تیمورشاه درانی
غزل ها
غزل 142: آنکه بود از ستم دوري او هجرانم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آنکه بود از ستم دوري او هجرانم شکر صد شکر که حاصل شد ازو در مانم غم دل را که اگر باتو نگویم چکنم پیش ازین راز نهفتن بخدا نتوانم خاک پایی ز سگان تو اگر دست دهد توتیا سازم و در دیدۀ خود افشانم میرود جان ز تن من مکن ای دوست شتاب که بهیچ باب نشد از تو امید آسانم منکه افتادۀ بحر غم هجران توام نیست امید کزین و رطه بر آید جانم ناوک هجر تو چون قصد من زار کند سینه گردد هدف و دیده بود حیرانم شاه تیمور جکد آب ز چشم تر من چکنم از غم آن یار بود گریانم تیمورشاه درانی