به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

غالب دهلوی

غالب دهلویرباعی هاشمارهٔ ۶: بینایی چشم مهر و ماهست این خواب

1540عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بینایی چشم مهر و ماهست این خواب
پیرایه پیکر نگاهست این خواب
بر صحت ذات شه گواهست این خواب
بیداری بخت پادشاهست این خواب

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵: بر دل ز دو دیده فتح بابست این خواب 2شمارهٔ ۶: بینایی چشم مهر و ماهست این خواب 3شمارهٔ ۷: یک روز به ترک یاوه گویی غالب 4شمارهٔ ۸: غالب چو ز ناسازی فرجام نصیب 5شمارهٔ ۹: در عالم بی زری که تلخ ست حیات 6شمارهٔ ۱۰: خوشتر بود آب سوهن از قند و نبات 7شمارهٔ ۱۱: ای آن که به دهر نام تو شاهرخ است 8شمارهٔ ۱۲: غالب روش مردم آزاد جداست 9شمارهٔ ۱۳: کس را نبود رخی بدین سان که تراست 10شمارهٔ ۱۴: در خورد تبر بود درختی که مراست 11شمارهٔ ۱۵: هستم ز می امید سرمست و بس است 12شمارهٔ ۱۶: زان دوست که جان قالب مهر و وفاست 13شمارهٔ ۱۷: هر کس ز حقیقت خبری داشته است 14شمارهٔ ۱۸: آن را که عطیه ازل در نظرست 15شمارهٔ ۱۹: خوابی که فروغ دین ازو جلوه گرست 16شمارهٔ ۲۰: آن را که ز دست بی زری پامال ست 17شمارهٔ ۲۱: هر چند زمانه مجمع جهال ست 18شمارهٔ ۲۲: ای آن که ترا سعی به درمان من ست 19شمارهٔ ۲۳: بسمل که سخن طراز مهرآیین ست 20شمارهٔ ۲۴: دانیم که آیین شکایت نه نکوست 21شمارهٔ ۲۵: دستم به کلید مخزنی می بایست 22شمارهٔ ۲۶: غالب به سخن گرچه کست همسر نیست 23شمارهٔ ۲۷: آن خسته که در نظر به جز یارش نیست 24شمارهٔ ۲۸: اوراق زمانه درنوشتیم و گذشت 25شمارهٔ ۲۹: تا موکب شهریار زین راه گذشت 26شمارهٔ ۳۰: غالب غم روزگار ناکامم کشت 27شمارهٔ ۳۱: ای کرده به آرایش گفتار بسیچ 28شمارهٔ ۳۲: گردیدن زاهدان به جنت گستاخ 29شمارهٔ ۳۳: سر تا سر دهر عشرتستان تو باد 30شمارهٔ ۳۴: غالب هر پرده ای نوایی دارد 31شمارهٔ ۳۵: بادست غم آن باد که حاصل ببرد 32شمارهٔ ۳۶: این نامه که راحت دل ریش آورد 33شمارهٔ ۳۷: وقت ست که آسمان موجه نازد 34شمارهٔ ۳۸: گیرم که ز دهر رسم غم برخیزد 35شمارهٔ ۳۹: گر گرد ز گنج گهری برخیزد 36شمارهٔ ۴۰: ای آن که هما اسیر دامت باشد 37شمارهٔ ۴۱: غالب غم روزگار و بارش نکشد 38شمارهٔ ۴۲: روی تو به آفتاب تابان ماند 39شمارهٔ ۴۳: امروز شراره ای به داغم زده اند 40شمارهٔ ۴۴: آن کز اثر طمع نشانش آرند 41شمارهٔ ۴۵: چرگر که ز زخمه زخم بر چنگ زند 42شمارهٔ ۴۶: یارب نفس شراره خیزم بخشند 43شمارهٔ ۴۷: قانع نیم ار بهشت نیزم بخشند 44شمارهٔ ۴۸: او راست اگر هزار چیزم بخشند 45شمارهٔ ۴۹: این خواب که روشناس روزش گویند 46شمارهٔ ۵۰: امروز که روز عید نوروز بود 47شمارهٔ ۵۱: آن مرد که زن گرفت دانا نبود 48شمارهٔ ۵۲: زانجا که دلم به وهم در بند نبود 49شمارهٔ ۵۳: منصور غمش ز نکته چینان چه بود؟