: دلهاست ز چشم و دهن تنگ تو تنگ 169شمارهٔ ۵۱۴: نه عمر عزیز داد یک راحت دل 170شمارهٔ ۵۱۵: ره جوی و مکن تکیه بر این منزل گل 171شمارهٔ ۵۱۶: هرگز ز تو نگلسم محال است محال 172شمارهٔ ۵۱۷: ای یار چو اندیشه و مونس چو خیال 173شمارهٔ ۵۱۸: گشتم ز جفای فلک و گردش سال 174شمارهٔ ۵۱۹: رسوا شدم از دیده و شیدا از دل 175شمارهٔ ۵۲۰: ای کرده پر از خاک جفا مفرش دل 176شمارهٔ ۵۲۱: در عشق توام نه صبر برخاست نه دل 177شمارهٔ ۵۲۲: برخیز که غنچه در قماط است ای دل 178شمارهٔ ۵۲۳: این عمر کز و هست ملالی حاصل 179شمارهٔ ۵۲۴: آنکو رقم قضا بزد پیش از عقل 180شمارهٔ ۵۲۵: از عشق عنا یافتم از مهر الم 181شمارهٔ ۵۲۶: این کوزه که پر آب حیات است مدام 182شمارهٔ ۵۲۷: هر آه که من به صبحگاهی زده ام 183شمارهٔ ۵۲۸: من نیستم آن کسی که هستی طلبم 184شمارهٔ ۵۲۹: دوش از تو چو ناامید برگردیدم 185شمارهٔ ۵۳۰: هر چند که در تو بیشتر می نگرم 186شمارهٔ ۵۳۱: گفتی که به فریاد رسی یکبارم 187شمارهٔ ۵۳۲: دی گفت ز روی آزمون دلدارم 188شمارهٔ ۵۳۳: تا چند دریغ قلم رانده خورم 189شمارهٔ ۵۳۴: بر من چو گذر کند بت کشمیرم 190شمارهٔ ۵۳۵: نز روزه فرض و مستحب می ترسم 191شمارهٔ ۵۳۶: تا چند جفای این غم آباد کشم 192شمارهٔ ۵۳۷: زین دام بلا که در وی افتاد دلم 193شمارهٔ ۵۳۸: از بسکه رسد زخم غمت سوی دلم 194شمارهٔ ۵۳۹: شمعم که ز تست جانم ای جانانم 195شمارهٔ ۵۴۰: ترسم که شبی سحر دعائی بکنم 196شمارهٔ ۵۴۱: هجر تو تباه کرد حالم چکنم 197شمارهٔ ۵۴۲: در از لب گوهر شکنش می خواهم 198شمارهٔ ۵۴۳: هنگام وداع تا به منزل رفتیم 199شمارهٔ ۵۴۴: ما گرچه به نطق طوطی خوش نفسیم 200شمارهٔ ۵۴۵: ای چرخ ز گردش تو خرسند نیم 201شمارهٔ ۵۴۶: هر شب چو شباهنگ بگرید با من 202شمارهٔ ۵۴۷: در عشق تو کس تاب نیارد جز من 203شمارهٔ ۵۴۸: نه کارگر است چاره سازی با تو 204شمارهٔ ۵۴۹: آمد بنشست، گفت برخیز و برو!205شمارهٔ ۵۵۰: ما را نبود دلی که کار آید ازو 206شمارهٔ ۵۵۱: جانکاه منی و دل فزای همه ای 207شمارهٔ ۵۵۲: ای دل ز می غرور مستی تا کی 208شمارهٔ ۵۵۳: از سادگی و سلیمی و مسکینی 209شمارهٔ ۵۵۴: هر دم ز من دلشده بیزار شوی 210شمارهٔ ۵۵۵: نه عشق شنیده ام بدین رسوائی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