تیمورشاه درانی
غزل ها
غزل 146: دوش از غم دمی نیار میدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوش از غم دمی نیار میدم شب تا بسحر ز دیده خونباریدم از یاد گل روی تو ای گلشن جان چون بلبل بیچاره بسی نالیدم آندل که بهجران رخت خون شده بود از دیدۀ خونبار برون پاشیدم در بزم طرب بی پیمانۀ چشمت خون جگر خویش چو می نوشیدم مکشوف نشد عاقبت اسرار محبت هرچند که در عشق بتان کوشیدم چون مو بمیان ورق غنچۀ گلشن در پردۀ دل مهر ترا پوشیدم شد نامۀ دلدار حنایی شۀ تیمور در دیدۀ خونبار ز بس مالیدم تیمورشاه درانی