به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

حزین لاهیجی

حزین لاهیجیرباعیاتشمارهٔ ۱۴۰: گلگون سرشک، گرم جولانی کرد

2340عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گلگون سرشک، گرم جولانی کرد

خار مژه را لالهٔ نعمانی کرد

جان من از آتش فراق تو گداخت

این خارهٔ سخت، سست پیمانی کرد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۳۹: کمتر به وصال، قرعهٔ کار افتد 2شمارهٔ ۱۴۰: گلگون سرشک، گرم جولانی کرد 3شمارهٔ ۱۴۱: بی پا و سران که هرزه گردی دارند 4شمارهٔ ۱۴۲: ابنای زمان دُرد و صفا را ندهند 5شمارهٔ ۱۴۳: حسنش، به می از حجاب بیرون آمد 6شمارهٔ ۱۴۴: گردد چو خراب تن، چه غم؟ جان باشد 7شمارهٔ ۱۴۵: جانان چو هوای جلوه ی ناز کند 8شمارهٔ ۱۴۶: حسن تو به یک جلوه گرفتارم کرد 9شمارهٔ ۱۴۷: کی بود که دل بستهٔ زنار نبود 10شمارهٔ ۱۴۸: زین پیش فلک چنین دل آزار نبود 11شمارهٔ ۱۴۹: خوش آن که پیام ارجعی گوش کند 12شمارهٔ ۱۵۰: مستان لقا چو ارجعی گوش کنند 13شمارهٔ ۱۵۱: با شعلهٔ آه، چشم گریان چه کند 14شمارهٔ ۱۵۲: بر لب قدحی بعد هلاکم بگذار 15شمارهٔ ۱۵۲: بر لب قدحی بعد هلاکم بگذار 16شمارهٔ ۱۵۳: در هجر حزین، از غم جانکاه بمیر 17شمارهٔ ۱۵۴: ای دستخوش هزار سودا هشدار 18شمارهٔ ۱۵۵: با سرمه چو شد نرگس عیّار تو یار 19شمارهٔ ۱۵۶: گر جلوهٔ دوست می کند عاشق سیر 20شمارهٔ ۱۵۷: با داغ تو سال و ماه بردیم به سر 21شمارهٔ ۱۵۸: بس بوالعجب است زیر این چرخ اثیر 22شمارهٔ ۱۵۹: ساقی قدحی از می گلفام بیار 23شمارهٔ ۱۶۰: مطرب مگذار دم، نی و چنگ بیار 24شمارهٔ ۱۶۱: ای سوخته جان سپند، یاد تو به خیر 25شمارهٔ ۱۶۲: گر ترک کم و بیش کنی اولی تر 26شمارهٔ ۱۶۳: از خصمی روزگار بی مهر و تمیز 27شمارهٔ ۱۶۴: مردانه حزین از سر دنیا برخیز 28شمارهٔ ۱۶۵: خونم به کرشمه، ای جفاکیش مریز 29شمارهٔ ۱۶۶: در راه خطیری که نشیب است و فراز 30شمارهٔ ۱۶۷: از هند نجس، نجات می خواهم و بس 31شمارهٔ ۱۶۸: از ظلمت هندِ سفله انگیز مترس 32شمارهٔ ۱۶۹: بخرید یکی خواجه، غلامی به هوس 33شمارهٔ ۱۷۰ - رباعی مستزاد: آنی که سر از سجدهٔ ...34شمارهٔ ۱۷۱: این خرقهٔ پر زرق و ردای سالوس 35شمارهٔ ۱۷۲: تا چند به چنگ غم پنهانی خویش 36شمارهٔ ۱۷۳: صوفی برخیز، باده صافیست بکش 37شمارهٔ ۱۷۴: ای عوج زمانه، قد چالاک بکش 