بارق شفیعی
گزیده اشعار
شبستان قبرها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
«برندهٔ جایزهٔ ادبی رحمان بابا» ای دل خموش باش! کمتر به سینه زن. آهسته تر بتپ که محیط تو کوچک است گیرم قفس شکست، پروازگاه کو؟ این جا فضا کثیف تر از سینه ها بود. این نغمه های گرم، وین ناله های درد! هر چند گرم تر برود بی اثر شود کاین دخمه ای است سرد، خاموش و بی صدا افسرده تر ز انجمن مرده ها بود. گر در سکوت شب، با بال آتشین، بی نردبان کاهکشان بی چراغ مه! از چرخ بگذری، وز بام عرشیان- پُر شورتر فغان کنی پُر سوزتر نوا کُه ها شوند آب وآن آب ها بخار وین تیره خاک چشمهٔ آتش چو آفتاب این زنده مردگان، چون شعله های سرد، از پا فتاده اند و نجنبند ز جای ها باری مکن خروش. آرام شو خموش! زین بیش تر روان من بی نوا مسوز! حیف است از چو من: بیهوده سوختن در بزم مردگان و شبستان قبرها کابل، ٦/۴/۱۳۳٦ بارق شفیعی