صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۷۹۹: وقت است سربرآورد از خاک، لاله ها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وقت است سربرآورد از خاک، لاله ها آید ز زور باده به گردش پیاله ها گردید تازه، داغ فرورفتگان خاک در چشم و دل مرا ز تماشای لاله ها دیوانگی است سلسله پای کودکان وحشت نمی کنند ز مجنون غزاله ها در دور عارض تو چو اشک از نظر فتاد ماهی که بود مردمک چشم هاله ها تا دل ز داغ ساده بود، فرد باطل است بی مهر، اعتبار ندارد قباله ها هر چند نی به ناله ز دلها گرهگشاست از بند خود خلاص نگردد به ناله ها بر صفحه عذار بتان، نقطه های خال در مصحف مجید بود چون جلاله ها صائب به چشم هر که شد از فکر خرده بین در هیچ نقطه نیست، نباشد رساله ها صائب تبریزی