به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

غالب دهلوی

غالب دهلویرباعی هاشمارهٔ ۲۱: هر چند زمانه مجمع جهال ست

1520عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هر چند زمانه مجمع جهال ست
در جهل نه حالشان به یک منوال ست
کودن همه لیک از یکی تا دگری
فرق خر عیسی و خر دجال ست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۰: آن را که ز دست بی زری پامال ست 2شمارهٔ ۲۱: هر چند زمانه مجمع جهال ست 3شمارهٔ ۲۲: ای آن که ترا سعی به درمان من ست 4شمارهٔ ۲۳: بسمل که سخن طراز مهرآیین ست 5شمارهٔ ۲۴: دانیم که آیین شکایت نه نکوست 6شمارهٔ ۲۵: دستم به کلید مخزنی می بایست 7شمارهٔ ۲۶: غالب به سخن گرچه کست همسر نیست 8شمارهٔ ۲۷: آن خسته که در نظر به جز یارش نیست 9شمارهٔ ۲۸: اوراق زمانه درنوشتیم و گذشت 10شمارهٔ ۲۹: تا موکب شهریار زین راه گذشت 11شمارهٔ ۳۰: غالب غم روزگار ناکامم کشت 12شمارهٔ ۳۱: ای کرده به آرایش گفتار بسیچ 13شمارهٔ ۳۲: گردیدن زاهدان به جنت گستاخ 14شمارهٔ ۳۳: سر تا سر دهر عشرتستان تو باد 15شمارهٔ ۳۴: غالب هر پرده ای نوایی دارد 16شمارهٔ ۳۵: بادست غم آن باد که حاصل ببرد 17شمارهٔ ۳۶: این نامه که راحت دل ریش آورد 18شمارهٔ ۳۷: وقت ست که آسمان موجه نازد 19شمارهٔ ۳۸: گیرم که ز دهر رسم غم برخیزد 20شمارهٔ ۳۹: گر گرد ز گنج گهری برخیزد 21شمارهٔ ۴۰: ای آن که هما اسیر دامت باشد 22شمارهٔ ۴۱: غالب غم روزگار و بارش نکشد 23شمارهٔ ۴۲: روی تو به آفتاب تابان ماند 24شمارهٔ ۴۳: امروز شراره ای به داغم زده اند 25شمارهٔ ۴۴: آن کز اثر طمع نشانش آرند 26شمارهٔ ۴۵: چرگر که ز زخمه زخم بر چنگ زند 27شمارهٔ ۴۶: یارب نفس شراره خیزم بخشند 28شمارهٔ ۴۷: قانع نیم ار بهشت نیزم بخشند 29شمارهٔ ۴۸: او راست اگر هزار چیزم بخشند 30شمارهٔ ۴۹: این خواب که روشناس روزش گویند 31شمارهٔ ۵۰: امروز که روز عید نوروز بود 32شمارهٔ ۵۱: آن مرد که زن گرفت دانا نبود 33شمارهٔ ۵۲: زانجا که دلم به وهم در بند نبود 34شمارهٔ ۵۳: منصور غمش ز نکته چینان چه بود؟35شمارهٔ ۵۴: هر چند خرد ز تاب می پست شود 36شمارهٔ ۵۵: باید که جهانی دگر ایجاد شود 37شمارهٔ ۵۶: باید که دلت ز غصه در هم نشود 38شمارهٔ ۵۷: زین رنگ که در گلشن احباب دمید 39شمارهٔ ۵۸: خواندیم سخنهای محبت بسیار 40شمارهٔ ۵۹: بازی خور روزگار بودم همه عمر 41شمارهٔ ۶۰: شرطست که روی دل خراشم همه عمر 42شمارهٔ ۶۱: آنم که به پیمانه من ساقی دهر 43شمارهٔ ۶۲: دی دوست به بزم باده ام خواند به نا ...44شمارهٔ ۶۳: