صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۷۷۹: خجلت ز عشق پاک گهر می بریم ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خجلت ز عشق پاک گهر می بریم ما از آفتاب دامن تر می بریم ما یک طفل شوخ نیست درین کشور خراب دیوانگی به جای دگر می بریم ما تا کی خمار سنگ ملامت توان کشید؟ زین شهر رخت خویش بدر می بریم ما فیضی که خضر یافت ز سرچشمه حیات دلهای شب ز دیده تر می بریم ما حیرت مباد پرده بینایی کسی! در وصل، انتظار خبر می بریم ما با مشربی ز ملک سلیمان وسیع تر در چشم تنگ مور بسر می بریم ما آسودگی مقدمه خواب غفلت است کشتی به موج خیز خطر می بریم ما هر کس به ما کند ستمی، همچو عاجزان دیوان خود به آه سحر می بریم ما صائب ز بس تردد خاطر، که نیست باد! در خانه ایم و رنج سفر می بریم ما صائب تبریزی