ای برتر از تصور و وهم گمان ما
ای در میان ما و برون از میان ما
آیینه گشت سینه ی ما از فروغ عشق
شد جلوه گاه صورت معنی نهان ما
جا کرد در میان رگ و ریشه مهر دوست
پرورده شد بمغز وفا استخوان ما
استاد عشق حوصله فرمای عاشقست
صد جا شکست تا بلب آمد فغان ما
مانند غنچه گرچه خموشیم برهمن
لیکن پر از نواست چو بلبل زبان ما