صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۱۲۲۸: زلف یار از جلوه خط پریشانی شکست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زلف یار از جلوه خط پریشانی شکست از غبار لشکر موران سلیمانی شکست کشتی ما گر چه از موج خطر صد پاره شد تخته ای هر پاره اش بر فرق طوفانی شکست داغ منت چون کلف هرگز نرفت از چهره اش هر که بر خوان فلک چون مه لب نانی شکست اندکی از سینه پر شور ما دارد خبر در کنار زخم هر کس را نمکدانی شکست رو نگرداند ز تیغ آتشین آفتاب هر که در راه طلب چون صبح دامانی شکست دل ز راه عجز و دلدار از سر ناز و غرور هر گلی طرف کلاه اینجا به عنوانی شکست موجهای بحر یکرنگی به هم پیوسته است از شکست خاطر ما کافرستانی شکست از جنون، گفتم قلم بردار از من روزگار در بن هر ناخنم سودا نیستانی شکست از شکست بال، صائب در قفس خون می خورم ای خوشا مرغی که بالش در گلستانی شکست صائب تبریزی