به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مجیرالدین بیلقانی

مجیرالدین بیلقانیرباعی هاشمارهٔ ۳۶: هر زخم جفایی که فلک پنهان داشت

1020عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هر زخم جفایی که فلک پنهان داشت
زد بر دل ما از قضا فرمان داشت
ای دور فلک دست فرو هل که به صبر
با زخم تو پای بیش ازین نتوان داشت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۵: چون دلم که زلف یارم خم داشت 2شمارهٔ ۳۶: هر زخم جفایی که فلک پنهان داشت 3شمارهٔ ۳۷: با من غمت ای فقاعی حور سرشت 4شمارهٔ ۳۸: دل در غم تو نقش امان جست و نیافت 5شمارهٔ ۳۹: بس دل که ز عشق تو سر خویش گرفت 6شمارهٔ ۴۰: آنرا که بد امید وصال از چشمت 7شمارهٔ ۴۱: دل بر سر کوی تست سرمست غمت 8شمارهٔ ۴۲: ای کم زده خورشید فلک از رایت 9شمارهٔ ۴۳: گندانی را کز آفتابه ش نم زاد 10شمارهٔ ۴۴: پیروزه آسمان نگینم زیبد 11شمارهٔ ۴۵: با من چو شبی به وصل در پیوندد 12شمارهٔ ۴۶: گر یار به خون تو کمر در بندد 13شمارهٔ ۴۷: گندانی را که گند بدعت دارد 14شمارهٔ ۴۸: دهر ار چه غم نامتناهی دارد 15شمارهٔ ۴۹: گل از رخ گلرنگ تو تشویر خورد 16شمارهٔ ۵۰: از روی خرد شعر ترا ای سره مرد 17شمارهٔ ۵۱: دل گر سوی لهو و ناز کم می یازد 18شمارهٔ ۵۲: چون طبع تو با یار جفا می ورزد 19شمارهٔ ۵۳: چون لشکر عارضه به بد رای تو زد 20شمارهٔ ۵۴: دریاب دلی را که به داغت سوزد 21شمارهٔ ۵۵: هر دم به تو خصمی دگرم برخیزد 22شمارهٔ ۵۶: گفتم ز سپاهان مدد جان خیزد 23شمارهٔ ۵۷: بر عمر دراز شه علامت باشد 24شمارهٔ ۵۸: شکرست که جان لطف بر جای بماند 25شمارهٔ ۵۹: با من ز تو یادگار جز درد نماند 26شمارهٔ ۶۰: از لشکر صبرم علمی بیش نماند 27شمارهٔ ۶۱: دل با تو برفت هیچ منزل که نماند 28شمارهٔ ۶۲: ای دوست مخور خون غم اندوزی چند 29شمارهٔ ۶۳: با چشم چگونه اشگ دارد پیوند؟30شمارهٔ ۶۴: بیش از مه رخسار تو پرتو نخرند 31شمارهٔ ۶۵: دست تو به جود طعنه در میخ زند 32شمارهٔ ۶۶: یارم سر سرو سایه ور می شکند 33شمارهٔ ۶۷: بر تیغ تو شاه روم سر عرضه کند 34شمارهٔ ۶۸: در کوی توام سینه پر سوز افگند 35شمارهٔ ۶۹: بر درگه وصل یار سرهنگانند 36شمارهٔ ۷۰: هر کو شرف خدمت تو بگزیند 37شمارهٔ ۷۱: لعل لبت ار به بوسه سرکش نبود 38شمارهٔ ۷۲: مگذار که سودم به زیان در برود 39شمارهٔ ۷۳: دوش ار چه دلم ز درد هجران پر بود 40شمارهٔ ۷۴: ابر آمد کز جود سرافراز شود 41شمارهٔ ۷۵: تن کیست که با وصل تو دمساز شود 42شمارهٔ ۷۶: یارم چو گه خشم کم آزرم شود 43شمارهٔ ۷۷: هر کو به جهان غمخور زلف تو شود 44شمارهٔ ۷۸: وقت است که حسن تو وبال تو شود 45شمارهٔ ۷۹: دل گر چه همه ساله جمالت خواهد 46شمارهٔ ۸۰: بلبل به سحر دو دیده پر خون آید 47شمارهٔ ۸۱: دوران فلک چون تو شهی ننماید 48شمارهٔ ۸۲: بنمای رخ ار کام منت می باید 49شمارهٔ ۸۳: خورشید رخت شبی که وصل آراید 50شمارهٔ ۸۴: ای صبر نگفتی چو غمی پیش آید 51شمارهٔ ۸۵: چون حق مروت و کرم نگزارید 52شمارهٔ ۸۶: چون کار من از شهاب بر چرخ رسید 53شمارهٔ ۸۷: برخاست دلم تا دگری بگزیند 54شمارهٔ ۸۸: آن دل که ز غم خون شد اگر به بیند 55شمارهٔ ۸۹: یاد تو چو جان