صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۷۱۰: به حرف تلخ ز لبهای یار خرسندم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به حرف تلخ ز لبهای یار خرسندم چو طوطیان نبود چشم بر شکر خندم مرا مکن ز سر کوی خود به خواری دور که من به یک نگه دور از تو خرسندم اگر علاقه به مجنون من ندارد عشق چرا از چشم غزالان کند نظربندم چو سرو و بید ز بی حاصلی کفایت من همین بس است که آسوده دل ز پیوندم به خون بیگنهان نیست تشنه غمزه تو چنین که من به وصال تو آرزومندم رسیده است به جایی جنون من صائب که هیچ کس ز عزیزان نمیدهد پندم صائب تبریزی