صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۵۰۷: دخل و تحسین بجا باعث احیای من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دخل و تحسین بجا باعث احیای من است هر که را درد سخن هست مسیحای من است گر چه صد پایه ز نقش قدم افتاده مرا کهکشان جاده همت والای من است به تماشای گل و لاله به بستان نروم گل رخسار سخن لاله حمرای من است غیر زنجیر که سر در قدم من دارد در بیابان طلب کیست که همپای من است؟ تکیه بر بالش دیبا نکنم چون صورت خواب سنگین چو شود بالش خارای من است هر کجا حلقه زند هاله سرگردانی مرکز دایره اش آبله پای من است چون سخن از نفسم سبز نگردد صائب؟ طوطی هند سخن، کلک شکرخای من است صائب تبریزی