صائب تبریزی
غزل 1 تا 2000
غزل شمارهٔ ۲۹۲: خنده ها بر شمع دارد دیده گریان ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خنده ها بر شمع دارد دیده گریان ما مو نمی گنجد میان گریه و مژگان ما صحبت ما میهمان را سیر می سازد ز جان جز لب افسوس نبود لقمه ای بر خوان ما خون ما روی زمین را شستشویی می دهد در تنور خاک چون پنهان شود طوفان ما؟ خون غیرت در دل رحمت نمی آید به جوش تا نگردد لاله زار از داغ می دامان ما در سواد دیده ما عیب می گردد هنر سنگ گوهر می شود در پله میزان ما بازی عشرت مخور از خنده ما همچو برق گریه ها در پرده دارد چهره خندان ما ما چرا سر در سر اندیشه سامان کنیم؟ آن که سر داده است، آخر می دهد سامان ما این جواب آن غزل صائب که ملا گفته است از پی آن آفتاب است اشک چون باران ما صائب تبریزی