صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۲۷۲: ز خلوت برنمی آیی چه حاصل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز خلوت برنمی آیی چه حاصل به چشم تر نمی آیی چه حاصل ندارد حسن منظر بهتر از چشم به این منظر نمی آیی چه حاصل سرآمد زندگانی و تو بیرحم مرا بر سر نمی آیی چه حاصل تو چون قمری مرا ای سرو آزاد به زیر پر نمی آیی چه حاصل می نابی ولی از خلوت خم چو در ساغر نمی آیی چه حاصل ز آغوش صدف از شرم بیرون تو چون گوهر نمی آیی چه حاصل ز پیوندست هر نخلی برومند به عاشق درنمی آیی چه حاصل به صد مینای می از پرده شرم تو ظالم برنمی آیی چه حاصل گرفتم با تو عالم برنیاید تو با خود برنمی آیی چه حاصل برون از تخته بند جسم چون تیغ تو بیجوهر نمی آیی چه حاصل گرفتم عمر صائب باز گردید تو چون کافر نمی آیی چه حاصل صائب تبریزی