غالب دهلوی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳۹: من به وفا مردم و رقیب به در زد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من به وفا مردم و رقیب به در زد نیمه لبش انگبین و نیمه تبر زد در نمکش بین و اعتماد نفوذش گر به می افگند هم به زخم جگر زد کیست درین خانه کز خطوط شعاعی مهر نفس ریزه ها به روزن در زد؟ دعوی او را بود دلیل بدیهی خنده دندان نما به حسن گهر زد غیرت پروانه هم به روز مبارک ناله چه آتش به بال مرغ سحر زد لشکر هوشم به زور می نشکستی غمزه ساقی نخست راه نظر زد زان بت نازک چه جای دعوی خونست دست وی و دامنی که او به کمر زد برگ طرب ساختیم و باده گرفتیم هر چه ز طبع زمانه بیهده سر زد شاخ چه بالد گر ارمغان گل آرد تاک چه نازد اگر صلای ثمر زد کام نبخشیده ای گنه چه شماری غالب مسکین به التفات نیرزد غالب دهلوی