50شمارهٔ ۵۴: هر چند خرد ز تاب می پست شود 51شمارهٔ ۵۵: باید که جهانی دگر ایجاد شود 52شمارهٔ ۵۶: باید که دلت ز غصه در هم نشود 53شمارهٔ ۵۷: زین رنگ که در گلشن احباب دمید 54شمارهٔ ۵۸: خواندیم سخنهای محبت بسیار 55شمارهٔ ۵۹: بازی خور روزگار بودم همه عمر 56شمارهٔ ۶۰: شرطست که روی دل خراشم همه عمر 57شمارهٔ ۶۱: آنم که به پیمانه من ساقی دهر 58شمارهٔ ۶۲: دی دوست به بزم باده ام خواند به نا ...59شمارهٔ ۶۳: خوابی که بود نشان بخت فیروز 60شمارهٔ ۶۴: ای روی تو همچو مهر گیتی افروز 61شمارهٔ ۶۵: چون درد ته پیاله باقی ست هنوز 62شمارهٔ ۶۶: ای داده به باد عمر در لهو و فسوس 63شمارهٔ ۶۷: ای آن که دهی مایه کم و خواهش بیش 64شمارهٔ ۶۸: زین موی که بر میان تست ای بدکیش 65شمارهٔ ۶۹: در بزم نشاط خستگان را چه نشاط 66شمارهٔ ۷۰: در باغ مراد ما ز بیداد تگرگ 67شمارهٔ ۷۱: داری چه هراس جان ستانی از مرگ؟68شمارهٔ ۷۲: شب چیست سویدای دل اهل کمال 69شمارهٔ ۷۳: این رسم که بخشیده شاهی هر سال 70شمارهٔ ۷۴: شام آمد و رفت سر به پابوس خیال 71شمارهٔ ۷۵: در عشق بود عرض تمنا مشکل 72شمارهٔ ۷۶: آن را که بود درستیی در فرجام 73شمارهٔ ۷۷: شاها هر چند وایه جوی آمده ام 74شمارهٔ ۷۸: هر چند شبی که میهمانش کردم 75شمارهٔ ۷۹: رنجورم و می به دهر درمان بودم 76شمارهٔ ۸۰: در سینه ز غم زخم سنانی دارم 77شمارهٔ ۸۱: نی کشته زخم ناوک و شمشیرم 78شمارهٔ ۸۲: تا کی رمدم شفق تراشد از چشم 79شمارهٔ ۸۳: غالب آزاده موحد کیشم 80شمارهٔ ۸۴: غالب به گهر ز دوده زاد شمم 81شمارهٔ ۸۵: خواهم که دگر سخن به پیغاره نم 82شمارهٔ ۸۶: شرطست که بهر ضبط آداب و رسوم 83شمارهٔ ۸۷: در عهد تو و منست در هفت اقلیم 84شمارهٔ ۸۸: تا میکش و جوهر دو سخنور داریم 85شمارهٔ ۸۹: زین سان که همیشه در روانی ماییم 86شمارهٔ ۹۰: نازم به نشاط این چنین برگشتن 87شمارهٔ ۹۱: شرطست به دهر در مظفر گشتن 88شمارهٔ ۹۲: غالب چو ز دامگه بدر جستم من 89شمارهٔ ۹۳: بر قول تو اعتماد نتوان کردن 90شمارهٔ ۹۴: هر چند توان بی سر و سامان بودن 91شمارهٔ ۹۵: ای تیره زمین که بوده ای بستر من 92شمارهٔ ۹۶: راهی ست ز عبد تا حضور الله 93شمارهٔ ۹۷: ای آن که گرفته ام به کوی تو پناه 94شمارهٔ ۹۸: یارب به جهانیان دل خرم ده 95شمارهٔ ۹۹: هر چند که زشت و ناسزاییم همه 96شمارهٔ ۱۰۰: ای جام شراب شادکامی زده ای 97شمارهٔ ۱۰۱: گر پرورش مهر نه زان دل بودی 98شمارهٔ ۱۰۲: گر ذوق سخن به دهر آیین بودی 99شمارهٔ ۱۰۳: ای آن که به راه کعبه رویی داری 100شمارهٔ ۱۰۴: تا چند به هنگامه سلامت باشی 101شمارهٔ ۱۰۵: عمریست که در خم خمارم ساقی 102شمارهٔ ۱۰۶: صبحست و همای فیض و گیتی دامی 103شمارهٔ ۱۰۷: آنی تو که شخص مردمی را چشمی 104شمارهٔ ۱۰۸: در کلبه من اگر غباری بینی 105شمارهٔ ۱۰۹: جانی ست مرا ز غم شماری در وی 106شمارهٔ ۱۱۰: گویند جهانیان دورویند، مگوی 107شمارهٔ ۱۱۱: یارب تو کجایی که به ما زر ندهی 108شمارهٔ ۱۱۲: دارم دل شاد و دیده بینایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