خوابی که بود نشان بخت فیروز 45شمارهٔ ۶۴: ای روی تو همچو مهر گیتی افروز 46شمارهٔ ۶۵: چون درد ته پیاله باقی ست هنوز 47شمارهٔ ۶۶: ای داده به باد عمر در لهو و فسوس 48شمارهٔ ۶۷: ای آن که دهی مایه کم و خواهش بیش 49شمارهٔ ۶۸: زین موی که بر میان تست ای بدکیش 50شمارهٔ ۶۹: در بزم نشاط خستگان را چه نشاط 51شمارهٔ ۷۰: در باغ مراد ما ز بیداد تگرگ 52شمارهٔ ۷۱: داری چه هراس جان ستانی از مرگ؟53شمارهٔ ۷۲: شب چیست سویدای دل اهل کمال 54شمارهٔ ۷۳: این رسم که بخشیده شاهی هر سال 55شمارهٔ ۷۴: شام آمد و رفت سر به پابوس خیال 56شمارهٔ ۷۵: در عشق بود عرض تمنا مشکل 57شمارهٔ ۷۶: آن را که بود درستیی در فرجام 58شمارهٔ ۷۷: شاها هر چند وایه جوی آمده ام 59شمارهٔ ۷۸: هر چند شبی که میهمانش کردم 60شمارهٔ ۷۹: رنجورم و می به دهر درمان بودم 61شمارهٔ ۸۰: در سینه ز غم زخم سنانی دارم 62شمارهٔ ۸۱: نی کشته زخم ناوک و شمشیرم 63شمارهٔ ۸۲: تا کی رمدم شفق تراشد از چشم 64شمارهٔ ۸۳: غالب آزاده موحد کیشم 65شمارهٔ ۸۴: غالب به گهر ز دوده زاد شمم 66شمارهٔ ۸۵: خواهم که دگر سخن به پیغاره نم 67شمارهٔ ۸۶: شرطست که بهر ضبط آداب و رسوم 68شمارهٔ ۸۷: در عهد تو و منست در هفت اقلیم 69شمارهٔ ۸۸: تا میکش و جوهر دو سخنور داریم 70شمارهٔ ۸۹: زین سان که همیشه در روانی ماییم 71شمارهٔ ۹۰: نازم به نشاط این چنین برگشتن 72شمارهٔ ۹۱: شرطست به دهر در مظفر گشتن 73شمارهٔ ۹۲: غالب چو ز دامگه بدر جستم من 74شمارهٔ ۹۳: بر قول تو اعتماد نتوان کردن 75شمارهٔ ۹۴: هر چند توان بی سر و سامان بودن 76شمارهٔ ۹۵: ای تیره زمین که بوده ای بستر من 77شمارهٔ ۹۶: راهی ست ز عبد تا حضور الله 78شمارهٔ ۹۷: ای آن که گرفته ام به کوی تو پناه 79شمارهٔ ۹۸: یارب به جهانیان دل خرم ده 80شمارهٔ ۹۹: هر چند که زشت و ناسزاییم همه 81شمارهٔ ۱۰۰: ای جام شراب شادکامی زده ای 82شمارهٔ ۱۰۱: گر پرورش مهر نه زان دل بودی 83شمارهٔ ۱۰۲: گر ذوق سخن به دهر آیین بودی 84شمارهٔ ۱۰۳: ای آن که به راه کعبه رویی داری 85شمارهٔ ۱۰۴: تا چند به هنگامه سلامت باشی 86شمارهٔ ۱۰۵: عمریست که در خم خمارم ساقی 87شمارهٔ ۱۰۶: صبحست و همای فیض و گیتی دامی 88شمارهٔ ۱۰۷: آنی تو که شخص مردمی را چشمی 89شمارهٔ ۱۰۸: در کلبه من اگر غباری بینی 90شمارهٔ ۱۰۹: جانی ست مرا ز غم شماری در وی 91شمارهٔ ۱۱۰: گویند جهانیان دورویند، مگوی 92شمارهٔ ۱۱۱: یارب تو کجایی که به ما زر ندهی 93شمارهٔ ۱۱۲: دارم دل شاد و دیده بینایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