صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۷۷۰: آشفتگی ز عقل پذیرد دماغ ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آشفتگی ز عقل پذیرد دماغ ما فانوس گردباد شود بر چراغ ما چون خون مرده در گل سرخش نشاط نیست گویا که ریخت ماتمیی رنگ باغ ما ماییم و داغی از جگر گل فگارتر ناخن مبادش آن که بکاود به داغ ما ای بخت ما به ظلمت شبهای غم خوشیم روغن مکش ز ریگ برای چراغ ما انجام خود در آینه شیشه دیده است پیوند تاک می برد انگور باغ ما با آن که از شکسته دلی پر نمی زند بر گرد سرو شیشه تذروست زاغ ما صائب ز جویبار حیا آب خورده ایم خورشید چشم بسته درآید به باغ ما صائب تبریزی