صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۷۷۹: زین نه صدف به روشنی دل گذشته ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زین نه صدف به روشنی دل گذشته ام چون بحر بیکنار ز ساحل گذشته ام مجنون به گرد من نرسد در گذشتگی چون گردباد، راست ز محمل گذشته ام از دیر و کعبه نیست خبر رهرو مرا چون برق بر سیاهی منزل گذشته ام دلبستگی به سایه مرا سنگ ره شده است چون سرو و بید اگر چه ز حاصل گذشته ام صید زبون چه عذر تواند ز تیغ خو است؟ در حشر چشم بسته ز قاتل گذشته ام ظلم است بنده کردن آزادگان به جود از راه رحم، خشک ز سایل گذشته ام چون موج، قدردانی دریاست مطلبم گاهی اگر به دامن ساحل گذشته ام سایل به بی نیازی من نیست در جهان لب بسته بارها ز در دل گذشته ام صائب شده است سرمه نفس در گلوی من تا از حجاب عالم باطل گذشته ام صائب تبریزی