به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجیرالدین بیلقانی

مجیرالدین بیلقانیرباعی هاشمارهٔ ۳۲: ای دیده نگویی که ترا با دل چیست

990عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای دیده نگویی که ترا با دل چیست
وی دل ز تو چند خواهد این دیده گریست
ای دیده تو عاقبت نمی اندیشی
وی دل تو به عاقبت نمی دانی زیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۱: زان روز که چشم من به رویت نگریست 2شمارهٔ ۳۲: ای دیده نگویی که ترا با دل چیست 3شمارهٔ ۳۳: ای موی سپید هیچ آزرمت نیست؟4شمارهٔ ۳۴: چون در دل من تویی دروغم خوش نیست 5شمارهٔ ۳۵: چون دلم که زلف یارم خم داشت 6شمارهٔ ۳۶: هر زخم جفایی که فلک پنهان داشت 7شمارهٔ ۳۷: با من غمت ای فقاعی حور سرشت 8شمارهٔ ۳۸: دل در غم تو نقش امان جست و نیافت 9شمارهٔ ۳۹: بس دل که ز عشق تو سر خویش گرفت 10شمارهٔ ۴۰: آنرا که بد امید وصال از چشمت 11شمارهٔ ۴۱: دل بر سر کوی تست سرمست غمت 12شمارهٔ ۴۲: ای کم زده خورشید فلک از رایت 13شمارهٔ ۴۳: گندانی را کز آفتابه ش نم زاد 14شمارهٔ ۴۴: پیروزه آسمان نگینم زیبد 15شمارهٔ ۴۵: با من چو شبی به وصل در پیوندد 16شمارهٔ ۴۶: گر یار به خون تو کمر در بندد 17شمارهٔ ۴۷: گندانی را که گند بدعت دارد 18شمارهٔ ۴۸: دهر ار چه غم نامتناهی دارد 19شمارهٔ ۴۹: گل از رخ گلرنگ تو تشویر خورد 20شمارهٔ ۵۰: از روی خرد شعر ترا ای سره مرد 21شمارهٔ ۵۱: دل گر سوی لهو و ناز کم می یازد 22شمارهٔ ۵۲: چون طبع تو با یار جفا می ورزد 23شمارهٔ ۵۳: چون لشکر عارضه به بد رای تو زد 24شمارهٔ ۵۴: دریاب دلی را که به داغت سوزد 25شمارهٔ ۵۵: هر دم به تو خصمی دگرم برخیزد 26شمارهٔ ۵۶: گفتم ز سپاهان مدد جان خیزد 27شمارهٔ ۵۷: بر عمر دراز شه علامت باشد 28شمارهٔ ۵۸: شکرست که جان لطف بر جای بماند 29شمارهٔ ۵۹: با من ز تو یادگار جز درد نماند 30شمارهٔ ۶۰: از لشکر صبرم علمی بیش نماند 31شمارهٔ ۶۱: دل با تو برفت هیچ منزل که نماند 32شمارهٔ ۶۲: ای دوست مخور خون غم اندوزی چند 33شمارهٔ ۶۳: با چشم چگونه اشگ دارد پیوند؟34شمارهٔ ۶۴: بیش از مه رخسار تو پرتو نخرند 35شمارهٔ ۶۵: دست تو به جود طعنه در میخ زند 36شمارهٔ ۶۶: یارم سر سرو سایه ور می شکند 37شمارهٔ ۶۷: بر تیغ تو شاه روم سر عرضه کند 38شمارهٔ ۶۸: در کوی توام سینه پر سوز افگند 39شمارهٔ ۶۹: بر درگه وصل یار سرهنگانند 40شمارهٔ ۷۰: هر کو شرف خدمت تو بگزیند 41شمارهٔ ۷۱: لعل لبت ار به بوسه سرکش نبود 42شمارهٔ ۷۲: مگذار که سودم به زیان در برود 43شمارهٔ ۷۳: دوش ار چه دلم ز درد هجران پر بود 44شمارهٔ ۷۴: ابر آمد کز جود سرافراز شود 45شمارهٔ ۷۵: تن کیست که با وصل تو دمساز شود 46شمارهٔ ۷۶: یارم چو گه خشم کم آزرم شود 47شمارهٔ ۷۷: هر کو به جهان غمخور زلف تو شود 48شمارهٔ ۷۸: وقت است که حسن تو وبال تو شود 49شمارهٔ ۷۹: دل گر چه همه ساله جمالت خواهد 50شمارهٔ ۸۰: بلبل به سحر دو دیده پر خون آید 51شمارهٔ ۸۱: دوران فلک چون تو شهی ننماید 52شمارهٔ ۸۲: بنمای رخ ار کام منت می باید 53شمارهٔ ۸۳: خورشید رخت شبی که وصل آراید 54شمارهٔ ۸۴: ای صبر نگفتی چو غمی پیش آید 55شمارهٔ ۸۵: چون حق مروت و کرم نگزارید 56شمارهٔ ۸۶: چون کار من از شهاب بر چرخ رسید 57شمارهٔ ۸۷: برخاست دلم