صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۲۵۳: قدم برون منه از خلوت نهانی دل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
قدم برون منه از خلوت نهانی دل که می کنند گرانبارت از گرانی دل سوار دل شو اگر ذوق لامکان داری که نیست هیچ براقی به خوش عنانی دل چنان مکن که دل ما در اضطراب آید که عرش می تپد از بال و پرفشانی دل ستاره دل خوش شبنم سحرگاه است چو غنچه زود زوال است کامرانی دل مخور چو پسته خندان فریب خنده خشک شکر به کار براز خنده نهانی دل رخ تو چون نشود گلگل از توجه ما ز سنگ لاله بروید زباغبانی دل کجا شکسته مادر درست خواهی کرد ترا که زلف شکسته است از گرانی دل کجاست اهل دلی تا بیان کنم صائب که کار تیغ زبان کرد بی زبانی دل صائب تبریزی