صائب تبریزی
غزل 5001 - 6000
غزل شمارهٔ ۵۰۹۶: در جهان دل مبند و اسبابش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در جهان دل مبند و اسبابش می جهد برق از ابر سنجابش گل سیراب ازین چمن مطلب العطش می زند لب آبش هر که پهلو ز لاغری دزدید پهلوی چرب اوست قصابش ملک حیرت چه عالمی دارد آرمیده است نبض سیمابش بس که بادام چشم او تلخ است زهر می بارد از شکر خوابش کی کند یاد از فراموشان ؟ طاق نسیان شده است محرابش صائب ازآسمان امان مطلب که به خون تشنه است دولابش صائب تبریزی