تیمورشاه درانی
غزل ها
غزل 145: بدام زلف خوبان مبتلا گشتم ندانستم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بدام زلف خوبان مبتلا گشتم ندانستم گرفتار خم زلف بلا گشتم ندانستم تمام عمر همچون کعبه از راه وفاداری بگرد کوی یار بی وفا گشتم ندانستم بامیدی که روزی از رۀ الفت گذر سازد براه انتظارش نقش پا گشتم ندانستم شدم من تا جدا از آستان کعبۀ کویش بغم های جدایی آشنا گشتم ندانستم برای جستن بوی نسیم زلف مشکینش بهر دروازه مانند گدا گشتم ندانستم برای جستجوی یار شوخ بی وفای خود بصحرا همرۀ باد صبا گشتم ندانستم نکرد ان بی وفا محرم بچشمش شاه تیمور را براهش سوده همچون توتیا گشتم ندانستم تیمورشاه درانی