صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۷۴۷: چه دست در خم آن زلف دلنواز کنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه دست در خم آن زلف دلنواز کنم به ناخنی که ندارم چه عقده باز کنم ببین چه ساده دل افتاده ام که می خواهم ترا به نیم دل از خلق بی نیاز کنم مرا که هر مژه در عالمی است پا در گل نظر به شاهد وحدت چگونه باز کنم فروغ عاریتی آنقدر گزیده مرا که همچو شمع زبان در دهان گاز کنم یکی هزار شود قطره چون به بحر رسید چرا مضایقه جان به دلنواز کنم مرا که نیست دلی، چون حضور دل باشد مرا که نیست نیازی چرا نماز کنم من آنچه می کشم از خویش می کشم صائب چگونه از خودی خویش احتراز کنم صائب تبریزی