در دل من بنشیند 56شمارهٔ ۹۰: ای دل طمع از جفاپرستی بردار 57شمارهٔ ۹۱: جانم به سر زلف مشوش بگذار 58شمارهٔ ۹۲: ای از غم هجران تو ای طرفه نگار 59شمارهٔ ۹۳: یارم سخن عشوه نهاد اندر بار 60شمارهٔ ۹۴: یک تیر جفا نماند کان زیبا یار 61شمارهٔ ۹۵: با من چو گل ار شبی بپیوندد یار 62شمارهٔ ۹۶: ای دل ز ره دراز می آید یار 63شمارهٔ ۹۷: گر دیده بدی روی ترا یوسف مصر 64شمارهٔ ۹۸: من دوش به یار گفتم ای تنگ شکر 65شمارهٔ ۹۹: چون لطف سماع هست جامی کم گیر 66شمارهٔ ۱۰۰: با یار جفا جوی پس از هجر دراز 67شمارهٔ ۱۰۱: بی زلف تو شد چشم من از ابر خجل 68شمارهٔ ۱۰۲: یک دست به مصحف و دگر دست به جام 69شمارهٔ ۱۰۳: دی از می عشق مست برخاسته ام 70شمارهٔ ۱۰۴: ای چرخ به زیر پای تو پست شدم 71شمارهٔ ۱۰۵: گفتم که مگر داد بزرگی دادم؟72شمارهٔ ۱۰۶: گفتم که به مهر یار دل بسپردم 73شمارهٔ ۱۰۷: گفتم ز دم سرد رهان یک بارم 74شمارهٔ ۱۰۸: چون عود اگر چه تن بلاکش دارم 75شمارهٔ ۱۰۹: از چشم خود ابر را خجل می دارم 76شمارهٔ ۱۱۰: دل بر تو فشانم ار بسوزی جگرم 77شمارهٔ ۱۱۱: تا کی غم وصل تو پر آوازه خورم 78شمارهٔ ۱۱۲: چون در شب هجر تو فرو شد روزم 79شمارهٔ ۱۱۳: گفتم به مراعات دل و تن برسم 80شمارهٔ ۱۱۴: تن کو که بدو ناز و دلال تو کشم؟81شمارهٔ ۱۱۵: ماییم درین زمانه سر دفتر غم 82شمارهٔ ۱۱۶: جان خواست ز من دوش بت دلگسلم 83شمارهٔ ۱۱۷: پیوسته ز روزگار دشمن کامم 84شمارهٔ ۱۱۸: روزی که سراپرده بر افلاک زنم 85شمارهٔ ۱۱۹: در شیوه عشق بیش ازین کم نزنم 86شمارهٔ ۱۲۰: با دل گفتم کای دل پرفن! چکنم؟87شمارهٔ ۱۲۱: چندانکه به کار خود فرو می بینم 88شمارهٔ ۱۲۲: هر عذر که با یار بداندیش نهم 89شمارهٔ ۱۲۳: چون غنچه اگر بند دهان بگشایم 90شمارهٔ ۱۲۴: گر معتکف در وثاق تو نیم 91شمارهٔ ۱۲۵: ای دیده اقبال به رویت نگران 92شمارهٔ ۱۲۶: مه اهل سپاهان و مه بدعهدیشان 93شمارهٔ ۱۲۷: زان زر هوسی که خیزد از کان سخن 94شمارهٔ ۱۲۸: آن عاقل دوست همچو ابله دشمن 95شمارهٔ ۱۲۹: تقویم نو ای معجز طبع تو سخن!96شمارهٔ ۱۳۰: صد طعنه ز هر گدای می خوردم من 97شمارهٔ ۱۳۱: آساید اگر شوی تو همخوابه من 98شمارهٔ ۱۳۲: کندم همه شب ریش ز عشقت تا تو!99شمارهٔ ۱۳۳: ای گشته زیان مملکت سود از تو!100شمارهٔ ۱۳۴: هر تخم که کاشتم نیامد به درو 101شمارهٔ ۱۳۵: چون سایه نه نیستم نه هستم بی تو 102شمارهٔ ۱۳۶: وصلی که مرا به ناز پروردی کو؟103شمارهٔ ۱۳۷: ای شب چکنم چاره! من از بهر خدای 104شمارهٔ ۱۳۸: ای برده دلم به صد هزار استادی!105شمارهٔ ۱۳۹: صد عشوه نغز و دلستان آوردی 106شمارهٔ ۱۴۰: با دل گفتم چو دلبری بگزیدی 107شمارهٔ ۱۴۱: ای موی سپید! اگر شبی با یاری 108شمارهٔ ۱۴۲: ای دل! تو اگر ز رنج جان پرهیزی 109شمارهٔ ۱۴۳: زان دل ز من ای سرو سهی! نستانی 110شمارهٔ ۱۴۴: هر شب صنما! که رای زی خنده کنی 111شمارهٔ ۱۴۵: یک دم به وصال با رهی ناسایی 112شمارهٔ ۱۴۶: آنکس که به چهره بوستانیست تویی 113شمارهٔ ۱۴۷: در معرکه شیر آتش انگیز تویی 114شمارهٔ ۱۴۸: دل گفت مرا که آن بت از دلجویی 115شمارهٔ ۱۴۹: ای غم! تو فراق من گزینی گویی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