تا دگری بگزیند 58شمارهٔ ۸۸: آن دل که ز غم خون شد اگر به بیند 59شمارهٔ ۸۹: یاد تو چو جان در دل من بنشیند 60شمارهٔ ۹۰: ای دل طمع از جفاپرستی بردار 61شمارهٔ ۹۱: جانم به سر زلف مشوش بگذار 62شمارهٔ ۹۲: ای از غم هجران تو ای طرفه نگار 63شمارهٔ ۹۳: یارم سخن عشوه نهاد اندر بار 64شمارهٔ ۹۴: یک تیر جفا نماند کان زیبا یار 65شمارهٔ ۹۵: با من چو گل ار شبی بپیوندد یار 66شمارهٔ ۹۶: ای دل ز ره دراز می آید یار 67شمارهٔ ۹۷: گر دیده بدی روی ترا یوسف مصر 68شمارهٔ ۹۸: من دوش به یار گفتم ای تنگ شکر 69شمارهٔ ۹۹: چون لطف سماع هست جامی کم گیر 70شمارهٔ ۱۰۰: با یار جفا جوی پس از هجر دراز 71شمارهٔ ۱۰۱: بی زلف تو شد چشم من از ابر خجل 72شمارهٔ ۱۰۲: یک دست به مصحف و دگر دست به جام 73شمارهٔ ۱۰۳: دی از می عشق مست برخاسته ام 74شمارهٔ ۱۰۴: ای چرخ به زیر پای تو پست شدم 75شمارهٔ ۱۰۵: گفتم که مگر داد بزرگی دادم؟76شمارهٔ ۱۰۶: گفتم که به مهر یار دل بسپردم 77شمارهٔ ۱۰۷: گفتم ز دم سرد رهان یک بارم 78شمارهٔ ۱۰۸: چون عود اگر چه تن بلاکش دارم 79شمارهٔ ۱۰۹: از چشم خود ابر را خجل می دارم 80شمارهٔ ۱۱۰: دل بر تو فشانم ار بسوزی جگرم 81شمارهٔ ۱۱۱: تا کی غم وصل تو پر آوازه خورم 82شمارهٔ ۱۱۲: چون در شب هجر تو فرو شد روزم 83شمارهٔ ۱۱۳: گفتم به مراعات دل و تن برسم 84شمارهٔ ۱۱۴: تن کو که بدو ناز و دلال تو کشم؟85شمارهٔ ۱۱۵: ماییم درین زمانه سر دفتر غم 86شمارهٔ ۱۱۶: جان خواست ز من دوش بت دلگسلم 87شمارهٔ ۱۱۷: پیوسته ز روزگار دشمن کامم 88شمارهٔ ۱۱۸: روزی که سراپرده بر افلاک زنم 89شمارهٔ ۱۱۹: در شیوه عشق بیش ازین کم نزنم 90شمارهٔ ۱۲۰: با دل گفتم کای دل پرفن! چکنم؟91شمارهٔ ۱۲۱: چندانکه به کار خود فرو می بینم 92شمارهٔ ۱۲۲: هر عذر که با یار بداندیش نهم 93شمارهٔ ۱۲۳: چون غنچه اگر بند دهان بگشایم 94شمارهٔ ۱۲۴: گر معتکف در وثاق تو نیم 95شمارهٔ ۱۲۵: ای دیده اقبال به رویت نگران 96شمارهٔ ۱۲۶: مه اهل سپاهان و مه بدعهدیشان 97شمارهٔ ۱۲۷: زان زر هوسی که خیزد از کان سخن 98شمارهٔ ۱۲۸: آن عاقل دوست همچو ابله دشمن 99شمارهٔ ۱۲۹: تقویم نو ای معجز طبع تو سخن!100شمارهٔ ۱۳۰: صد طعنه ز هر گدای می خوردم من 101شمارهٔ ۱۳۱: آساید اگر شوی تو همخوابه من 102شمارهٔ ۱۳۲: کندم همه شب ریش ز عشقت تا تو!103شمارهٔ ۱۳۳: ای گشته زیان مملکت سود از تو!104شمارهٔ ۱۳۴: هر تخم که کاشتم نیامد به درو 105شمارهٔ ۱۳۵: چون سایه نه نیستم نه هستم بی تو 106شمارهٔ ۱۳۶: وصلی که مرا به ناز پروردی کو؟107شمارهٔ ۱۳۷: ای شب چکنم چاره! من از بهر خدای 108شمارهٔ ۱۳۸: ای برده دلم به صد هزار استادی!109شمارهٔ ۱۳۹: صد عشوه نغز و دلستان آوردی 110شمارهٔ ۱۴۰: با دل گفتم چو دلبری بگزیدی 111شمارهٔ ۱۴۱: ای موی سپید! اگر شبی با یاری 112شمارهٔ ۱۴۲: ای دل! تو اگر ز رنج جان پرهیزی 113شمارهٔ ۱۴۳: زان دل ز من ای سرو سهی! نستانی 114شمارهٔ ۱۴۴: هر شب صنما! که رای زی خنده کنی 115شمارهٔ ۱۴۵: یک دم به وصال با رهی ناسایی 116شمارهٔ ۱۴۶: آنکس که به چهره بوستانیست تویی 117شمارهٔ ۱۴۷: در معرکه شیر آتش انگیز تویی 118شمارهٔ ۱۴۸: دل گفت مرا که آن بت از دلجویی 119شمارهٔ ۱۴۹: ای غم! تو فراق من گزینی گویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