38شمارهٔ ۱۷۵: ای صورت و معنی تو را پستی فرض 39شمارهٔ ۱۷۶: پنهان به سیه خانهٔ حرف است نقط 40شمارهٔ ۱۷۷: تا عشق فکند در دلم تاب چو شمع 41شمارهٔ ۱۷۸: آسوده تویی چو سرو و سوسن در باغ 42شمارهٔ ۱۷۹: چون عشق کشید تیغ هیجا ز غلاف 43شمارهٔ ۱۸۰: هرچند نوای آتشین دارد عشق 44شمارهٔ ۱۸۱: صوفی که بود اساس کارش بر زرق 45شمارهٔ ۱۸۲: چون لاله آتشین درین تیره مغاک 46شمارهٔ ۱۸۳: میزان حقیم و امتحان و لَکَ لک 47شمارهٔ ۱۸۴: گر نیست مرا طالع فیروز چه باک 48شمارهٔ ۱۸۵: پختیم به کار خویش سودا، من و دل 49شمارهٔ ۱۸۶: تا عشق تو گشت از ازل روزی دل 50شمارهٔ ۱۸۷: اندوه چو بیش شد گرفتم کم دل 51شمارهٔ ۱۸۸: جمعیت خویش را پریشان کردم 52شمارهٔ ۱۸۹: از کام دل است بس که عریان دستم 53شمارهٔ ۱۹۰: آنم که به ملک نیستی سلطانم 54شمارهٔ ۱۹۱: آنم که ز ذوق نیستی دلشادم 55شمارهٔ ۱۹۲: رخ، تازه به اشک ارغوانی دارم 56شمارهٔ ۱۹۳: یک چند، دل از آز هراسان کردیم 57شمارهٔ ۱۹۴: بشتاب دلا برگ سفر ساز کنیم 58شمارهٔ ۱۹۵: بار خودی افکنم، سبکتاز روم 59شمارهٔ ۱۹۶: داغ غم آن نگار مهوش دارم 60شمارهٔ ۱۹۷: زیبا صنما ز بی قراران توایم 61شمارهٔ ۱۹۸: یارای زبان کو که ثنای تو کنیم 62شمارهٔ ۱۹۹: عشق تو کلیم طور سینای دلم 63شمارهٔ ۲۰۰: جان در سر زلف تابناکی کردم 64شمارهٔ ۲۰۱: حال دل آسوده دلان سوخت دلم 65شمارهٔ ۲۰۲: صوفی برخیز های و هوبی بزنیم 66شمارهٔ ۲۰۳: از ظلمت هستی خود آزاده منم 67شمارهٔ ۲۰۴: چون شمع بود داغ جنون تاج سرم 68شمارهٔ ۲۰۵: ای هوش به می داده، فدای تو شوم 69شمارهٔ ۲۰۶: چل سال کتاب جسم و جان را خواندیم 70شمارهٔ ۲۰۷: زهرم به قدح دهی که می نوش مکن 71شمارهٔ ۲۰۸: از گنج، به مار صلح نتوان کردن 72شمارهٔ ۲۰۹: مقدور نشد ز دامن افشانی من 73شمارهٔ ۲۱۰: تدبیر به کار من چه خواهد کردن 74شمارهٔ ۲۱۱: وبرانی عشق، باشد آباد شدن 75شمارهٔ ۲۱۲: ای بستهٔ آب و گل، چه خواهی کردن 76شمارهٔ ۲۱۳: معنی طلبی، بساط صورت ته کن 77شمارهٔ ۲۱۴: پیش کرمت دست تهی آوردم 78شمارهٔ ۲۱۵: گر قدر به روستا نمی دارندم 79شمارهٔ ۲۱۶: تا کی گل عیش در چمنها جویم 80شمارهٔ ۲۱۷: پرسید ز یار خود، یکی از یاران 81شمارهٔ ۲۱۸: ای رهرو عشق، کاهلی پیشه مکن 82شمارهٔ ۲۱۹: نه قصّهٔ سرسری، نه بازی ست سخن 83شمارهٔ ۲۲۰: آن راحت جان و دل شیدایی