صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۶۹۱: منم که دام بلایم رهایی قفس است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منم که دام بلایم رهایی قفس است وداع زندگیم در جدایی قفس است نمی توان به زر گل مرا به دام آورد ز بیضه مرغ دل مرا هوایی قفس است هنوز در گره غنچه است نکهت گل چه وقت چاک گریبان گشایی قفس است؟ مقیدان همه از تنگی قفس نالند منم که ناله ام از دلگشایی قفس است ز چوب خشک مگویید گل نمی روید شکست بال، گل آشنایی قفس است چو کعبه گرد قفس طوف می کند شب و روز دگر چه چون دل صائب فدایی قفس است؟ صائب تبریزی