صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۲۸۴: چون قدح از عکس ساقی در بهشت افتاده ام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون قدح از عکس ساقی در بهشت افتاده ام در خرابات مغان خوش سر نوشت افتاده ام در جهان آب و گل از درد و داغ عشق او دوزخی دارم که از یاد بهشت افتاده ام خارو گل آب از بهارستان وحدت می خورد من ز غفلت در تمیز خوب وزشت افتاده ام خم به فکر خاکساریهای من خواهد فتاد چند روزی بر زمین گر همچو خشت افتاده ام چون به داغ غربت من دل نسوزد سنگ را خال موزونم که به رخسار زشت افتاده ام من که صائب تا به گردن در گل تن مانده ام زین چه حاصل کز ازل گردون سرشت افتاده ام صائب تبریزی