من 84شمارهٔ ۲۲۱: ای دیدهٔ زار من چه خواهی کردن 85شمارهٔ ۲۲۲: صوفی، اگرت هوای کشف است و یقین 86شمارهٔ ۲۲۳: یاران عزیز و نور بینایی من 87شمارهٔ ۲۲۴: حق ظاهر و خلق در حجاب افزودن 88شمارهٔ ۲۲۵: آمد سحر آن نگار خونین جگران 89شمارهٔ ۲۲۶: ای گل تو به بویی دل خود شاد مکن 90شمارهٔ ۲۲۷: ای بخت نژند در سیاهی بی تو 91شمارهٔ ۲۲۸: ای خاک وفا رفته به باد از دل تو 92شمارهٔ ۲۲۹: ای در دل هر قطره تمنّا از تو 93شمارهٔ ۲۳۰: ای دُرّ یتیم، دیده دریا از تو 94شمارهٔ ۲۳۱: ای عاشق محزون، دل ناشاد تو کو 95شمارهٔ ۲۳۲: سرّ غم عشق را، ز بیگانه مجو 96شمارهٔ ۲۳۳: غفلت زده ام، خاطر آگاهم ده 97شمارهٔ ۲۳۴: ای صیت بزرگی به جهان افکنده 98شمارهٔ ۲۳۵: ای بندهٔ دهرِ دون نواز گنده 99شمارهٔ ۲۳۶: تا چند حزین اسیر ماتم شده ای 100شمارهٔ ۲۳۷: جانا چه بود که خاطری شاد کنی 101شمارهٔ ۲۳۸: تا ناله، درفش کاویانی نکنی 102شمارهٔ ۲۳۹: آشفتهٔ دور روزگارم ساقی 103شمارهٔ ۲۴۰: رفتند ز بزم، میگساران ساقی 104شمارهٔ ۲۴۱: بشکن قدح سپهر دون ای ساقی 105شمارهٔ ۲۴۲: صحراست ز سبزه، سبزفام ای ساقی 106شمارهٔ ۲۴۳: ای درد، ز مرگ فکر درمان نکنی 107شمارهٔ ۲۴۴: ای دل، ره و رسم عاشقان نگذاری 108شمارهٔ ۲۴۵: ای ناله، خلاف دردکیشان نکنی 109شمارهٔ ۲۴۶: ای دوست چراغ چشم بیدار تویی 110شمارهٔ ۲۴۷: شوق ار به دیارت نرساند نرسی 111شمارهٔ ۲۴۸: هم درد و دوای دل افگار تویی 112شمارهٔ ۲۴۹: ای خامه بسی نکته سرایی کردی 113شمارهٔ ۲۵۰: چون باد صبا، سبک عنانی نکنی 114شمارهٔ ۲۵۱: آلودهٔ زهد کرده ام دامانی 115شمارهٔ ۲۵۲: زاهد، از عشق، دین به افسون نبری 116شمارهٔ ۲۵۳: تا چهره ز اشک ارغوانی نکنی 117شمارهٔ ۲۵۴: امروز دل است، زیر بار عجبی 118شمارهٔ ۲۵۵: از می، لب غنچه گشت گلگون ساقی 119شمارهٔ ۲۵۶: ای آنکه به لافگاه دعوی چستی 120شمارهٔ ۲۵۷: خاموش حزین که گفتنی ها گفتی 121شمارهٔ ۲۵۸: در کعبه حزین ، امیر اسلام شوی 122شمارهٔ ۲۵۹: آنی که به قد ز سرو آزاده تری 123شمارهٔ ۲۶۰: ای آنکه بنفشه زیب نسرین داری 124شمارهٔ ۲۶۱: مهری به لب خود زن اگر مرد مهی 125شمارهٔ ۲۶۲: هر دم ز تو عمر می کَنَد بیخ و بنی 126شمارهٔ ۲۶۳: سرتاسر آفاق، حزین گردیدی 127شمارهٔ ۲۶۴: از عشق فتاده ام به منزلگاهی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