تیمورشاه درانی
غزل ها
غزل 111: دل از ستم ربود آنشوخ بی پروای جاهل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل از ستم ربود آنشوخ بی پروای جاهل بخال و خط بزلف و عشوه و شکل و شمائل بمغرب میگریزد هر سحر خورشید تابان برخسارت ز خجلت کی تواند شد مقابل زیاد خنجر مژگان و شوق تیغ ابروش دل من میتپد در سینه همچون مرغ بسمل دل بیمار من در سینه از شوق شهادت بود پیوسته باشمشیر ابروی تو مائل بود از بس دل من تشنکام آب تیغت به شستن کی رود خون من از شمشیر قاتل بود پیوند با شمع رخ او رشتۀ جان مرا بی او بعالم زندگانی گشت مشکل سراغ دلربای آشنا را شاه تیمور بکن دایم تلاش از آستان کعبۀ دل تیمورشاه درانی