صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۸۵۳: ما نقل باده را ز لب جام کرده ایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ما نقل باده را ز لب جام کرده ایم عادت به تلخکامی از ایام کرده ایم دانسته ایم بوسه زیاد از دهان ماست صلح از دهان یار به پیغام کرده ایم از ما متاب روی که از آه نیمشب بسیار صبح آینه را شام کرده ایم ما را فریب دانه نمی آورد به دام کز دانه صلح با گره دام کرده ایم در حسرت بنفشه خطان زمانه است چشمی که ما سفید چو بادام کرده ایم در آخرین نفس کفن خویش را چو صبح از شوق کعبه جامه احرام کرده ایم ما همچو آدم از طمع خام دست خویش در خلد نان پخته خود خام کرده ایم سازند ازان سیاه رخ ما که چون عقیق هموار خویش را ز پی نام کرده ایم چشم گرسنه حلقه دام است صید را ما خویش را خلاص ازین دام کرده ایم صائب به تنگ عیشی ما نیست میکشی چون لاله اختصار به یک جام کرده ایم صائب تبریزی