صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۴۷۴: عشق کو همچو گل با خون خود بازی کنیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عشق کو همچو گل با خون خود بازی کنیم جمله تن ناخن شویم و سینه پردازی کنیم نیست جای طعن اگر از خلق روگردان شدیم تا به کی در زنگبار آیینه پردازی کنیم تخته تعلیم ما کردند لوح خاک را حیف باشد عمر خود را صرف در بازی کنیم شیوه ما نیست با ناسازگاران ساختن خاک در چشم فلک هنگام ناسازی کنیم صد نوای شکرین داریم چون نی در گره نغمه پردازی نمی یابیم دمسازی کنیم دوزخ ارباب غیرت جبهه نگشاده است ما به روی گرم چون پروانه جانبازی کنیم دوری راه طلب از فکر زاد و راحله است کعبه نزدیک است اگر ما توشه پردازی کنیم منزل مقصود ما در پیش پا افتاده است چون شرر تا چند صائب هرزه پروازی کنیم صائب تبریزی