صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۹۳۹: شاهنشهی است عشق که دل جلوه گاه اوست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شاهنشهی است عشق که دل جلوه گاه اوست آهی که خیزد از دل ما گرد راه اوست دل را ز کام هر دو جهان سرد ساختن تأثیر اولین نفس صبحگاه اوست از یک نگاه، زیر و زبر کردن جهان بازیچه ای ز گردش چشم سیاه اوست چون نور آفتاب، پریشان خرام نیست دلهای چاک، مشرق روی چو ماه اوست گردون که صبح و شام زنده غوطه در شفق صید به خون تپیده ای از صیدگاه است نتوان شکست لشکر دل را به ترکتاز این فتح در شکستن طرف کلاه اوست هر سینه ای که پاک شد از گرد آرزو میدان تیغ بازی برق نگاه اوست فتح از سپاه عشق بود، گر چه وقت جنگ انگشت زینهار، لوای سپاه اوست عشق تو آهویی است که از چشمه سار دل هر تخم آرزو که برآید گیاه اوست از خسروی است فتح که هنگام دار و گیر دست دعای خلق لوای سپاه اوست صائب به غیر چهره زرین عشق نیست آن کهربا که کاهکشان برگ کاه اوست صائب تبریزی