صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۵۹۴: ز دوزخ است چه پروا نیازمند ترا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز دوزخ است چه پروا نیازمند ترا؟ که ساخت شعله سویدای دل سپند ترا مگر ز خاک شهیدان عشق می آیی؟ که دست و پای نگارین بود سمند ترا سپهر سبزه خوابیده ای است در قدمش به عمر خضر چه نسبت قد بلند ترا؟ تبسم تو دل از کار می برد چون صبح چه حاجت است مکرر کنند قند ترا؟ به بی قرار تو دوزخ چه می تواند کرد؟ که آتش است بهار طرب سپند ترا چو آمدی به شکار من آنقدر بنشین که طوق گردن ایمان کنم کمند ترا شکار لاغر ما نیست قابل تسخیر وگرنه رتبه آزادگی است بند ترا اگر چه تنگ شکر شد جهان ز گفتارش ندیده است کسی لعل نوشخند ترا صائب تبریزی