صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۴۱۵: در سماع بیخودی چون دست بالامی کنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در سماع بیخودی چون دست بالامی کنم کوچه ها در رود نیل چرخ پیدا می کنم با سویدای دل ازسیر فلکها فارغم گردش پرگار در مرکز تماشا می کنم طور را گستاخی موسی بیابان مرگ کرد من همان از سادگی عرض تمنا می کنم بیخودی مرهم به داغ تنگدستی می نهد هر دو عالم را به یک پیمانه سودامی کنم بادبان کشتی می می کنم سجاده را با پریرویان مشرب سیر دریا می کنم دامن اکسیر خرسندی به دست آورده ام زهر اگر ریزند در جامم گوارا می کنم مردم از مینا به ساغر باده می ریزد و من از تنک ظرفی می از ساغر به مینا می کنم تا به کی صائب عنانداری کنم سیلاب را دست برمی دارم از دل رو به صحرا می کنم صائب تبریزی